Η γιαγιά πάει κ διακοπές μαζί με το διαδίκτυο !

Δεν μπορεί η γιαγιά χωρις το διαδίκτυο! Τα είπαμε αυτά κ τα γνωριζετε! Είναι τρόπος ζωής η επικοινωνία της με φίλους κ μη φίλους της!Απλά γνωστούς με κοινά ένδιαφέροντα ! Καθότι η γιαγιά είναι επιλεκτικά κοινωνική! Οπότε εφοδιάστηκε με απεριόριστα giga παίρνει τα απαραιτητά της κ βιβλία βεβαίως κ φεύγει . Μπορεί να αγαπάει το διαδίκτυο αλλά κ η επαφή με το χαρτί κ τη μυρουδια του βιβλίου είναι αναντικατάστατη! Μια ζωή με ένα βιβλίο στο χέρι ,δίπλα της,στην τσάντα της ,στα ταξίδια της κ δίπλα στο κρεββατι της! Καλά μπάνια αγάπες μου! ΥΓ θα τα λεμε δε θα χαθούμε! Δεν μπορεί η γιαγιά χωρίς εσάς κ θα σας πάρει μαζί της! Είπαμε απεριόριστα giga !

Η Αναλήψις του Κυρίου!

29 Μαΐου σήμερα Τής Αναλήψεως Του Κυρίου. Χρόνια Πολλά με υγεία!

Μετά την εκ νεκρών Ανάστασή Του, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δεν εγκατέλειψε αμέσως τον κόσμο, αλλά συνέχισε επί σαράντα ημέρες να εμφανίζεται στους μαθητές Του, έως και την Ανάληψή Του στους ουρανούς (Πραξ.1,3). Αυτό έπραξε για να βιώσουν οι πρώην δύσπιστοι και φοβισμένοι Μαθητές Του το γεγονός της Ανάστασής Του και να αποβάλλουν κάθε δισταγμό και ψήγμα απιστίας για Εκείνον.]Το γεγονός της Αναλήψεως περιγράφεται από τους ευαγγελιστές Μάρκο (16.19), Λουκά (24.50-52) και Ιωάννη (6.62 και 20.17), στις Πράξεις των Αποστόλων (1.2-9), στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου (Προς Εφεσίους 4.8-10, Προς Εβραίους 4.14 και 7.26, Α’ Προς Τιμόθεον 3.16) και στην Α’ Καθολική Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (3.22). Την τεσσαρακοστή ημέρα μετά την Ανάστασή Του, ο Κύριος «εξήγαγε» τους μαθητές του στο όρος των Ελαιών, όπου τους έδωσε διάφορες συμβουλές και οδηγίες και την ρητή εντολή να πορευτούν σε όλα τα έθνη κηρύττοντας και βαπτίζοντας. Επίσης τους υποσχέθηκε ότι θα τους αποστείλει τον Παράκλητο, «το Άγιο Πνεύμα» (Πραξ.1.8) και αφού σήκωσε τα χέρια τους ευλόγησε (Λουκά 24,50). Και «ευλογώντας τους, εχωρίσθηκε απ’ αυτούς και εφέρετο προς τα πάνω, στον ουρανό», μέχρι που τον έχασαν από τα μάτια τους. «Ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού. Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων» (Μαρκ.16,19-20).

Η γιαγιά αγαπάει όχι μόνο το διαδίκτυο αλλά κ την εκκλησία που σήμερα εορτάζει Των Μυροφόρων α

Η Γυναίκα τιμάται σήμερα ως φορέας του Αναστάσιμου μηνύματος! "Τhe Holy Women at the Tomb" (1890) By William Adolphe Bouguereau French Academic painter (1825-1905) Royal Museum of Fine Arts, Antwerpen, Belgium Mε αφορμή την Κυριακή των Μυροφόρων Ορθρινές οι τρεις Μαρίες πληροφορούνται πρώτες, πριν από τους μαθητές, το γεγονός της Ανάστασης ("Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε")

Τη δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα τιμώνται οι Μυροφόρες, οι ευσεβείς εκείνες γυναίκες, οι οποίες παρακολούθησαν τη διδασκαλία και τη δημόσια δράση του Ιησού Χριστού με χαρακτηριστική αφοσίωση, επιμελήθηκαν και άλειψαν με αρώματα το σώμα του Ιησού κατά την ταφή του και αξιώθηκαν να πληροφορηθούν πρώτες από τον άγγελο την Ανάστασή Του. Γι’ αυτό προς τιμήν τους η ημέρα αυτή ονομάζεται Κυριακή των Μυροφόρων. Μεταξύ των Μυροφόρων αναφέρονται στα Ευαγγέλια (Ματθ. κη', 1 κ. εξ., Μαρκ. ιστ, 1 κ. εξ., Λουκ. κδ, 1 κ. εξ., Ιω. κ ,1 κ.εξ.): η Μαρία η Μαγδαληνή η Μαρία του Κλωπά, μητέρα του απόστολου Ιακώβου του μικρού η Σαλώμη, σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα των αποστόλων Ιακώβου και Ιωάννου και η Ιωάννα του Χουζά, επιτρόπου του βασιλιά Ηρώδη. Οι Μυροφόρες γυναίκες ενέπνευσαν πολλούς μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι προέβαλαν την αφοσίωση και τη μαρτυρία τους ως πρότυπο για το ρόλο των γυναικών στη ζωή της Εκκλησίας. Την Κυριακή των Μυροφόρων γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Μυροφόρος και Μυροφόρα. Την παραμονή της Κυριακής των Μυροφόρων γινόταν στον Μανταμάδο της Λέσβου το έθιμο της ταυροθυσίας, το οποίο απαγορεύτηκε με δικαστική απόφαση το 2015, κατόπιν προσφυγής φιλοζωικών οργανώσεων.

Η ευφυΐα αυτού του κόσμου κατοικεί στην ευαισθησία. Γι' αυτό και οι ευφυείς δεν υπήρξαν ποτέ κριτές. Ήταν άνθρωποι που κατανοούσαν ανθρώπους. Άρθουρ Μίλερ

Πως μετράς την ευτυχία;

.jpg"/>

Και η γιαγιά στο διαδίκτυο! Γιατί όχι;

κ τι θα πει είσαι γιαγιά κ δεν ξερεις?.ναι ετσι ειναι! είμαι γιαγιά αλλα ξέρω! θελω να ξερω γιατι δεν επικοινωνω μονο με ανθρωπους της ηλικιας μου που πιθανόν δεν τους ενδιαφερει!

Εχω παιδιά ,εγγόνια κ φιλους μακρινούς! Όμως η αγάπη μου στο διαδίκτυο φανερώθηκε όταν προτοήρθε στον εργασιακό μου χωρο κ έπρεπε να προσαρμοσθω! Αργότερα οταν ο γυιός μου ηταν στη εφηβεια ασχολιότανε ώρες με τον υπολογιστή του κ δεν επικοινωνουσαμε! Ετσι βρηκα μια αφορμή να επικοινωνω μαζι του ,ζητωντας του να μου δειξει νεα πραγματα της τότε μακρινής εποχης! Να γραφω cd ας πούμε! Εσεις το κάνατε αυτό με τα παιδιά σας;

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου!

Όλα αρχίζουν σιωπηλά. Όχι με βροντές, όχι με κρότους. Ο Θεός, όταν θέλει ν' αλλάξει τον κόσμο, δεν κάνει θόρυβο. Στέλνει έναν Αρχάγγελο να χτυπήσει την πόρτα μιας ταπεινής Παρθένου στη Ναζαρέτ. Η Παναγία στέκεται. Δεν μιλά. Δεν ρωτά «γιατί εγώ;». Μόνο ακούει. Και η σιγή της είναι πιο δυνατή από χίλιες φωνές. Ο Αρχάγγελος λέει τον πρώτο του λόγο: «Χαίρε Κεχαριτωμένη». Και με εκείνο το «Χαίρε» αλλάζει η μοίρα της κτίσης. Μα αυτό που δεν βλέπει κανείς εκείνη τη στιγμή, είναι πως όλος ο ουρανός κρατάει την ανάσα του. Γιατί εξαρτώνται όλα από μία απάντηση. Από ένα ανθρώπινο «γένοιτό μοι». Ο Ευαγγελισμός είναι το σημείο που ο Θεός δεν μιλά από ψηλά. Έρχεται να ζητήσει τη συγκατάθεση του ανθρώπου. Έρχεται να ανατρέψει ό,τι ήξερε η λογική. Να χωρέσει το Άπειρο στη μήτρα μιας κοπέλας. Ο Λόγος γίνεται σάρκα, όχι με κραυγές, αλλά με το πιο απλό: Μια συγκατάθεση ελεύθερη. Εκεί, στην ησυχία εκείνης της στιγμής, συναντιούνται τα πιο μεγάλα αντίθετα. Το άκτιστο αγγίζει το κτιστό. Ο Δημιουργός στέκει μπροστά στο δημιούργημα και περιμένει απάντηση. Η Παναγία λέει το «Ιδού η δούλη Κυρίου». Κι από εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει γυρισμός. Η ελευθερία του ανθρώπου ενώνεται με την αγάπη του Θεού. Το χθες, το σήμερα και το αύριο γράφονται ξανά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευαγγελισμός τιμάται στην καρδιά της Σαρακοστής. Εκεί όπου όλα φαίνονται έρημα, σκληρά, σκοτεινά, ξαφνικά ακούγεται ένα «Χαίρε». Μια χαρμόσυνη υπόσχεση ότι ο Θεός εργάζεται, αθόρυβα, πίσω από το παραπέτασμα. Ας μείνουμε λίγο σ' εκείνη τη σιγή. Ας δούμε τον Ευαγγελισμό όχι ως απλή εορτή αλλά ως πρόσκληση. Κάθε στιγμή της ζωής μας μπορεί να είναι μια Ναζαρέτ, όπου ο Θεός ψιθυρίζει και περιμένει το δικό μας «γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου».