Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Λ Ε Π Ε Τ Ε

ΕΚΘΕΣΗ
ΠΕΡΙ ΛΟΓ/ΣΜΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΗΣΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΤΕ
του κ. Γ. Ρωμανιά Επιστημονικού Συμβούλου ΙΝΕ – ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ
1 Σκοπός της σύστασης του Λογαριασμού Επικούρησης του προσωπικού της Εθνικής
Τράπεζας της Ελλάδος είναι «η παροχή μηνιαίας επικουρήσεως εις το εξελθόν και ο
εξερχόμενον προσωπικόν της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος» (άρθρον 1 παρ. 2 του ισχύο-
ντος Διαρκούς Κανονισμού του Λογαριασμού).
2 Εξάλλου, ειδική πρόβλεψη του ισχύοντος Κανονισμού, ορίζει, ότι, η διαχείριση του
Λογαριασμού διεξάγεται από ειδική 9μελή Διαχειριστική Επιτροπή (Δ.Ε), απαρτιζόμε-
νη από το Διοικητή της Τράπεζας η τον αναπληρωτή του, ως Πρόεδρο από 2 στελέχη της
Τράπεζας, από τους Προέδρους των Δ.Σ. των 3 Συλλόγων του προσωπικού, από τον Πρό-
εδρο και ένα μέλος του Δ.Σ. του Τ.Υ.Π.-Ε.Τ.Ε. και από τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου
των Συνταξιούχων της Τράπεζας. Επισημαίνεται, ότι, μετά τη συγχώνευση του Συλλόγου
Φροντιστών, τα μέλη της Δ.Ε. περιορίσθηκαν, στην πράξη, σε 8 (άρθρο 2 παρ. 1 του ισχύο-
τος Κανονισμού).
3 Η Δ.Ε. διοικεί και διαχειρίζεται την περιουσία του Ειδικού Λογαριασμού και μεριμνά για
την επωφελέστερη τοποθέτηση των διαθεσίμων κεφαλαίων. Επίσης, η Δ.Ε. μεριμνά
και ελέγχει την κανονική είσπραξη των εισφορών και των λοιπών πόρων του Λογαριασμού
και των ενεργουμένων, από το Λογαριασμό, καταβολών (άρθρο 2 παρ. 2 του ισχύοντος
Κανονισμού).
4 Η (τακτική) χρηματοδότηση του Λογαριασμού προέρχεται από συγκεκριμένους πό-
ρους που καταγράφει το άρθρο 5 του ισχύοντος Κανονισμού, με σημαντικότερον εξ
αυτών, εισφορά των μισθωτών 3,5% και εισφορά της Τράπεζας 9% επί των πάσης φύσεως
αποδοχών του προσωπικού.
5 Σύμφωνα με την πρόβλεψη (μη ισχύουσα πλέον) του άρθρου 9 του τροποποιηθέντος
και αναμορφωθέντος Κανονισμού, μετά τη συγχώνευση, το 1953, της τότε Εθνικής
Τράπεζας και της τότε Τράπεζας Αθηνών σε μία Τράπεζα, το ύψος της παρεχόμενης επικού-
ρησης καθορίζεται σε ποσοστό της καταβαλλόμενης σύνταξης.
6 Η ρύθμιση, όμως, αυτή άλλαξε με την τροποποίηση του Κανονισμού, το Νοέμβριο
1996 οπότε και ορίστηκε, ότι, το ύψος της παρεχόμενης επικούρησης προκύπτει ως
ποσοστό (όχι της καταβαλλόμενης σύνταξης αλλά) των συνταξίμων αποδοχών με συνεκτί-
μηση και των κατά περίπτωση συνταξίμων ετών και οικογενειακών επιδομάτων.
7 Είναι ασφαλώς, σαφές, ότι, με την αλλαγή αυτή της βάσης υπολογισμού της επικού-
ρησης που εγκρίθηκε από το Δ.Σ. της Τράπεζας ο Λογαριασμός επιβαρύνθηκε ουσιω-
δώς, αφού το ύψος των συντάξεων υπολείπεται, του ύψους των συνταξίμων αποδοχών.
69
8 Επισημαίνεται, ακόμη, ότι, το Δ.Σ. της Τράπεζας αποδέχθηκε την επιβάρυνση αυτή του
Λογαριασμού, χωρίς να κρίνει αναγκαία την προηγούμενη διεξαγωγή σχετική αναλο-
γιστικής μελέτης για τον ακριβή προσδιορισμό του ύψους της αναμενόμενης επιβάρυνσης.
9 Σύμφωνα, επίσης, με την προισχύσασα διάταξη του εδαφίου 3 του άρθρου 9 του, από
το 1953, Κανονισμού : «Το ποσοστό της επικούρησης καθορίζεται εκάστοτε, αυξανό-
μενον η μειούμενον δια πάντας τους τε κατά τον χρόνον των αυξομειώσεων επικουρού-
μενους ως και τους μέλλοντας τοιούτους, υπό της Δ.Ε. του Ειδικού Λογαριασμού, κατά κυ-
ριαρχική κρίσιν, βάσει των εσόδων και των εν γένει οικονομικών δυνατοτήτων του Ειδικού
Λογαριασμού και μετ’ έγκρισιν του Διοικητικού Συμβουλίου της Τραπέζης».
10 Με τη διάταξη, συνεπώς, αυτήν, η Δ.Ε. είχε την απόλυτη ευχέρεια να καθορίζει
εκάστοτε το ύψος του ποσοστού της παρεχόμενης επικούρησης και να προβαίνει
σε επιβαλλόμενες, κατά τη απόλυτη κρίση της, αυξομειώσεις του ποσοστού αυτού. Περιο-
ρισμό στην κρίση της Δ.Ε. έθετε μόνον η εκάστοτε οικονομική κατάσταση του Λογαριασμού
και συνεπώς, η Δ.Ε. όφειλε να κρίνει πάντοτε, «βάσει των εσόδων και των εν γένει οικονο-
μικών δυνατοτήτων του Ειδικού Λογαριασμού»
11 Επισημαίνεται, όμως, ότι, σε κάθε περίπτωση καθορισμού η αυξομείωσης του
ποσοστού της επικούρησης, οι αντίστοιχες αποφάσεις της Δ.Ε τελούσαν υπό την
προϋπόθεση της έγκρισής τους από το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας.
12 Συνεπώς και υπό το κράτος ισχύος της παρ. 3 του άρθρου 9 του Κανονισμού, η
τελική εξουσία και αρμοδιότητα λήψης απόφασης ως προς το ύψος του ποσοστού
επικούρησης είχε εκχωρηθεί στη Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.
13 H επιλογή αυτή ερμηνεύεται, προφανώς, από τη διαπνέουσα τον Κανονισμό
αλλά και γενικότερα την δημιουργία και λειτουργία του Λογαριασμού Επικούρη-
σης αντίληψη και συμβατική δέσμευση, ότι, ό Λογαριασμός Επικούρησης εντάσσεται στο
όλον πλέγμα των εργασιακών σχέσεων μεταξύ προσωπικού και Εθνικής Τράπεζας και ότι
η διασφάλιση της επάρκειας στη χρηματοδοτησή του αποτελεί συμβατική υποχρέωση της
Εθνικής Τράπεζας.
14 Η άποψη αυτή αιτιολογεί και την επιλογή της Τράπεζας να εγκρίνει την αλλαγή
του τρόπου υπολογισμού των επικουρήσεων (με τον υπολογισμό τους όχι στη
βάση των συντάξεων αλλά στη βάση των συντάξιμων αποδοχών) και να αποδεχθεί την
αντίστοιχη επιβάρυνση του Λογαριασμού, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε σχετική αναλο-
γιστική μελέτη (πιο πάνω παρ. 6).
15 Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα παροχών που είχε επιλέξει ο Λογαριασμός με τη
διατύπωση αυτή του εδ. 3 του άρθρου 9 του Κανονισμού, εντάσσεται στην κατη-
γορία των συστημάτων εγγυημένης εισφοράς (defined contributions system).
16 Με την τροποποίση, εν συνεχεία, του Κανονισμού, το 1996 η διάταξη αυτή του
άρθρου 9 εδ.3 απαλείφθηκε ολοσχερώς, με συνέπεια στον ισχύοντα σήμερα Κα-
νονισμό να απουσιάζει οποιαδήποτε μνεία περί δυνατότητας αυξομείωσης του ποσοστού
επικούρησης από τη Δ.Ε.
17 Η απάλειψη αυτή του εδ. 3 του άρθρου 9 του προισχύσαντος Κανονισμού επι-
βεβαιώνει, ασφαλώς σε συνδυασμό και με τη ρύθμιση της διάταξης του εδ. 90
του άρθρου 9 του Κανονισμού (βλ. αμέσως επόμενες παραγράφους), τη διαπίστωση, ότι,
τελικός αμέσως επόμενες παραγράφους), τη διαπίστωση, ότι, τελικός εγγυητής των κα-
ταβολών του Λογαριασμού Επικούρησης παραμένει η Εθνική Τράπεζα, η οποία, άλλωστε,
συναίνεσε και αποδέχθηκε την απάλειψη του εδ. 3 του άρθρου 9 του Κανονισμού του
Λογαριασμού Επικούρησης, στα πλαίσια ένταξης και λειτουργίας και του Λογαριασμού
αυτού, στο συνολικό πακέτο των εργασιακών σχέσεων μεταξύ του προσωπικού και της
Τράπεζας.
18 Mετά την απάλειψη του εδ. 3 του άρθρου 9 του Κανονισμού, το σύστημα επι-
κουρήσεων του Λογαριασμού μετατράπηκε σε σύστημα εγγυημένων παροχών
(defined benefits system).
19 Με βάση την αλλαγή αυτή, οι προβλεπόμενες από τον κανονισμό, παροχές (επι-
κουρήσεις) είναι εγγυημένες στο σύνολό τους, από την Τράπεζα, ασχέτως, αν για
την πλήρη εξόφλησή τους το ποσοστό της τακτικής εισφοράς της Τράπεζας (9%) επαρκεί
ή όχι.
20 Είναι χρήσιμο, ασφαλώς, να επισημανθεί, ότι, με την παρ. 9 του άρθρου0 του
ισχύοντος Κανονισμού, προβλέπεται η δυνατότητα «ανάλογης αναπροσαρμογής»
των επικουρήσεων, με κάθε αναπροσαρμογή του μισθολογίου του εν ενεργεία προσωπικού
της Τράπεζας.
21 Στην ίδια διάταξη (άρθρο 9 παρ. 9 εδ. Β) προβλέπεται, ακόμη, ότι, η Δ.Ε. αν κρίνει,
βάσει των απολογιστικών στοιχείων της προηγούμενης και των προϋπολογιστικών
στοιχείων της τρέχουσας χρήσης «ότι η οικονομική κατάσταση του Λογαριασμού δεν το επι-
τρέπει, μπορεί να αποφασίζει την αναστολή της αναπροσαρμογής για όσο διάστημα κρίνει
αναγκαίο η τη σταδιακή αναπροσαρμογή των επικουρήσεων ή την αναπροσαρμογή τους σε
μικρότερο ποσοστό».
22 Είναι, συνεπώς, σαφές, ότι, η Δ.Ε. δεν μπορεί να μειώσει το ήδη αποφασισθέν
ποσοστό των επικουρήσεων ακόμη και στην περίπτωση της προβλεπόμενης ανα-
προσαρμογής του μισθολογίου του εν ενεργεία προσωπικού. Απλώς, έχει τη δυνατότητα
να αναπροσαρμόσει τις επικουρήσεις σε ποσοστά μη ανάλογα δηλαδή μικρότερα σε σχέση
με τις αυξήσεις των εν ενεργεία η να προχωρήσει σε σταδιακές αναπροσαρμογές ή να δια-
τηρήσει τα ισχύοντα ποσοστά των επικουρήσεων χωρίς να τα αναπροσαρμόσει με βάσει τις
αυξήσεις του μισθολογίου του εν ενεργεία προσωπικού.
23 Η πιο πάνω επιχειρηματολογία ενισχύεται σαφώς και από την πρόβλεψη της παρ.
13 του άρθρου 9 του ισχύοντος Κανονισμού που ορίζει, ότι «στις περιπτώσεις που
οι καταβαλλόμενες επικουρήσεις είναι ανώτερες από τις προκύπτουσες κατ’ εφαρμογή των
διατάξεων του παρόντος άρθρου, το επί πλέον ποσόν συνεχίζει να καταβάλλεται ως διατη-
ρητέα διαφορά»
24 Το ερώτημα που μπορεί να προκύψει, σχετικώς, είναι «τι μέλλει γενέσθαι» αν η
Δ.Ε. διαπιστώσει, ότι, οι οικονομικές συνθήκες επιδεινώθηκαν σε τέτοιο βαθμό,
ώστε, να καθίσταται αδύνατη η καταβολή των ήδη αποφασισθέντων ποσοστών επικούρη-
σης με βάση, πάντοτε, τις εκάστοτε υφιστάμενες αντίστοιχες οικονομικές δυνατότητες του
Λογαριασμού.
71
25 Το πρώτο αυτό ερώτημα συνοδεύεται και από ένα δεύτερο ερώτημα, αν δηλαδή
η Εθνική Τράπεζα υποχρεούται να καλύψει η ίδια τα ελλείποντα ποσά ώστε να
καταστεί δυνατή η εξόφληση των υποχρεώσεων του Λογαριασμού. Διευκρινίζεται ότι, ως
ελλείμματα νοούνται τα λεγόμενα «οργανικά ελλείμματα»(βλ. σχετικώς και Γνωμοδότηση Γ.
Λεβέντη, 4.2.2005, σελ. 7 επ.).
26 Τα δύο αυτά ερωτήματα επιδέχονται, με βάση την επιχειρηματολογία που ανα-
πτύχθηκε πιο πάνω, κοινή απάντηση: μετά την απάλειψη, με σύμφωνη γνώμη και
της Εθνικής Τράπεζας, του εδ.3 του άρθρου 9 του προισχύσαντος Κανονισμού :
- Δεν είναι επιτρεπτή οποιαδήποτε μείωση των ήδη αποφασισθέντων από τη
Δ.Ε. ποσοστών επικούρησης.
- Επιτρέπεται η μη αναπροσαρμογή η η σταδιακή αναπροσαρμογή η η μικρότε-
ρη αναπροσαρμογή των ποσοστών επικούρησης (σε σχέση με τις απαπροσαρμο-
γές του μισθολογίου του εν ενεργεία προσωπικού).
- Σε περίπτωση σχετική αδυναμίας του Λογαριασμού Επικούρησης να καλύψει τις
καταβολές με βάση τα ποσοστά που έχει αποφασίσει η Δ.Ε., το ελλείπον αποθε-
ματικό σχηματίζεται με πρόσθετες καταβολές της Εθνικής Τράπεζας. Οι πρόσθετες
αυτές καλύψεις της Τράπεζας αναφέρονται στα εκάστοτε «οργανικά ελλείμματα»
του Λογαριασμού.
- Προς αποφυγή περιαγωγής του Λογαριασμού Επικούρησης σε κατάσταση ελ-
λειμματικότητας είναι σκόπιμη η διεξαγωγή σε τακτά χρονικά διαστήματα, ανα-
λογιστικών μελετών προσδιορισμού του μακροχρόνιου αναλογιστικού αποτελέ-
σματος αλλά και των ετήσιων ταμειακών ροών (cash – flow) του Λογαριασμού
Επικούρησης.
27 Ένα τρίτο ερώτημα ανακύπτει από τον περιορισμό, στην πράξη, των μελών της
Δ.Ε. από 9 σε 8, καθώς με τον περιορισμό αυτόν, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήπο-
τε σχετική τροποποίηση του Κανονισμού, ανετράπησαν οι ισορροπίες και πλειοψηφίες που
είχαν καθιδρυθεί βάσει του ισχύοντος Κανονισμού του Λογαριασμού Επικούρησης.
28 Πράγματι, όπως προκύπτει από το άρθρο 2 παρ. 1 του ισχύοντος Κανονισμού την
πλειοψηφία στη Δ.Ε. έχουν οι 5 εκπρόσωποι των εν ενεργεία ασφαλισμένων, ένα-
ντι 3 εκπροσώπων της Τράπεζας (η σύνθεση της Δ.Ε. συμπληρώνεται με τη συμμετοχή και
1 εκπροσώπου των συνταξιούχων της Τράπεζας).
29 Με τον περιορισμό, όμως σε 4 των εκπροσώπων των εν ενεργεία ασφαλισμέ-
νων, χάνεται η προβλεπόμενη από τον Κανονισμό πλειοψηφία, με συνέπεια να
ανατρέπεται στην πράξη η όλη φιλοσοφία στη λειτουργία του Λογαριασμού. Εάν αυτή η
απώλεια της πλειοψηφίας αποτελούσε συνέπεια τροποποίησης του Κανονισμού δεν θα
υπήρχε πρόβλημα. Με δεδομένη όμως, την εξακολούθηση της ισχύος της πρόβλεψης του
Κανονισμού περί 9μελούς σύνθεσης της Δ.Ε. η λειτουργία της με 8 μέλη μπορεί να αποτε-
λέσει αιτία προβολής ισχυρισμών, ότι, οι αποφάσεις της Δ.Ε. πάσχουν από σοβαρά νομικά
ελαττώματα.
30 Σε συμπλήρωση της άποψης αυτής, επισημαίνεται ότι, η προβλεπόμενη διάτα-
ξη του προισχύσαντος Κανονισμού ότι «εις περίπτωσιν ελαττώσεως του αριθμού
των υφισταμένων Συλλόγων η Οργανισμών του εν ενεργεία προσωπικού της Τραπέζης ως
και των συνταξιούχων είτε λόγω συγχωνεύσεως είτε λόγω ενοποιήσεως αυτών, ο αριθμός
των ανωτέρω αναφερομένων μελών της Διαχειριστικής Επιτροπής μειούται αναλόγως», έχει
απαλειφθεί καθ΄ ολοκληρίαν, στο νέο και ήδη ισχύοντα Κανονισμό και συνεπώς δεν καθί-
σταται δυνατή πιθανή επίκλησή της για τη νομιμοποίηση της ακολουθούμενης πρακτικής
(λειτουργία της Δ.Ε με 8 μέλη).
31 Εξάλλου την ανατροπή των προβλεπόμενων πλειοψηφιών καθιστούν εμφανέστε-
ρη οι προβλέψεις της παρ. 4 του άρθρου 2 του Κανονισμού που προβλέπουν :
- Διαπίστωση απαρτίας με παρόντα 6 τουλάχιστον μέλη και
- Πλειοψηφία των παρόντων μελών αλλά με 5 κατ’ ελάχιστον ψήφους.
32 Συνεπώς, ενώ με βάση τον ισχύοντα Κανονισμό, οι (5) εκπρόσωποι των εν ενερ-
γεία ασφαλισμένων έχουν τη δυνατότητα σχηματισμού πλειοψηφίας και λήψης
απόφασης, στην πράξη και χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε αλλαγή η τροποποίηση του
Κανονισμού, αδυνατούν να πλειοψηφήσουν χωρίς τη σύμπραξη και εκπροσώπου της τρά-
πεζας ή των συνταξιούχων.
33 Απομένει προς εξέταση η έννοια της παρ. 2 εδ. Β. του άρθρου 2 του ισχύοντος
Κανονισμού που παραπέμπει στο ήδη απαλειφθέν εδ. 3 του άρθρου 9 του προι-
σχύσαντος Κανονισμού. Η διάταξη αυτή έχει μεταφερθεί αυτούσια από τον προισχύσαντα
Κανονισμό, προφανώς εκ λάθους, αφού παραπέμπει σε ρύθμιση που έχει καταργηθεί και
συνεπώς, δεν διαφοροποιεί την πιο πάνω επιχειρηματολογία και τα εκτεθέντα συναφή συ-
μπεράσματα.
34 Προστίθεται, ότι, τα ανωτέρω συμπεράσματα περί της εγγυητικής ευθύνης και
υποχρέωσης της Εθνικής Τράπεζας, ενισχύονται ουσιωδέστατα και από τις ακο-
λουθηθείσες στη διάρκεια των τελευταίων ετών, μονομερείς ενέργειες και πρακτικές της
τράπεζας που προχώρησε σε παροχή κινήτρων και παρότρυνση σε εθελούσιες αποχωρή-
σεις μερικές χιλιάδες υψηλόβαθμα στελέχη της, με συνέπεια την εξαιρετικά υψηλή, εξ αυ-
τών των αποχωρήσεων, επιβάρυνση του Λογαριασμού Επικούρησης, με παράλληλη, όμως,
εξοικονόμηση αντίστοιχων, επίσης εξαιρετικά υψηλών, κονδυλίων μισθοδοσίας από την
Εθνική Τράπεζα.
35 Συνεπώς, η Εθνική Τράπεζα ελέγχεται, ότι, οδήγησε, μέσω των εθελούσιων απο-
χωρήσεων που ή ίδια προκάλεσε, σε πολύ υψηλές πρόωρες εκταμιεύσεις του
Λογαριασμού Επικούρησης, ενώ παραλλήλως, απάλλαξε το μισθολόγιό της από τη μισθο-
δοσία μερικών χιλιάδων υψηλόβαθμων στελεχών της.
36 Είναι σαφές, επομένως ότι, η Εθνική Τράπεζα οφείλει να αποδώσει στο Λογα-
ριασμό Επικούρησης ένα μέρος των συναφών ωφελειών που η ίδια απέκτησε, με
σκοπό την αποζημίωση του Λογαριασμού από τις αντίστοιχες οικονομικές επιβαρύνσεις που
αυτός υπέστη, εξ αιτίας της μονομερούς πρακτικής της Τράπεζας να προκαλεί και να ενι-
σχύει τις εθελούσιες αποχωρήσεις στελεχών της (βλ. σχετικώς και συναφή Γνωμοδότηση Γ.Λεβέντη, 4.2.2005, σελ. 10επ.)
__

Λ Ε Π Ε Τ Ε

Το παρακάτω Κείμενο του κ Γιάννη Γιάννης Ρεμουντάκης..
Επειγει τωρα να βρεθεί λύση για το φόρο των παροχών ΛΕΠΕΤΕ ΤΟΥ 2017
ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Η ΕΦΟΡΊΑ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΘΕΙ (ΟΠΩΣ ΦΕΤΟΣ) ΥΠΕΡΟΓΚΗ!
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΩΣΤΕ ΤΟ ΠΟΣΌ ΤΟΥ ΛΕΠΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟ Κωδικο ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΏΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΘΡΟΙΖΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Ο ΦΟΡΟΣ.ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ
ΑΝ ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ πάρουμε ΠΑΡΟΧΗ ΛΕΠΕΤΕ;
ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ 2018 ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΤΡΙΧΙΛΙΑΡΑ ; όπως φετος??
ΕΙΝΑΙ πλεον ΕΠΕΙΓΟΝ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ Δ.Ε ΛΕΠΕΤΕ..
Διαβάστε ξανα:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΕΜΟΥΝΤΑΚΗΣ:
"Ο ΛΕΠΕΤΕ μπορεί να επέχει το ρόλο Επικουρικού Ταμείου, αλλά σύμφωνα με τον κανονισμό του, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ αλλά ΕΝΤΟΚΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ και κατά συνέπεια οι παροχές του ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ.
.
.
ΠΡΟΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΤΟΥ ΛΕΠΕΤΕ
.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ δεν επιθυμεί να περικοπούν οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ, αλλά είναι γνωστό σε όλους μας, ότι σύμφωνα με το ισχύον φορολογικό πλαίσιο, τουλάχιστον το 30% των ετήσιων παροχών του ΛΕΠΕΤΕ το επιστρέφουμε στην Εφορία, ως επιπλέον φόρο, επειδή στη Φορολογική Δήλωση οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ θεωρούνται Επικουρική Σύνταξη, αν και σύμφωνα με τον κανονισμό του ΔΕΝ αποτελούν Επικουρική Σύνταξη.
.
Οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ καταχωρούνται στους κωδικούς 321 ή 322 του πίνακα 4 της Φορολογικής Δήλωσης με αποτέλεσμα να ΜΗΝ φορολογούνται ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ και να αθροίζονται με την Κύρια Σύνταξη.
Έτσι λοιπόν φορολογούμαστε για το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ της Κύριας Σύνταξης και των παροχών του ΛΕΠΕΤΕ με αποτέλεσμα ΠΡΟΣΘΕΤΗ και ΑΔΙΚΗ φορολογία.
.
Επειδή λοιπόν ο ΛΕΠΕΤΕ, όπως προανέφερα, σύμφωνα με τον κανονισμό του, ΔΕΝ είναι Επικουρικό Ταμείο αλλά ΕΝΤΟΚΟΣ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ και οι παροχές του ΔΕΝ αποτελούν Επικουρική Σύνταξη,
.
π ρ ο τ ε ί ν ω
-------------------
οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ να ΜΗΝ καταχωρούνται στους κωδικούς 321 ή 322 του πίνακα 4 της Φορολογικής Δήλωσης, όπως γίνεται μέχρι σήμερα, αλλά στους κωδικούς 619 ή 620 του πίνακα 6 της Φορολογικής Δήλωσης και έτσι οι παροχές αυτές θα φορολογούνται ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ και ΔΕΝ θα αθροίζονται με την Κύρια Σύνταξη.
.
Συνεπώς, για την υποβολή των ετήσιων Φορολογικών Δηλώσεων, η Διαχειριστική Επιτροπή του ΛΕΠΕΤΕ θα πρέπει να φροντίζει οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ να καταχωρούνται στους κωδικούς 619 ή 620 του πίνακα 6 της Φορολογικής Δήλωσης, όταν αποστέλλονται τα στοιχεία τους στο TAXIS.
Έτσι, οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ θα είναι ΠΡΟΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ στους κωδικούς 619 ή 620 του πίνακα 6 της Φορολογικής Δήλωσης.
.
Εφόσον λοιπόν γίνει αυτή ή αλλαγή ΔΕΝ θα φορολογούμαστε για το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ της Κύριας Σύνταξης και των παροχών του ΛΕΠΕΤΕ και ΔΕΝ θα έχουμε ΠΡΟΣΘΕΤΗ και ΑΔΙΚΗ φορολογία, μετά την υποβολή της Φορολογικής Δήλωσης, όπως συμβαίνει σήμερα.
.
Η Κύρια Σύνταξη θα φορολογείται ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ και οι παροχές του ΛΕΠΕΤΕ θα φορολογούνται ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ.
.
Συνεπώς, θα αποφύγουμε τη μείωση στις ετήσιες παροχές του ΛΕΠΕΤΕ κατά τουλάχιστον 30%, που έχουμε σήμερα, λόγω ΠΡΟΣΘΕΤΗΣ και ΑΔΙΚΗΣ φορολογίας.
.
Επισημαίνω, για την αποφυγή κάθε παρεξήγησης, ότι δεν προτείνω καμία απαλλαγή των παροχών του ΛΕΠΕΤΕ από τη φορολογία αλλά αντίθετα προτείνω να φορολογούνται αυτές με τον ίδιο συντελεστή που φορολογούνται σήμερα.
.
Το θέμα της φορολόγησης των παροχών του ΛΕΠΕΤΕ είναι πολύ σοβαρό και θα πρέπει να τεθεί, από το ΣΣΕΤΕ, υπόψη της Διαχειριστικής Επιτροπής του ΛΕΠΕΤΕ, προκειμένου να αλλάξει το υφιστάμενο καθεστώς άμεσα."

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΘΕΙΤΕ!

Ο πνευματικός άνθρωπος δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος. Είναι αυτός που θα σας βοηθήσει να εξελιχθείτε μαζί του, είναι αυτός που θα σας δώσει μια νέα οπτική στη ζωή, είναι αυτός που με την συμπεριφορά και την ευγένεια της ψυχής του θα σας κάνει να αισθανθείτε την αύρα του από το πρώτο δευτερόλεπτο που θα τον γνωρίσετε.
Μόλις διαβάσετε αυτό το άρθρο θα θέλετε να ερωτευτείτε έναν πνευματικό άνθρωπο.

Πιστεύει πως όλα έχουν κάποιο σκοπό. Πιστεύει στην συγχρονικότητα σαν ένα σημάδι από το σύμπαν. Είναι πεπεισμένος πως ήρθατε στην ζωή του για κάποιο λόγο, για κάποιο διάστημα ή για μια ζωή. Ότι πρόκειται να του δώσετε κάτι ανεκτίμητο είτε είναι διασκορπισμένες αναμνήσεις, ένα μάθημα ζωής ή ένα μόνιμο κομμάτι της καρδιάς σας.
Είναι αυθεντικός. Είναι ανοιχτός και ξεκάθαρος, αφού δεν βλέπει το νόημα στο να προσποιείται κάποιον που δεν είναι. Αγαπά τις ατέλειες του. Μαζί του, αυτό που βλέπετε , είναι αυτό που λαμβάνετε από αυτόν.
Αγαπάει την ζωή και όλους γύρω του. Αγαπά την οικογένεια, τους φίλους του, τα ζώα και τα φυτά. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί είναι ενέργεια.
Για πάντα θα μαθαίνει και θα μεγαλώνει. Ξέρει ότι δεν είναι τέλειος, αλλά θα συνεχίσει να προσπαθεί για να πετύχει το καλύτερο που μπορεί.
Αγκαλιάζει το άγνωστο. Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται τα πράγματα που δεν μπορούν να δουν, που δεν μπορούν να πιάσουν, αλλά αυτός είναι διαφορετικός. Δέχεται ότι στον κόσμο υπάρχει κάτι παραπάνω από εκεί που μπορούμε να δούμε. Ότι υπάρχουν μυστικά που περιμένουν να αποκαλυφθούν. Δεν τον τρομάζει. Τον ενδυναμώνει.
Έχει ακλόνητη πίστη. Πάντα βρίσκει το θετικό μιας αρνητικής κατάστασης, με ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Πιστεύει ότι το σύμπαν είναι με το μέρος του.
Δεν είναι υλιστής. Θα προτιμούσε να δημιουργήσει μια ανάμνηση για την υπόλοιπη ζωή του, από το να του δωθεί ένα προσωρινό δώρο.
Είναι συμπονετικός για κάθε είδους ζωή. Δεν μπορεί να περπατήσει μπροστά από ένα καταφύγιο αστέγων ή αδέσποτων χωρίς να σκιρτίσει η καρδιά του.
Είναι ένα με την φύση. Θα προτιμούσε να είναι περιτριγυρισμένος από την φύση παρά από την πόλη.
Επιδιώκει την ειρήνη. Το δράμα δεν προσκολλάται πάνω του. Βλέπει το καλό στα πάντα, πιστεύοντας ότι υπάρχει καλό μέσα σε κάθε άνθρωπο. Προτιμά να είναι μόνος του από το να έχει ψεύτικους φίλους. Μπορείς πάντα να βασιστείς πάνω του. Στ’ αλήθεια είναι ειλικρινής.

Πηγή

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

7 πράγματα για τα οποία θα μετανιώσετε στα γηρατειά

Αργά η γρήγορα θα συνειδητοποιήσετε ότι αφιερώσατε όλο το χρόνο σας σε πράγματα που δεν είχαν αληθινή σημασία και θα μετανιώσετε που δεν περάσατε περισσότερο χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Πιθανώς αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες ειρωνείες της ζωής. Πολλοί άνθρωποι περνούν τη ζωή τους κάνοντας πράγματα που δεν απολαμβάνουν και παραμελούν τα πράγματα τα οποία αξίζουν αληθινά το ενδιαφέρον τους.
Στα γηρατειά τους οι άνθρωποι κοιτάζουν πίσω και αρχίζουν να μετανιώνουν που δεν έκαναν τα πράγματα διαφορετικά.

Αυτό είναι πιο συνηθισμένο από ό,τι ίσως νομίζετε. Πολλοί άνθρωποι συχνά μετανιώνουν που δεν πέρασαν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους επειδή δούλευαν πάρα πολύ ή που δεν αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στην απόλαυση της ζωής τους.
Καθώς μεγαλώνετε, αποκτάτε σοφία και αρχίζετε να καταλαβαίνετε ότι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή είναι η οικογένεια, η αγάπη, η υγεία και η ευτυχία.
Θα θέλαμε να σας προσκαλέσουμε να ρίξετε μια ματιά σε αυτή τη λίστα πραγμάτων για τα οποία θα μετανιώσετε στο μέλλον, αν δεν κάνετε κάποια αλλαγή τώρα.

1. Δεν έχετε το θάρρος να είστε ο πραγματικός εαυτός σας

Αυτό είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία θα μετανιώσετε στα γηρατειά, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.
Η εκπλήρωση των προσδοκιών της οικογένειας και της κοινωνίας μπορεί να σας κάνει να μετανιώσετε που δεν είχατε το θάρρος να κάνετε αυτό που θέλατε αντί αυτό που υποτίθεται ότι έπρεπε να κάνετε.
Όταν ακολουθείτε αυτά που αγαπάτε, στο τέλος της ζωής σας είστε υπερήφανοι για όλα όσα κάνατε και αυτό θα σας επιτρέπει να κοιτάζετε πίσω στο παρελθόν χωρίς να μετανιώνετε.

2. Μείνατε σε μια δουλειά που δεν σας πρόσφερε ικανοποίηση αντί να ρισκάρετε και να ακολουθήσετε αυτό που αγαπούσατε

Το να μετανιώσετε για αυτό πηγαίνει χέρι-χέρι με την πρώτη περίπτωση, όμως πιο συγκεκριμένα έχει να κάνει με το χώρο στον οποίο επιλέγετε να περνάτε ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας.

Μια δουλειά συνήθως καταναλώνει κάθε εβδομάδα μέχρι και σαράντα ώρες από το χρόνο σας και πιθανώς οι διακοπές σας διαρκούν δύο εβδομάδες το χρόνο.
Αν περνάτε τον περισσότερο χρόνο σας κάνοντας κάτι που δεν σας αρέσει και δεν σας θέτει προκλήσεις ώστε να μπορείτε να εξελιχθείτε, τότε προδίδετε τον εαυτό σας.
Εγκαταλείψτε την ιδέα ότι πρέπει να παρουσιάσετε μια εικόνα στον κόσμο και σκεφτείτε τι πραγματικά θέλετε και τι μπορείτε να κάνετε.
Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να πηγαίνετε κάθε μέρα με ενθουσιασμό στη δουλειά σας.

3. Δεν περνάτε αρκετό χρόνο με την οικογένεια

Αν η οικογένεια υποτίθεται ότι κατέχει μία από τις πιο σημαντικές θέσεις στη ζωή σας, γιατί καταλήγετε να τη θεωρείτε δεδομένη μέχρι που είναι πολύ αργά;
Πείτε όχι στην παραπάνω δουλειά και φάτε το βραδινό σας μαζί με την οικογένειά σας, τηλεφωνήστε στους γονείς ή στα αδέλφια σας, επισκεφτείτε συγγενείς τα σαββατοκύριακα, ή επικοινωνήστε μέσω Skype, αν ζείτε πολύ μακριά για να τα πείτε από κοντά. Αυτές είναι απλώς μερικές από τις επιλογές που είναι διαθέσιμες για να περνάτε περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σας.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μείνετε σε επαφή. Μην το αναβάλλετε μέχρι να έχετε περισσότερο χρόνο, επειδή το «αργότερα» μπορεί να είναι πολύ αργά.
Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να αναβάλλει σημαντικά πράγματα όπως αυτό.

4. Δεν εκφράζετε τα αληθινά σας συναισθήματα

Το να μην εκφράζετε αυτά που πραγματικά αισθάνεστε είναι κάτι για το οποίο θα μετανιώσετε στο μέλλον. Καθώς μεγαλώνετε, οι συνήθειες αλλάζουν πιο δύσκολα και αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση.
Καθώς αρχίζετε να προσπαθείτε να πείτε πώς αισθάνεστε, εκφράστε στα αγαπημένα σας πρόσωπα πόσα πολλά σημαίνουν για σας. Πείτε στους ανθρώπους πόσο πολύ νοιάζεστε.
Θα προσέξετε πόσο καλύτερα αισθάνεστε για τον εαυτό σας. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι να μετανιώσετε που δεν το κάνατε νωρίτερα.

5. Δεν κρατάτε επαφή με παλιούς φίλους

Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, ειδικά αν ζείτε ή εργάζεστε σε διαφορετικές πόλεις, νομούς ή ακόμα και χώρες. Αν περάσει πολύς καιρός, οι ζωές σας πιθανώς θα είναι εντελώς διαφορετικές.
Μπορεί αυτό να μη σας φαίνεται σημαντικό, καθώς οι άνθρωποι τείνουν να απομακρύνονται με τον καιρό ή μπορεί να ελπίζετε ότι θα έχετε την ευκαιρία να βρεθείτε στο μέλλον.
Αν συνεχίζετε να το αναβάλλετε για αργότερα, αυτό θα μπορούσε να είναι κάτι για το οποίο πραγματικά θα μετανιώσετε τελικά.
Το να μείνετε σε επαφή με παλιούς φίλους μπορεί να είναι τόσο απλό όσο το να είστε στο Facebook ή να βρίσκεστε για φαγητό ή για καφέ.

6. Δουλεύετε υπερβολικά

Αυτό είναι κάτι για το οποίο όλοι μετανιώνουν στα γηρατειά. Αν και το να παίρνετε υπερβολικά πολλές άδειες ίσως να μην είναι η καλύτερη ιδέα, φροντίζετε να αφιερώνετε ένα μέρος του χρόνου σας στα πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένους.
Από πολλές απόψεις, μια απλή αγκαλιά, τα δάχτυλα των ποδιών σας μέσα στην άμμο ή ακόμα και τα μαθήματα πάνω σε κάτι που σας ενδιαφέρει είναι όλα καλύτερα από το να περνάτε παραπάνω ώρες στο γραφείο ή στον καναπέ σας βλέποντας τηλεόραση.

7. Δεν ταξιδεύετε αρκετά ή δεν κάνετε αρκετές διακοπές

Δεν είναι πολύ δύσκολο να βρείτε έναν τρόπο να απολαμβάνετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Μπορείτε να κανονίσετε μια άδεια άνευ αποδοχών, ή ακόμα και να βρείτε μια δουλειά που μπορείτε να κάνετε από το σπίτι ώστε να μη φορτώνετε το πρόγραμμά σας.
Θέστε χρονικά όρια και τηρήστε τα. Αν η δουλειά σας δεν σέβεται τις προσωπικές ανάγκες σας, τότε θα πρέπει να αρχίσετε να ψάχνετε για μια καινούργια δουλειά που θα σας επιτρέπει να διαχειρίζεστε καλύτερα το χρόνο σας.
Αρχίστε στα αλήθεια να σκέφτεστε τα πράγματα για τα οποία θα μετανιώσετε στα γηρατειά σας και κάντε κάτι γι’αυτά σήμερα . Μην περιμένετε να κοντεύετε να πεθάνετε για να αρχίσετε να ζείτε.

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

23 ρητά από τον Ντοστογιέφσκι που θα απελευθερώσουν το μυαλό σας

by mymindgr

Ο Fyodor Dostoyevsky είναι ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα αριστουργηματικά έργα του ερευνούν ερωτήματα γύρω από την ζωή και τον θάνατο.

Διαβάστε παρακάτω 23 από τα πιο διορατικά ρητά αυτού του μεγάλου συγγραφέα.
Πρέπει να αγαπάς την ζωή περισσότερο από το ίδιο το νόημα της ζωής.
Ένα καινούργιο βήμα, μια καινούργια λέξη είναι ότι οι άνθρωποι φοβούνται.
Υπάρχουν όρια στο μυαλό του κάθε ενός, που πέρα από αυτά είναι επικίνδυνο να περάσεις. Μόλις περάσεις την γραμμή, είναι αδύνατο να γυρίσεις πίσω.
Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια για αυτήν.
‘Όταν σταματάς να διαβάζεις βιβλία, παύεις να σκέφτεσαι.
Η ευτυχία δεν βρίσκεται στον περιορισμό αλλά στον έλεγχο το εαυτού σου.
Η ευτυχία δεν αποκτάται με τα εύκολα πλούτη αλλά όταν μοχθήσεις για να τα αποκτήσεις.
Σε μια καρδιά που αγαπά πραγματικά ή η ζήλια θα σκοτώσει την αγάπη ή η αγάπη θα σκοτώσει την ζήλια.
Δεν χρειάζεται πολύ για να καταστρέψεις έναν άνθρωπο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον πείσεις ότι η δουλειά που κάνει στερείται εντελώς και αναμφισβήτητα κάθε χρησιμότητα και νόημα.
Η σιωπή είναι πάντα όμορφη και το σιωπηλό πρόσωπο είναι πάντα όμορφο από αυτό που μιλάει.
‘Ένα πρόσωπο μπορεί να είναι σοφό αλλά για να ενεργήσει σοφά, μόνο η εξυπνάδα δεν φτάνει.

Δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου αν σταματάς και ρίχνεις πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει.
Θέλω να μιλήσω για όλα με ένα τουλάχιστον πρόσωπο όπως μιλάω για τα πράγματα με τον εαυτό μου.
Είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνει μια αχτίδα του ήλιου στην ψυχή σου.
Κανείς πρέπει να μιλά ανοιχτά με τους άλλους ώστε να αποκαλύπτει τις σκέψεις του μέσα από το πρόσωπό του, που δείχνει την ανησυχία που κρύβει η καρδιά του. Μια λέξη που λέγεται με πειθώ, με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ κοιτάς τον άλλον μέσα στα μάτια σημαίνει πολλά περισσότερα από ότι πολλές σελίδες από ένα βιβλίο.
Κανείς αισθάνεται να πνίγεται χωρίς ένα σκοπό στην ζωή.
Η ψυχή γιατρεύεται όταν είσαι κοντά σε παιδιά.
Ακόμη και με τα χέρια δεμένα μπορεί κανείς να κάνει το καλό, αν το θέλει.
Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.
Οι άνθρωποι μερικές φορές μιλάνε για θηριώδη κακία αλλά αυτό είναι μεγάλη αδικία για τα θηρία. Ένα θηρίο δεν μπορεί ποτέ να είναι τόσο κακό όσο ο άνθρωπος, τόσο επιδέξια κακό.
Οι μεγάλοι δεν ξέρουν ότι ένα παιδί μπορεί να δώσει μια πολύ καλή συμβουλή ακόμη και για την πιο σοβαρή περίπτωση.
Μην γεμίζεις την μνήμη σου με όλες εκείνες τις φορές που αισθάνθηκες να σε προσβάλλουν. Ίσως καταλήξεις να μην έχεις χώρο για τις υπέροχες στιγμές που πέρασες.
‘Ένας άνθρωπος που ξέρει πως να αγκαλιάσει έναν άλλον, είναι καλός άνθρωπος.
πηγή

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Tι πρέπει να λέμε όταν οι άλλοι μας μειώνουν;

Αυτός που σέβεται τον εαυτό του είναι ασφαλής από τους άλλους φοράει μια πανοπλία που κανείς δεν μπορεί να διαπεράσει. – Henry Wadsworth Longerfellow

Μπορείτε να θυμηθείτε εκείνες τις στιγμές στη ζωή σας στις οποίες έχετε αισθανθεί ότι κάποιος σας μειώνει; Το συναίσθημα αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας ματιάς, μιας έκφρασης ή ενός μορφασμού. Μπορεί ακόμα και τα λόγια κάποιου να προκαλέσουν αίσθημα μείωσης και απαξίωσης.
Τότε, αισθάνεσθε μπερδεμένοι. Αντί να αισθάνεσθε καλά αρχίζετε να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας και αισθάνεσθε άσχημα. Τέτοιες στιγμές προκαλούν στεναχώρια ή σύγχυση που μπορεί να μείνουν στο μυαλό σας για αρκετό καιρό ακόμα και πολλά χρόνια.

Μπορεί να πείτε, είναι φυσικό να με μειώνουν. Έχω τόσα πολλά τρωτά σημεία και γι αυτό με επικρίνουν. Πολλοί από εμάς στο πρόβλημα που μας δημιουργούν οι άλλοι όταν μας επικρίνουν προσθέτουμε ένα ακόμα μειώνοντας αυτόματα και εμείς τον εαυτό μας.
Ας προσπαθήσουμε να εξερευνήσουμε τις διάφορες μειωτικές συμπεριφορές και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με αυτές. Την άμεση λεκτική επίθεση, την έμμεση λεκτική επίθεση και τη μείωση του εαυτού μας από εμάς τους ίδιους.
Η άμεση λεκτική επίθεση
Αυτός ο τύπος της συμπεριφοράς είναι προφανής. Ένα άτομο σας εξοντώνει με τα λόγια του. Για παράδειγμα πέφτετε πάνω σε κάποιον εντελώς τυχαία τον λερώνετε με τον καφέ και εκείνος γίνεται έξαλλος, αποκαλώντας σας ηλίθιο, αφηρημένο, ανεγκέφαλο. Τι μπορείτε να κάνετε σε μια λεκτική επίθεση;
-Επιτρέψτε στο άτομο να ηρεμήσει και να εκτονώσει τα συναισθήματά του.
-Παραδεχτείτε το δικό σας σφάλμα.
-Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του άλλου
-Εκφραστείτε διεκδικητικά για τον τρόπο με τον οποίο έχει αντιδράσει.
-Κάντε μια ήρεμη και σύντομη δήλωση που θα βάλει τέλος στο συμβάν όσο πιο γρήγορα.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα μπορείτε να πείτε: ήταν ένα ατύχημα. Έχετε δίκιο αλλά θα μπορούσα να σας καταλάβω χωρίς τις φωνές και τις βρισιές.
Η έμμεση λεκτική μείωση
Τι θα κάνατε εάν το αφεντικό σας σας έλεγε κάνατε μια θαυμάσια δουλειά πάνω στο σχέδιο δράσης που παρέδωσες αλλά τα γραμματικά σου λάθη δίνουν μια λαική χροιά;
Μήπως πολλές φορές στην καθημερινότητά σας λαμβάνετε ένα διπλό μήνυμα; Αυτό ονομάζετε έμμεση επιθετικότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ζητάμε περισσότερες πληροφορίες. Τι ακριβώς είναι αυτό που λες; Τι εννοείς;
Στόχος είναι να ξεκαθαρίσουμε την πρόθεση του άλλου. Ίσως χρειαστεί να επιμείνετε. Στην περίπτωση του αφεντικού « Σας ευχαριστώ πολύ αλλά μπερδεύτηκα λίγο. Αν σας απασχολούν πράγματι τα γραμματικά μου λάθη θα προτιμούσα να μου το πείτε ευθέως. Δεν μπορώ να καταλάβω εάν σας φάνηκε πράγματι καλή ή κακή η δουλειά μου.
Αν η δεύτερη απάντηση του ατόμου που σας επιτίθεται είναι πιο σκληρή τότε μιλάμε για άμεση πια λεκτική επίθεση και τότε πρέπει να διεκδικήσετε το δίκιο σας όπως είπαμε και προηγουμένως. Το ξεκαθάρισμα δεν παρέχει χρήσιμες πληροφορίες μόνο για το άτομο που επιτίθεται αλλά και για εσάς τους ίδιους. Τι κάνετε λάθος και θα πρέπει να το διορθώσετε; Τι δεν έχετε καταλάβει στη δική σας συμπεριφορά;
Μη λεκτικές μειώσεις
Υπάρχουν πολλοί που μας μειώνουν χωρίς λόγια αλλά με τη συμπεριφορά τους. Μπορεί να είναι απλά μια άσχημα προκλητική ματιά. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε σε μια τέτοια συμπεριφορά; Η μη λεκτική μείωση κάποιες φορές είναι ιδιαίτερα δύσκολο να την αναγνωρίσουμε γιατί δεν περιέχει λόγια και δεν είμαστε πάντα βέβαιοι για την ερμηνεία της.
Προσπαθήστε να κάνετε το άτομο να χρησιμοποιήσει λόγια αντί για χειρονομίες ή γκριμάτσες. «Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που νιώθετε αν δεν το πείτε άμεσα». Φανταστείτε ότι ένας ταμίας σε κάποιο κατάστημα σας κοιτάει οργισμένα την ώρα που ετοιμάζεσθε να πληρώσετε.
Αν ενοχληθείτε από το συμβάν γιατί να μην το αντιμετωπίσετε άμεσα και με ευθύτητα; « Με συγχωρείτε δεν κατάλαβα την πρόθεσή σας» Μήπως έκανα κάτι που δεν σας άρεσε;» Μια τέτοια αντιμετώπιση ξεκαθαρίζει ένα άμεσο μη λεκτικό μήνυμα το φέρνει στην επιφάνεια προς επίλυση για να ξέρετε τι πραγματικά συμβαίνει.
Όταν συμφωνούμε με όσους μας επικρίνουν…
Είναι πολύ πιθανόν να συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας εξίσου επιθετικά όπως και οι άλλοι. Προσπαθήστε να μην αποφεύγετε, αδιαφορείτε ή δραπετεύετε με μη διεκδικητικό τρόπο από τη μειωτική συμπεριφορά που σας δείχνει ο εαυτός σας. Ξεκινήστε έναν διάλογο με τον εαυτό σας. Να είστε ειλικρινείς και ανοιχτοί.
Τι πραγματικά συμβαίνει; Εξετάστε το ενδεχόμενο να είστε υπερβολικοί με την κριτική που οι ίδιοι κάνετε στον εαυτό σας. Μην καταδικάζεστε αλλά και μην αποφεύγετε να εξετάσετε το γιατί σκέφτεστε με τον τρόπο που σκέφτεστε και πόσο αληθείς είναι οι σκέψεις που κάνετε.
Σε κανέναν δεν αρέσει η σύγκρουση που παράγεται από τις μειώσεις. Αν ρισκάρετε μια ανοιχτή και ευθεία συζήτηση με τον εαυτό σας και με τους άλλους συνήθως η διαφωνία επιλύνεται και έχετε την ανταμοιβή μιας ειλικρινούς επικοινωνίας. Αξίζει λοιπόν να ξεπεράσετε τους δισταγμούς και να την επιχειρήσετε.
Γράφει ο ψυχοθεραπευτής Μάικλ Έμμονς. Επιστημονική επιμέλεια κειμένου Ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής, Γρηγόρης Σίμος

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Η Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί.

Η Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί.

Ζακλίν ντε Ρομιγί:Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, γιατί η Ελληνική γλώσσα βοηθάει πρώτα απ` όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα...

Η κορυφαία Γαλλίδα Ελληνίστρια η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση και πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα, γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913.-Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

Στον 20ο αιώνα, πάρα πολλές γυναίκες διέπρεψαν στα πιο απαιτητικά λογοτεχνικά είδη, εκφράζοντας όχι μόνο τη γυναικεία ψυχή αλλά και τη συνείδηση της εποχής τους... Κορυφαία προσωπικότητα που κατέθεσε το δικό της ανεκτίμητο κεφάλαιο στην παγκόσμια τράπεζα της λογοτεχνίας, είναι η γυναίκα η οποία, το 1995, με πολιτικό διάταγμα, πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα.

Η Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί. Το ελληνικό κράτος, με τη συμβολική αυτή ΄κίνηση θέλησε να αναγνωρίσει την επιστήμονα στην οποία αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των Ελλήνων κλασικών και συνεχίζει να μάχεται υπέρ της ανθρωπιστική παιδείας, ενισχυμένης με τη γνώση των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών. Η αδιάκοπη προσφορά της στα ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση το 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων

Γεννημένη στη Σαρτρ, ζει όλες τις αλλαγές που αφορούσαν την εκπαίδευση των γυναικών. Το 1930 υπήρξε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το διασχολικό μαθητικό διαγωνισμό των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών. Η ίδια έλεγε:” έγινε, τότε, μεγάλο σούσουρο.

”Μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο της Λιλ υπήρχαν μόνο δύο φοιτήτριες. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της ως καθηγήτρια στη Σορβόνη, σε σύνολο εκατό καθηγητών, υπήρχαν τρεις γυναίκες. Αργότερα, ήταν η πρώτη γυναίκα που δίδαξε στο Κολέγιο της Γαλλίας. Και ήταν αυτή που διαδέχτηκε τη Μαργκερίτ Γιουρσενάρ στην Ακαδημία της Γαλλίας. Η Ζακλίν ντε Ρομιγί θεωρεί ότι η μεγαλύτερη εμπειρία της ζωής της ήταν ο πόλεμος του 1940. Τα χρόνια της δοκιμασίας, όπως η ίδια τα ονομάζει, τα οποία, όμως, “ήταν γεμάτα ελπίδα, για όλος ο κόσμος ήξερε τί ήθελε.” Σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή, εποχή ακροτήτων και θρησκευτικού φανατισμού. Κατά τη Ζακλίν ντε Ρομιγί, όλα αυτά θα είχαν αποφθευχθεί “αν είχαμε αφήσει στους ανθρώπους την παιδεία που τους δίναμε και την οποία αρνηθήκαμε... Μια παιδεία που τους έφερνε σε επαφή με τις μεγάλες στιγμές της ιστορίας με τις μεγάληες αναμονές, με τους ήρωες. Αν τους είχαμε αφήσει τη σχέση τους με την Αντιγόνη, τον Αχιλλέα, θα υπήρχε μια πνοή πιο δυνατή. Δεν λέω ότι αυτό είναι αγάπη για τη ζωή, ότι δίνει την ευχαρίστηση με ένα μπάνιο στο Σούνιο είναι όμως, κι αυτό μέρος της ζωής και πηγή θάρρους.” Οι θέσεις αυτές εγείρουν μεγάλες συζητήσεις στη Γαλλία, όπου ο αντίλογος είναι έντονος από τους ανθρώπους που ζουν και πιστεύουν ότι η κλασική παιδεία είναι παρωχημένη για τα νέα παιδιά.

Τί να γράψει κανείς για τη σπουδαία διδακτική και συγγραφική της προσφορά... Εξίσου τεράστιο είναι το φιλολογικό και μεταφραστικό της έργο. Ακόμα και οι αντίπαλοί της αναγνωρίζουν ότι της χρωστούν τη λαμπρή μετάφραση του Θουκυδίδη. Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μετέφρασε πολλούς Έλληνες κλασικούς συγγραφείς στη μητρική της γλώσσα της και δημοσίευσε πλήθος εξειδικευμένων και μη μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία. `Εφυγε από τη ζωή στις 18 Δεκεμβρίου του 2010, αφήνοντας ένα σημαντικό έργο για όλες τις όψεις του Αθηναϊκού πολιτισμού του 5ου π.Χ. αιώνα.

Κλείνω αυτό το κείμενο με τα σπουδαία λόγια της Ζακλίν ντε Ρομιγί- του συμβόλου ευγένειας ψυχής- για την Ελλάδα, που ακολουθούν...

"Ὁ θαυμασμός μου πρὸς τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ εἶναι ἀπέραντος, μόνο ποὺ μᾶς μπερδεύει ἡ ἀλλαγὴ ποὺ κάνετε στὴν γλώσσα σας. Τὸ μονοτονικὸ ἀφοῦ ἀναστάτωσε τοὺς Ἕλληνες, μπερδεύει συγχρόνως καὶ τοὺς ξένους. Πηγὴ κακῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἑλλάδος θαυμαστῶν!"

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

Η Ελληνική Επανάσταση κράτησε μέχρι το Α Δάνειο,το 1824.
Μετά άρχισαν να σφάζονται μεταξύ τους οι αγωνιστές και ποιος νοιαζόταν για την συνέχιση της εξέγερσης; οι λίρες μέτραγαν.
Είχαν πλακώσει στον ελλαδικό χώρο και κάτι καρτάλια γραβατωμένοι έλληνες της διασποράς,κάτι Μαυροκορδάτοι,που ξέροντας καταρχήν τί άσχετοι με τα ευρωπαικά ήταν οι γηγενείς,ξέροντας επίσης ότι το 1822 η αγγλική πολιτική είχε αλλάξει και στρεφόταν στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,πλάκωσαν απ το εξωτερικό για να βάλουν ποδάρι στο μελλον της μικρής αυτής χώρας που φαινόταν ότι θα δημιουργηθεί στο βαλκανικό υπογάστριο του κράτους των Οθωμανών.
Η Ελληνική Επανάσταση χαλκεύθηκε αργότερα με εθνικούς μύθους για να γίνει πιο ηρωική,σύνηθες φαινόμενο όταν η Ιστορία γράφεται για εθνική διαπαιδαγώγηση.
Όμως,όπως κάθε Επανάσταση,είχε ηρωικές στιγμές,ήττες που ήταν ηθικές νίκες όπως του Μεσολογγιού και νίκες που καλύπτονται από ντροπή όπως η Άλωση της Τριπολιτσάς.
Είχε ανιδιοτελείς αγωνιστές όπως ο Δ.Υψηλάντης,είχε και τομάρια που έλυναν τις προσωπικές τους διαφορές όπως ο Γκούρας που πέταξε τον Ανδρούτσο απ την Ακρόπολη.
Είχε αγωνιστές ελληνόφωνους και τουρκόφωνους,είχε άντρες και γυναίκες στον Αγώνα,και με τη βοήθεια των ξένων αλληλέγγυων που ήρθαν στον ελλαδικό χώρο για βοήθεια γράφτηκαν τα Συντάγματα του Αγώνα που ήταν δεκαετίες μπροστά απ την υπόλοιπη Ευρώπη και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.
Η Επανάσταση ηττήθηκε στρατιωτικά αλλά οι Μεγάλες Δυνάμεις,λόγω του Ανατολικού Ζητήματος,έφτιαξαν με το ζόρι ένα μικρό κρατίδιο,την Ελλάδα.
Ατυχώς απ την αρχή αυτό το κρατίδιο ήταν προτεκτοράτο,χρωστούσε 2 δάνεια που υπονόμευαν την εθνική κυριαρχία και είχε κυβερνήτη και βασιλείς που ορίστηκαν απ τους Ξένους.
Και από τότε θαλασσοδέρνεται το μικρό κρατίδιο και ίσως η μόνη στιγμή που απέκτησε Ανεξαρτησία ήταν στα βουνά της Ελλάδας,τί παράδοξο!,κατά τη γερμανική Κατοχή.
Και συνεχίζει να βολοδέρνει το καραβάκι.