Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΔΟΜΙΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΣ & ΘΕΙΟΝ ΠΑΘΟΣ!

Το Θείο Πάθος στο έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου

Το Θείο Πάθος στο έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου

Το 2014 ορίστηκε διεθνώς ως έτος Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του κρητικού ζωγράφου είναι εμπνευσμένα από το Θείο Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού.

el-greco elgreco_0 orow_tvn_elai pinakas_gkreko11_0 pinakas_gkreko_1 pinakas_gkreko_3 pinakas_gkreko_21_0
ekriti.gr

ΑΝΑΣΤΑ Ο ΘΕΟΣ....

Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στις εκκλησίες μας, τελείται η Θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Ονομάζεται έτσι, γιατί σε κάποιο σημείο της, ο Ιερέας προαναγγέλλει την Ανάσταση του Κυρίου, λέγοντας: "Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην...".
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ :)

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Τα κόκκινα αυγά του Γρηγόρη Ξενόπουλου

              Τα έθιμα είναι αυθόρμητες κοινωνικές εκδηλώσεις που ο λαός επαναλαμβάνει, για να εκφράσει μ' αυτά τις αντιλήψεις του και τα πιστεύω του. Τα περισσότερα ελληνικά έθιμα έχουν τις ρίζες τους στα αρχαία και τα βυζαντινά χρόνια. Άλλα, πάλι, παρουσιάζουν ομοιότητες με έθιμα γειτονικών μας λαών και άλλα έχουν δεχτεί επιδράσεις από λαούς με τους οποίους ήρθαμε σε επαφή. Στο πέρασμα των αιώνων, μερικά έθιμα έμειναν σχεδόν αμετάβλητα (π.χ. έθιμα του γάμου), ενώ άλλες λαϊκές εκδηλώσεις εξελίχτηκαν σύμφωνα με τις κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές (π.χ. οι χοροί και η μουσική τους, τα παραμύθια, οι μύθοι). Ωστόσο, όσο κι αν μεταβληθεί ένα έθιμο, διατηρεί πάντοτε τον κεντρικό πυρήνα του. 
             Το παρακάτω κείμενο είναι από τη σειρά "επιστολών" του Γρηγόρη Ξενόπουλου που δημοσιεύονταν στο περιοδικό "η Διάπλαση των Παίδων"
 
 
 

Αγαπητοί μου,

        Mια φίλη μας, αν θυμάστε, ρώτησε τις Αποκριές πώς κι από τι επικράτησε το παράξενο έθιμο του μασκαρέματος• κι η Διάπλαση* της εξήγησε στην Αλληλογραφία* πως είν' ένα λείψανο ειδωλολατρικό. Ένας φίλος μας σήμερα μας κάνει την ίδια ερώτηση για το έθιμο των κόκκινων αυγών. Άραγε η ιδια εξήγηση θα χωρούσε; Είναι κι αυτό έν' από τα ειδωλολατρικά εκείνα έθιμα που, τροποποιημένα λιγάκι, πέρασαν και στο χριστιανισμό; Ποιος ξέρει! Το βέβαιο είναι πως το αυγό, σα σύμβολο γονιμότητας, ήταν ιερό κάποιας θεάς που τη λάτρευαν οι αρχαίοι Φοίνικες —της Ίσιδος νομίζω— και πως γι' αυτό η αυγοφαγία, σε κάποιες γιορτές εκεί πέρα, ήταν έθιμο θρησκευτικό. Λένε λοιπόν οι σοφοί πως το έθιμο των Φοινίκων πέρασε ύστερα στους Έλληνες και στους Εβραίους κι απ' αυτό η εβραϊκή κι η χριστιανική αυγοφαγία του Πάσχα. Λείψανο δηλαδή ειδωλολατρικό, λιγάκι τροποποιημένο. Αλλά πώς τροποποιήθηκε; Και γιατί τα πασχαλιάτικ' αυτά αυγά επικράτησε να τα τρώμε κοκκινοβαμμένα;

          Εδώ οι γνώμες χωρίζονται. Άλλοι λένε πως είναι από ένα θαύμα που έγινε στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της Σταύρωσης. Τη στιγμή δηλαδή που οι Εβραίοι εφώναξαν «το αίμα αυτού —του Χριστού— εφ' ημάς και επί τα τέκνα ημών»*, στα σπίτια τους βάφτηκαν κόκκινα όλα τα τρόφιμα που είχαν για το Πάσχα, άρα και τ' αυγά. Και για ενθύμηση αυτού του θαύματος οι χριστιανοί από τότε βάφουν τα πασχαλιάτικ' αυγά τους κόκκινα. Άλλοι πάλι λένε πως το θαύμα που θυμίζει το βάψιμο αυτό έγινε αργότερα στη Ρώμη. Την ημέρα δηλαδή που γεννιόταν εκεί κάποιος αυτοκράτορας —δε θυμούμαι τώρα ποιος— που έμελλε να γίνει κατόπι φίλος και προστάτης των κατατρεγμένων χριστιανών, οι όρνιθες της παλατιανής αυλής (με την κυριολεξία εδώ), για να προαναγγείλουν αυτό το χαρμόσυνο, γέννησαν κόκκιν' αυγά. Μπορεί κανείς να διαλέξει όποιο απ' αυτά τα θαύματα του αρέσει καλύτερα και να πιστέψει —τίποτα δεν εμποδίζει— πως απ' αυτό προήλθε το έθιμο.

            Άλλοι, ωστόσο, τ' αποκρύβουν και τα δύο. Κανένα θαύμα, σας λένε. Οι χριστιανοί τρώνε αυγά το Πάσχα, γιατί συμβολίζουν την Ανάσταση. Όπως δηλαδή το κλωσοπουλάκι σπάζει το τσέφλι* και βγαίνει απ' τ' αυγό του, έτσι κι ο Χριστός σήκωσε την πλάκα και βγήκε απ' τον τάφο του. Και τα βάφουμε κόκκινα τ' αυγά του Πάσχα, είτε για να τα κάμουμε ακόμα πιο χαρούμενα σύμβολα, αφού το κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς, είτε γιατί κι αυτό, μαζί με τόσα άλλα, το πήραμε απ' τους Εβραίους που έβαφαν το Πάσχα όλα τους τα πράγματα κόκκινα, ακόμα και τους τοίχους των σπιτιών τους, σα με το αίμα του αρνιού που έσφαξαν για ενθύμηση άλλου περιστατικού της Ιεράς Ιστορίας τους. Γιατί μήπως και το πατροπαράδοτο, το απαραίτητο αρνί του χριστιανικού μας Πάσχα, δεν κατάγεται από εκείνο που έσφαξαν οι Εβραίοι την παραμονή της Εξόδου από την Αίγυπτο και με το αίμα του έβαψαν τις πόρτες τους, σημάδι για να μη μπει στα σπίτια τους, τη φοβερή εκείνη για τους Αιγύπτιους νύχτα, ο εξολοθρευτής Άγγελος;

         Αυτά τέλος πάντων λένε οι σοφοί για την καταγωγή των κόκκινων αυγών. Καθώς βλέπετε, είναι κάπως δύσκολο να εξακριβωθεί η αλήθεια. Αλλά τι μας μέλει! Φτάνει που το έθιμο είν' όμορφο κι αθώο. Ούτ' αίμα χύνει ούτε πόνο προξενεί. Λίγη βαφή στο τσουκάλι που θα βράσουν, και τ' αυγά βγαίνουν από κει μέσα πασχαλιάτικα. Αλλού —γιατί το χριστιανικό αυτό έθιμο είναι παγκόσμιο—, τα βάφουν και τριανταφυλλιά και γαλάζια και χρυσά ή τα χρυσοστολίζουν. Αλλά πιο γνήσια, πιο πασχαλιάτικ' απ' όλα μου φαίνονται τα δικά μας, τα καθαυτό κόκκινα. Είναι, αλήθεια, το χρώμα της χαράς, όπως το μαύρο είναι της λύπης. Φτάνει να ιδούμε μπροστά μας ένα μόνο κόκκινο αυγό, για να αιστανθούμε πως κάτι ευχάριστο, κάτι χαρούμενο ήρθε ή πλησιάζει. Και μου φαίνεται πως αυτός είναι κι ο μόνος λόγος που αγαπήθηκε, γενικεύτηκε κι επικράτησε το έθιμο, απ' όποιο θαύμα κι αν γεννήθηκε, απ' όποια άλλη θρησκεία κι αν πέρασε στη δική μας. Είναι όμορφο κι αθώο. Κι αποτελεί μια απ' τις μεγαλύτερες παιδιάτικες χαρές του χρόνου!

        Θυμούμαι την τεράστια εντύπωση που μου 'καναν τα κόκκιν' αυγά σαν ήμουν μικρός. Και το σχήμα τους κι η γεύση τους ακόμα μου φαινόταν πως άλλαζε μαζί με το χρώμα τους. Τα 'βλεπα πιο στρογγυλά, πιο μεγάλα, πιο ωραία. Κι ενώ τ' άσπρα αυγά δεν τα 'τρωγα με καμιά εξαιρετική ευχαρίστηση, τα κόκκινα πασχαλινά ήταν για μένα αληθινή αμβροσία*! Όταν τα 'σπαζα, έμενα εκστατικός μπροστά στην απροσδόκητη ασπράδα που είχαν τα τσέφλια τους από μέσα και που έκανε μια τόσο ζωηρή αντίθεση με την κοκκινάδα της επιφάνειας. Ακόμα και το κιτρινάδι, κοντά στο κόκκινο, το 'βλεπα αλλιώτικο. Πόσα χρώματα σ' ένα πασχαλιάτικο αυγό ανοιγμένο! Σωστό λουλούδι! Κι όταν την Πρωτομαγιά απέξω απ' τις πόρτες των σπιτιών, κατά το έθιμο του τόπου μου, έβλεπα σκορπισμένα μαζί με άλλα λουλούδια και κομματάκια από τσέφλια κόκκινων αυγών, μου φαίνονταν κι αυτά σαν αληθινά ροδοπέταλα...

         Όλες αυτές οι παιδιάτικες εντυπώσεις μου ξαναγεννιόνταν κάθε Πάσχα, όταν είχα τα κορίτσια μου μικρά κι έβλεπα την ασύγκριτη χαρά τους μπροστά στα κόκκιν' αυγά. Τίποτα, τίποτα δεν τα χαροποιούσε περισσότερο! Ούτε τα πρωτοχρονιάτικα δώρα. Κι όταν μεγάλωσαν λίγο και μπορούσαν κι αυτά κάτι να κάνουν στο σπίτι, μονάχα τους ήθελαν ν' αγοράζουν κάθε χρόνο τη βαφή και μονάχα τους —με τι φασαρία, Θε μου*!— να βάφουν τ' αυγά του Πάσχα.

       Μα και σήμερα, που στο σπίτι μου δεν υπάρχουν πια μικρά παιδιά και που τα κόκκιν' αυγά, χωρίς καμιά φασαρία τα βάφει η νοικοκυρά ή η υπηρέτρια αδιάφορο, η θέα τους μας χαροποιεί όλους, γιατί μας ξανακάνει αμέσως παιδιά. Κι αυτό βέβαια συμβαίνει σ' όλα τα σπίτια...

         

ΠΑΝΑΓΙΟΣ ΤΑΦΟΣ !

Περιηγηθείτε στον Πανάγιο Τάφο τρισδιάστατα!

Ο Πανάγιος Τάφος, γνωστός και ως Ναός της Αναστάσεως, το ιερότερο προσκύνημα και το σπουδαιότερο μνημείο του Χριστιανισμού, βρίσκεται στη χριστιανική συνοικία, στο δυτικό μέρος της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ.
Για πολλούς ένα ταξίδι εκεί είναι κάτι το ακατόρθωτο από τη στιγμή που τα έξοδα είναι πολλά, αλλά πλέον με ένα κλικ μπορούμε να περιηγηθούμε στο εσωτερικό του και να θαυμάσουμε τη μοναδική ατμόσφαιρα που μαγεύει εκατομμύρια χριστιανούς σε όλο τον κόσμο.
Ο Πανάγιος Τάφος είναι χτισμένος στο λόφο του Γολγοθά, εκεί που σύμφωνα με τις Γραφές έγινε η Σταύρωση, η Ταφή και η Ανάσταση του Χριστού.
Στην ιστοσελίδα www.360tr.com/kudus/kiyamet_eng/index.html υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τα μοναδικά τρισδιάστατα γραφικά και την εύκολη πλοήγηση να «ταξιδέψουμε» σε χώρους του Πανάγιου Τάφου και να «γευθούμε» τη μοναδική αύρα που αποπνέει ο Ναός.
Οι εικόνες είναι πραγματικά μοναδικές.
Ακόμη και μέσα από την οθόνη του υπολογιστή η Χριστιανοσύνη αγαλλιάζει την ψυχή και του πιο δύσπιστου.
Εικόνες από το μακρινό παρελθόν που μας αγγίζουν, με τη μεγαλοπρέπεια του θείου να μας «ταξιδεύει»...

Μεγάλη Πέμπτη ~Στιχοι:Νιικος Γκατσος, ερμηνεία : Αλκίνοος Ιωαννίδης

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο
στο μεσοδόκι τ' ουρανού
κρέμεται σήμερα στο ξύλο
ίλεως, Κύριε, γενού.
Και στ' ασπαλάθια της ερήμου
μια μάνα φώναξε, παιδί μου.

Με τ' Απριλιού τ' αρχαία μάγια
με των δαιμόνων το φιλί
μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια
μπήκε κοράκι στην αυλή
κι όλα τ' αγρίμια στο λαγκάδι
πήραν το δρόμο για τον Άδη.

Θα ξανασπείρει καλοκαίρια
στην άγρια παγωνιά του νου
Αυτός που κάρφωσε τ' αστέρια
στην άγια σκέπη τ' ουρανού
κι εγώ κι εσύ, και εμείς κι οι άλλοι
θα γεννηθούμε τότε πάλι.

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ!!!


«Έσυρε φωνή θριαμβευτικά:

― Tετέλεσται! Kι ήταν σα νά' λεγε: Όλα αρχίζουν».



NIKOΣ KAZANTZAKHΣ (Aπό το τέλος του μυθιστορήματός του «O τελευταίος Πειρασμός») ••• «Tο τέλος του μυθιστορήματος του Kαζαντζάκη είναι η αποστολική διάδοση του Eυαγγελίου στην οικουμένη, που άρχισε με το «τετέλεσται» του Θεανθρώπου. Στον Σταυρόν ο Iησούς ήταν Θεάνθρωπος. Eκεί, μέσα στην κορύφωση του ιερού μαρτυρίου, κατέλυσε και απέβαλε την ανθρώπινη υπόσταση και παρέμεινε με ακεραίαν την θεότητά του. Aυτό λέγει ο Kαζαντζάκης...





••• Όλοι που τον διάβαζαν αισθάνθηκαν «αγάπη, πνευματική εξύψωση, πανανθρώπινη αλληλεγγύη», «ελπίδα για το μέλλον, ενίσχυση για το παρόν, ελπίδα και για το επέκεινα» και άλλα. O Kαζαντζάκης αγάπησε και τον Xριστό και την Παναγία. Tα περί του αντιθέτου είναι πλάνη». Δρ. ΠATPOKΛOΣ ΣTAYPOY (Mελετητής και εκδότης των έργων του Kαζαντζάκη από πρόσφατο κείμενό του στην εφημερίδα «EΣTIA» της 22/2/2006)



••• Eίναι αναληθές αυτό που γράφεται ανεύθυνα και αβασάνιστα - και δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις - ότι ο «Kαζαντζάκης αφορίσθηκε...» Oυδέποτε (ευτυχώς) έγινε κάτι τέτοιο, που δεν θα ήταν ίσως μόνο έγκλημα, ή βλακεία απλώς: ΘA HTAN ΛAΘOΣ! ― Oι Kρήτες επίσκοποι, - και στην ουσία το Oικουμενικό Πατριαρχείο που είναι ο φυσικός τους προϊστάμενος και στους οποίους η Eλληνική εκκλησία είχε παραπέμψει το όντως υπάρχον θέμα, - δεν πήραν ποτέ μια τέτοια OΛEΘPIA απόφαση. ― Άλλωστε ο Kαζαντζάκης κηδεύθηκε και ετάφη κατά το τυπικό της Oρθόδοξης εκκλησίας, χοροστατούντος του τότε (1957) Aρχιεπισκόπου Kρήτης, ενώ στον τάφο του ετέθη ο γνωστός ξύλινος - δωρικός, απλός σταυρός. ― Aυτά για την ιστορία και την αλήθεια και όσους πιστεύουν ότι ο Kαζαντζάκης ήταν άθεος ή τους άλλους που νομίζουν ότι AΦOPIΣΘHKE... Oύτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο! Του Δημ. Λαϊνά



ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ!!!! Ευγένιος Χαρδαβέλλας

Σήμερον Κρεμάται Επί Ξύλου Ευγένιος Χαρδαβέλλας Πρωτοψάλτης Μεγάλη Εβδομάδα Holly Week
Chant
The Famous First Chanter Evgenios Hardavellas. Σήμερον κρεμάται επί
ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο
των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον
ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον
ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.Σήμερα κρεμᾶται ἐπάνω στὸ ξύλο
Ἐκεῖνος ποὺ κρέμασε τὴ γῆ πάνω στὰ ὕδατα. Στεφάνι ἀπὸ ἀγκάθια φοράει
στὴν κεφαλή, Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι ὁ βασιλιὰς τῶν Ἀγγέλων. Ντύνεται μὲ
ψεύτικη πορφύρα (βασιλικὸ ἱμάτιο), αὐτὸς ποὺ περιβάλλει τὸν οὐρανὸ μὲ
σύννεφα. Δέχτηκε ράπισμα, Ἐκεῖνος ποὺ στὸν Ἰορδάνη (διὰ τοῦ βαπτίσματός
του) ἐλευθέρωσε τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ τὸ δεσμὸ τῆς ἁμαρτίας. Μὲ καρφιὰ καρφώθηκε ὁ
Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ λόγχη κεντήθηκε ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμε τὰ πάθη σου Χριστέ. Δεῖξε σέ μᾶς καὶ τὴν ἔνδοξή σου
Ἀνάσταση.Today is suspended on a tree

He who suspended the earth upon the waters.

The King of the angels is decked with a crown of thorns.

He who wraps the heavens in clouds is wrapped in the purple of mockery.

He who freed Adam in the Jordan is slapped on the face.

The Bridegroom of the Church is affixed to the Cross with nails.

The Son of the virgin is pierced by a spear.

We worship Thy passion, O Christ.(x3)

Show
us also Thy glorious resurrection. Holy Week.Semaine
Sainte.Karwoche.Settimana Santa.страстная неделя.Săptămână mare.müqəddəs
həftə.Սուրբ շաբաթ.Страстната седмица.paastunädal.Kudus Minggu.Veliki
tjedan.Seachtain Naofa.წმინდა კვირა.성주간 (圣 周 间).圣周.聖週.Wythnos
sanctaidd.nagyhét.聖週間.Mahal na Araw.crucifixion.çarmıx.kryqëzim.չարչարա­նք.kruisiging.gurutziltzaketa.ক্রুশারোহ­ণ.đóng đinh.разпъване на кръст.crucifixión.crucifixion.Kreuzigung­.ჯვარცმის.તીવ્ર દુઃખ.korsfæstelse.ristilöömine.磔刑.penyal­iban.crucifixion.krossfestingu.crucifixi­ón.crocifissione.ಶಿಲುಬೆಗೇರಿದ.crucifixió­.受难.受難.큰 시련.Krisifiksyon.raspeće.crucem.krustā sišana.распяцце на крыжы.nukryžiavimas.penyaliban.salib.kor­sfestelse.kruisiging.croeshoelio.kereszt­re feszítés.розп'яття на хресті.ukrzyżowanie.crucificação.răstign­ire.распятие на кресте.распеће.распетието.ukrižovanie.Kr­ižanje.kusulubiwa.korsfästelse.การตรึงกา­งเขน.சிலுவையில் அறைதல்.శిలువ వేయడం.çarmıha germe.ukřižování.pagpapako sa krus.ristiinnaulitseminen.सलीबी मौत.صلب أسبوع الآلام

Λεονάρντο Ντα Βίντσι "Μυστικός δείπνος"



 Μυστικός Δείπνος (ιταλ. Il Cenacolo ή L'Ultima Cena) είναι τοιχογραφία του 15ου αιώνα, δημιουργημένη από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Βρίσκεται στο Μιλάνο της Ιταλίας, στην τραπεζαρία του μοναστηριού Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε (Santa Maria delle Grazie - Παναγία της Χάριτος), αν και η δημιουργία του έγινε ως παραγγελία από τον δούκα Λουδοβίκο Σφόρτσα, που επιθυμούσε αρχικά το κτήριο να αποτελέσει το μαυσωλείο της οικογένειάς του. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα έργα στην ιστορία της τέχνης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής.
 Ο πίνακας, με διαστάσεις 460 επί 880 εκατοστά, καλύπτει έναν ολόκληρο τοίχο στο μοναστήρι της Σάντα Ο Ντα Βίντσι άρχισε να τον ζωγραφίζει το 1495 και τον ολοκλήρωσε τρία χρόνια αργότερα, το 1498.

Λεπτομέρεια του Μυστικού Δείπνου, στην οποία φαίνεται "ο Ιωάννης"(?)

 Ο Μυστικός Δείπνος και τα μυστικά του!!!

Λένε, ότι ο πίνακας έγινε χωρίς καμία αρχικά έμπνευση αλλά το αποτέλεσμα βρίθει απο συμβολισμούς, χρώμα και εκφραστικότητα των μορφών. O Πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με το Μυστικό δείπνο αποκαλύπτει τα μυστικά του. ΄Ετσι μέσα από μια φωτογραφία 16 δισεκατομμυρίων pixels αποκαλύπτονται λεπτομέρειες .
     Ο πίνακας απεικονίζει το Μυστικό Δείπνο του Ιησού με τους μαθητές του. Η σκηνή έχει προκάλεσει καποιές αντιρρήσεις, καθώς κάποιοι υποστηρίζουν, ότι εκείνη τη στιγμή ο Ιησούς ανακοινώνει στους μαθητές ότι "σήμερον εις εξ' ημών θέλει με παραδώσει εις το σταυρωθήναι", και κάποιοι άλλοι, ότι πρόκειται για την στιγμή όπου ο Ιησούς κάνει την τελετή της Θείας Ευχαριστίας.
     Βλέπουμε στο κέντρο του πίνακα τον Ιησού με τον Ιωάννη στα αριστερά του. Ή μήπως δεν είναι ο Ιωάννης; Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ζωγράφισε την Μαρία την Μαγδαληνή και όχι τον Ιωάννη. Ο Λεονάρντο σαν Μέγας Μάγιστρος της Σιόν, υποστήριζε ότι ο Ιησούς ήταν ζευγάρι με την Μαγδαληνή. Ο συμβολισμός τους με τα ίδια ρούχα στον πίνακα, μας δίνει να το καταλάβουμε.

Επίσης ο Ντα Βίντσι μας δείχνει μια άλλη όψη του Απόστολου Πέτρου. Τον βλέπουμε να προσεγγίζει απειλητικά την "Μαρία την Μαγδαληνή" με το χέρι προτεταμένο στο λαιμό της σα να είναι ένα μαχαίρι για να της κόψει το κεφάλι. Αυτό αφ' ενός μας δείχνει το μίσος του Απ.Πέτρου προς τη Μαρία και αφ' ετέρου είναι ένας συμβολισμός του Ντα Βίντσι που δείχνει το μίσος του Απ.Πέτρου προς τις γυναίκες και το πόσο κατώτερες τις ένιωθε.
Βλέποντας εν συνεχεία τον Ανδρέα, τον μαθητή που κάθεται ακριβώς πίσω από τον Πέτρο, να σηκώνει τα χέρια και να κοιτάει κάπως σαστισμένος τον οπλοφόρο Πέτρο και τον "Ιωάννη" ενώ "συζητούν". Εδώ έχουμε δύο ερμηνείες. Αν ο Ιησούς αποκαλύπτει στους Αποστόλους ότι θα προδοθεί, τότε η στάση του Ανδρέα είναι λογική, γιατί δεν θέλει να δεχτεί κάτι τέτοιο. Αν όμως βρισκόμαστε στην στιγμή της Θείας Ευχαριστίας, η χειρονομία αποτελεί μια ίσως απειλή ή εντολή για τήρηση σιωπής από την πλευρά του Πέτρου! Να σταματήσει ο Πέτρος τι; Την περίεργη "συζήτηση" που έχει με τον "Ιωάννη";


     Οι εκπλήξεις συνεχίζονται μελετώντας τον διάσημο πίνακα "Ο μυστικός δείπνος". Ανάμεσα σε όλα αυτά, ξεχωρίζει μια καινούργια λεπτομέρεια σχετικά με την επίμαχη μορφή, καθώς μεταξύ αυτής και του Ιησού σχηματίζεται ένα "Μ"- αν ακολουθήσουμε τα περιγράμματα και υποθέσουμε ότι τα σώματα τους ενώνονται στους καρπούς πάνω στο τραπέζι - ένα "Μ" που σημαίνει Μαρία, ή Μαγδαληνή. Όμως, στον πίνακα υπάρχει ένα διπλό "Μ": το πρώτο το είδαμε ήδη, αλλά το δεύτερο είναι εκείνο που σχηματίζουν με τα σώματα τους οι απόστολοι Φίλιππος και Ματθαίος - τρίτος και τέταρτος στα αριστερά του Ιησού. Είναι μια πολύ περίεργη και σημαντική λεπτομέρεια, καθώς έτσι έχουμε δύο "Μ" στο "Μυστικό Δείπνο", τα δύο "Μ" της Μαρίας Μαγδαληνής!     Τα παράξενα όμως δεν σταματούν εδώ!!! Αν παρατηρήσουμε πολύ προσεκτικά το έργο, θα διακρίνουμε πως υπάρχουν 13 άτομα - δώδεκα απόστολοι και ο Ιησούς, που είναι και το κεντρικό πρόσωπο του πίνακα. Αν εξετάσουμε το τραπέζι, θα δούμε ότι υπάρχουν μόνο δώδεκα ποτήρια με κρασί και ο καθένας έχει ένα ολόκληρο μικρό ψωμί το οποίο δεν φαίνεται κομμένο σαν να είχε μοιραστεί!. Δεν υπάρχει κύπελλο ή δισκοπότηρο, μόνο δώδεκα ποτήρια! λείπει ένα από αυτά που έπρεπε να έχει το περιεχόμενο της Θείας Ευχαριστίας - ένα Δισκοπότηρο!! Μήπως όμως το Άγιο Δισκοπότηρο συμβολίζεται από κάποιο πρόσωπο του πίνακα; Μήπως συμβολίζεται, κατά τον Ντα Βίντσι, στο πρόσωπο της Μαρίας Μαγδαληνής και του μυστικού που κρύβει στο σώμα της;
     Ποιός ξέρει άραγε, με σιγουριά να μας απαντήσει, σε ένα θέμα που κρατάει και διχάζει εδώ και αιώνες και για το οποίο τόσα πολλά έχουν ειπωθεί και τόσοι πολλοί "μύθοι" έχουν γραφτεί;

ΠΗΓΕΣ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ





ΑΠΟ Γ ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΥ-ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ













Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η !

7 λόγοι να ακούμε μουσική

anapnoes.gr : music 7 λόγοι να ακούμε μουσική
Η μουσική είναι έκφραση.
Οι διάφοροι στίχοι, η μελωδία μπορούν να μας ταξιδέψουν, να μας φτιάξουν τη διάθεση, να μας μαγέψουν, να μας κάνουν να χορεύουμε, να κλαίμε. Εκτός λοιπόν απ΄τις ιδιότητες αυτές υπάρχουν 7 ακόμη που μας επηρεάζουν χωρίς να το ξέρουμε.
Μας βοηθά να μειώσουμε το στρες. Αν ακούμε μουσική κατά τη διάρκεια της μέρας, έρευνες έχουν δείξει ότι η ψυχολογία μας ανεβαίνει με αποτέλεσμα να μειώνεται το στρες.
Η μουσική προστατεύει την ακοή μας. Όπως αναφέρει η Washington Post, μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2001 και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychology and Aging, αποδεικνύει ότι άτομα που ήταν μουσικοί σε όλη τους τη ζωή είχαν καλύτερη ακοή.
Εκτός από την ακοή κάνει καλό και στην καρδιά. Όσο περίεργο ή ασύνδετο κι αν σας ακούγεται  ερευνητές του Πανεπιστημίου Maryland Medical Center ανακάλυψαν μια σύνδεση μεταξύ της υγιούς καρδιάς και την ακρόαση μουσικής. Όταν οι συμμετέχοντες στην έρευνα άκουγαν χαρούμενη μουσική η διάμετρος των αιμοφόρων αγγείων τους αυξανόταν έως και 26 τοις εκατό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούσε να περάσει περισσότερο αίμα από αυτά. Το αντίθετο συνέβαινε, όμως, όταν αυτοί άκουγαν έντονη και αγχωτική μουσική. Η διάμετρος μειωνόταν κατά 6 τοις εκατό.
Απαλύνει τον πόνο. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Utah Pain Research Center βρήκαν ότι η ακρόαση μουσικής λειτουργούσε σαν «αντιπερισπασμός» στους ανθρώπους που πονούσαν με αποτέλεσμα να μην νιώθουν ή να μην σκέφτονται τόσο πολύ τον πόνο τους.
Επίσης, βοηθάει στη μνήμη. Έρευνες που έγιναν σε παιδιά έδειξαν πως όσα άκουγαν μουσική είχαν καλύτερες αποδόσεις σε τεστ μνήμης.
Το καλύτερο όμως είναι ότι προστατεύει και τον εγκέφαλο από τη γήρανση. Η διατήρηση της πνευματικής οξύτητας στις προχωρημένες ηλικίες θα μπορούσε να παραταθεί και να βελτιωθεί μέσω των μουσικών ασκήσεων σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2001 και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neuropsychology.
Τέλος, μας χαλαρώνει όπως το μασάζ. Μην σας εκπλήσσει καθόλου. Έρευνες έχουν δείξει πως η μουσική είναι ικανή να μας χαλαρώσει τόσο πολύ όσο ένα καλό μασάζ σε κάποιο σπα.
Πηγή

«Αι μωραί παρθέναι» και το τροπάριο της Κασσιανής''



ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ:


Το Τροπάριο της Κασσιανής.
Ψάλλει ο Διεθνούς Φήμης Καλλικέλαδος Πρωτοψάλτης:
Ευγένιος Χαρδαβέλλας.
Εκπληκτική Ερμηνεία, Κατάθεση Ψυχής σε Μοναδική
Ζωντανή Ηχογράφηση.
Βυζαντινή Μουσική.
Hymn of Kassiani.
Chant The World Famous First Chanter Evgenios Hardavellas.
Amazing Voice Live Recording in Church.
Byzantine Music.
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,
τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.
Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,
ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,
ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ·
κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,
ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.
Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,
ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις·
ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν,
κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους
τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;
Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.


Τη Μεγάλη Τρίτη η Εκκλησία θυμάται την παραβολή του Ιησού για τις δέκα παρθένες,  που διδάσκει τη σημασία της  προνοητικότητας στη ζωή μας.
τροπάριο της Κασσιανής, πόρνη, παραβολή. δέκα παρθένες, μωραί παρθέναι, ύμνος, αΗ  παραβολή των 10 παρθένων: Πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες περιμένουν το Νυμφίο (γαμπρό) να έλθει να παραλάβει τη νύφη. Οι φρόνιμες, που είχαν προνοήσει φρόντισαν να πάρουν μαζί τους λάδι ώστε να έχουν για να φωτίζουν τα λυχνάρια τους. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τις μωρές, οι οποίες λόγω της αργοπορίας του Νυμφίου αποκοιμήθηκαν. Έτσι όταν ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», ψάχνουν να βρουν λάδι για να ανάψουν τα σβησμένα λυχνάρια τους, με αποτέλεσμα να μένουν «εκτός νυμφώνος».
Το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης στην υμνολογία του οποίου κεντρικό γεγονός είναι η μεταστροφή της πόρνης που μετάνοιωσε πραγματικά  για τη ζωή που έκανε και ήρθε και άλειψε με τα μαλλιά της τα πόδια του Ιησού,  ζητώντας και παίρνοντας άφεση αμαρτιών. Το γεγονός αυτό περιλαμβάνει και έναν από τα πλέον όμορφα τροπάρια, αυτό της Κασσιανής.
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ
Η Κασσιανή ήταν βυζαντινή ποιήτρια που έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Επειδή δεν την επέλεξε ως σύζυγό του ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος, έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στη λατρεία του Θεού και την ποίηση.
Το ιστορικό, όπως περιγράφεται από τους βυζαντινούς χρονικογράφους Συμεών Μάγιστρο, Ιωάννη Ζωναρά και Λέοντα Γραμματικό: Η Ευφροσύνη, μητέρα του αυτοκράτορα Θεόφιλου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση για την εκλογή νύφης, προσκάλεσε το 820 μ.Χ. στην Αυλή τις ωραιότερες και επιφανέστερες κόρες της αυτοκρατορίας. Δώδεκα «κάλλιστοι παρθέναι» ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και πήγαν στο Παλάτι. Η Ευφροσύνη, αφού τις δεξιώθηκε, διαμήνυσε στο Θεόφιλο να προσέλθει και να δώσει το χρυσό μήλο σ’ εκείνη που θα επέλεγε για σύζυγό του.
Ο νεαρός αυτοκράτωρ θαμπώθηκε από την ομορφιά της Κασσιανής και θέλοντας να δοκιμάσει την ευφυΐα της τη ρώτησε: «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα» («Από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα», υπονοώντας την Εύα). Η Κασσιανή έδωσε δείγματα του πνεύματός της, ανταπαντώντας «Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττω» («Και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα», υπονοώντας την Παναγία). Αυτό ήταν! Ο αυτοκράτωρ, είτε γιατί η απάντηση του εφάνη προπετής, είτε γιατί η ευφυΐα της γυναικός τον τρόμαξε, έδωσε το χρυσό μήλο στην ωραία, αλλά σεμνή Θεοδώρα.

ΑΠΟΒΑΛΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ


ΑΠΟΒΑΛΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ
Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Η ποιότητα της ζωής εξαρτάται από το είδος των σχέσεων που καλλιεργούμε ή αλλιώς από τις δυναμικές των κοινωνικών μας δικτύων. Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση ατόμων με τεράστια αυτογνωσία, οι ετεροκαθορισμοί επηρεάζουν ακόμα και τον τρόπο, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό.
Ο τακτικός απολογισμός των καταστάσεων, που μας καθηλώνουν και η αποτίμηση των προσώπων, που επιβραδύνουν την ψυχολογική, πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη είναι επιτακτικός.
Τα πρόσωπα αυτά, που κρυφά ή φανερά, αλλά σίγουρα λανθασμένα, μοιάζουν με αναγκαία κακά, δημιουργούν μια αρνητική κουλτούρα, ένα νοσηρό κλίμα, στο οποίο εγκλωβίζουν. Παραδόξως, παίρνουν και τη μορφή εκείνου, που θα μας βγάλει από την δεινή θέση, για την οποία εκείνα εν πολλοίς ευθύνονται.
Ομοιάζουν με τους τωρινούς σωτήρες πολιτικούς, που θα μας απαλλάξουν από την κρίση, που οι ίδιοι επεδίωξαν.
Όμως είναι πολύ πιο επικίνδυνα, επειδή εκμεταλλεύονται τους φόβους, τις ενοχές, την αγάπη, την ανάγκη, το καθήκον και την φιλοτιμία. Αλλά κυρίως, επειδή είναι προσφιλή, και η αγωνία της μοναξιάς ή της περιθωριοποίησης ζοφερή.
Θα τα αναγνωρίσετε εύκολα, επειδή αντιστέκονται σε κάθε εγχείρημα για αλλαγή. Κι αυτό γιατί η μεταβολή της ψυχολογικής σας ισορροπίας και η έκθεση σε νέα ερεθίσματα  και πρόσωπα μπορεί να  τα αποκαθηλώσει από το βάθρο, στο οποίο εσείς οι ίδιοι τα ενθρονίσατε.
Θα φανερωθούν εύκολα, επειδή καμιά φορά σας σπρώχνουν άκριτα προς την αλλαγή, χωρίς να σας προειδοποιούν για τις συνέπειες, με μόνο στόχο να επιστρέψετε ηττημένοι πίσω.
Θα τα διακρίνετε, καθώς δημιουργούν και παίζουν με τις ανασφάλειες, καθώς αντιλαμβάνονται εύκολα την εξαρτητική σχέση και λόγο στο λόγο φροντίζουν να τη συντηρούν και να την επιτείνουν.
Τρέφονται με την υποσυνείδητη πεποίθηση κάθε ανθρώπου πως ο ίδιος αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος (όπως και η Γη για τους αρχαίους) και πως όλα περιστρέφονται γύρω από το υπερτροφικό ή αδύναμο εγώ, που ζητά επιβεβαίωση και ανατροφοδότηση.
  1. Εξαφανίστε από τη ζωή σας τους μίζερους χαρακτήρες, εκείνους που δεν μπορούν να ευχαριστηθούν τη στιγμή, αντλούν ηδονή όμως με το να καθιστούν εσάς συνεργούς στην κακοδαιμονία και τη γκρίνια. Αποδέκτες καθώς καθίστασθε των αρνητικών συναισθημάτων, σταδιακά, είτε ενστερνίζεστε τη φιλοσοφία τους είτε είστε έτοιμοι να εκραγείτε, συνήθως σε αθώα θύματα. Μην τους απαντάτε, μην δικαιολογείστε, μην συνδιαλέγεστε. Δεν το επιθυμούν και δεν πρόκειται να αλλάξουν.
  2. Εξορίστε όσους υποτιμούν την αξία σας, υποδαυλίζουν την αμφιβολία, μαραίνουν την αυτοεκτίμηση. Αλλά πρώτα φροντίστε να αποκτήσετε μια δόση υπερηφάνειας, που θα σας κάνει να πιστέψετε πως σε εσωτερικές αρετές κρύβεται ο θησαυρός κάθε ανθρώπου.
  3. Ρίξτε στην πυρά εκείνους που παίρνουν τη ζωή, τους τύπους, τις διαδικασίες, τις συμβάσεις υπερβολικά σοβαρά. Τα χρόνια που απομένουν είναι τόσο πολύτιμα, που η κατασπατάλησή τους σε ανθρώπινες ματαιοδοξίες, κοινωνικά θέσφατα και υποκριτικά μετερίζια είναι ανούσια.
  4. Απομονώστε τους κόλακες, αυτούς που σας επαινούν σε κάθε περίσταση, ετούτους που στους ανώτερους φέρονται δουλικά και σε όσους εκλαμβάνουν ως κατώτερους, δυναστικά. Σας σπρώχνουν σε περιπέτειες, για να σας δουν να καταστρέφεστε, σας παρουσιάζουν τις μισές αλήθειες και αλλοιωμένα τα δεδομένα.
  5. Αντιληφθείτε τους ανέντιμους, που θα σας υποσκάψουν και θα σας τη φέρουν πισώπλατα. Αν στο περιβάλλον σας υπάρχουν παρόμοιοι, θα ενεδρεύουν σε κάθε σας προσπάθεια και θα καιροφυλαχτούν σε κάθε σας λάθος. Μην συσχετίζεσθε μαζί τους κι αν δεν είναι αυτό εφικτό, αποκαλύψτε τους πρώτοι.
  6. Γίνετε ξένοι προς άτομα δίχως χιούμορ, αποξενωθείτε από εκείνους που δεν μπορούν να αυτοσαρκαστούν, από τους υπερευαίσθητους και ευερέθιστους. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να σας αναγκάζουν διαρκώς να απολογείστε.
  7. Αποφύγετε τους λογάδες, τους φλύαρους, την κομπορρημοσύνη και τον πομφολυγισμό.  Οι περιττές λέξεις, ο πλεονασμός και οι τάχα ρηξικέλευθες αποφάνσεις απλά καλύπτουν την αδυναμία τους να διατυπώσουν οτιδήποτε ουσιώδες.
  8. Πατάξτε τους προφήτες, τους μάντεις που ελλοχεύουν όχι προς χάριν της πρόληψης, αλλά για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, ώστε τα γεγονότα και οι πράξεις να έχουν την έκβαση, που θέλουν.
  9. Να είστε επιφυλακτικοί όταν συναναστρέφεστε με άτομα, που δεν έχουν κανένα σχέδιο, στόχο ή προοπτική. Όσους αρμενίζουν χωρίς πυξίδες και στρατηγική και αλλάζουν κάθε τόσο τις πορείες τους, ανάλογα με τον άνεμο και τις συνθήκες.
  10. Επιστέγασμα των θεωριών είναι οι πράξεις. Μην διακυβεύετε την ενέργειά σας με όσους χρησιμοποιούν τις θεωρίες, τα συνθήματα, τις κραυγές, για να αποκτήσουν προσωπική ταυτότητα. Ακόμα και η αγάπη μετριέται με το πλήθος των θυσιών, που είναι έτοιμος να κάνει κάποιος για σας. Τα υπόλοιπα είναι συμβιβασμός.
  11. Συνεπακολούθως, αποστομώστε τους δήθεν, τους επιφανειακούς, εκείνους που χρησιμοποιούν την κουλτούρα, την αναζήτηση, την κοινωνική ευαισθησία, για να εντυπωσιάζουν και να γίνονται αποδεκτοί.
  12. Η ηθική έχει ένα αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό: Αν την αγνοήσεις στο ελάχιστο, είσαι έτοιμος και για τα σημαντικά να την αποκηρύξεις. Εναντιωθείτε στους ασυνεπείς, στα πρόσωπα που είναι διατεθειμένα να παραβούν, να σκευωρήσουν, να δράσουν παράτυπα. Συμπαρασύρουν με τα στιγμιαία οφέλη, που αποκομίζουν.
  13. Ο έρωτας δωρήθηκε στους ανθρώπους για να δίνει χαρά. Αν ο σύντροφος συνέχεια σας ταλαιπωρεί με αμφιθυμίες, οπισθοχωρήσεις, βολέματα, υπεκφυγές, απιστίες, τότε δεν είναι για σας. Στα ερωτικά μην επαναπαυθείτε με τίποτα λιγότερο από όσο αξίζετε.
  14. Μην απαιτείτε την ευτυχία, αν πρώτα δεν έχετε προπαρασκευασθεί να την χαρίσετε σε άλλους. Αντισταθείτε στους επηρμένους, που ζητούν, χωρίς να έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ανταποδώσουν.
  15. Αναγνωρίστε τα παράσιτα, τους ξενιστές, αυτούς που, ενώ φαντάζουν εξαρτημένοι από σας, στην πραγματικότητα απομυζούν τις δυνάμεις σας, αποστραγγίζουν τη δύναμή σας, δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές σας. Μπορεί αρχικά να κολακευθείτε από την ψευδεπίγραφη σχέση υποτακτικής συνδιαλλαγής, αλλά όταν θα έχετε εξαντληθεί, αυτοί θα συνεχίσουν ακάθεκτοι, για να συναντήσουν το επόμενο ανυποψίαστο θύμα.
  16. Μην δίνετε σημασία σε κουτσομπόληδες, επειδή οι αναλύσεις τους περί συμπεριφορών και κινήτρων είναι κατάπτυστες και γιατί το αντίτιμο της στρεβλής πληροφορίας είναι ο καταποντισμός σας στους άλλους από τα αμετροεπή στόματά τους.
About these ads

ΜΗ ΣΠΑΤΑΛΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΠΟΥΣΙΩΔΗ ΘΕΜΑΤΑ....ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ !

Μικρο-Πραγματα που δεν πρεπει να σε απασχολουν (πολυ).

made-in-america-fuck-yeah
Κάποιοι είναι πιο λεπτομερείς, κάποιοι είναι πιο αγχώδεις, κάποιοι μεγάλωσαν με ενοχικούς γονείς, κάποιοι είναι τελειομανείς, κάποιοι πιο αναλυτικοί. Είναι και αυτοί που στο άκουσμα της είδησης οτι πλησιάζει μετεωρίτης που θα καταστρέψει την γη, ετοιμάζουν τα παγάκια για πάρτυ. Υπάρχει μια μέση κατάσταση αντιδράσεων. Επέλεξε τις καταστάσεις για τις οποίες θα πρέπει να αγχωθείς και άσε στην άκρη τα μικροπράγματα της καθημερινότητας που δεν χρειάζεται να σε απασχολούν.
Η γνώμη των άλλων για σέναΤον περισσότερο καιρό που οι άνθρωποι δεν ασχολούνται μαζί σου, ασχολούνται με τον εαυτό τους και όλα τα ζητήματα που δεν μπορούν να λύσουν. Τυχαίνει όμως όλη αυτή η προσοχή προς τους εαυτούς τους να μην τους βγάζει σε καμία άκρη, οπότε ασχολούνται με σένα και τα δικά σου θέματα. Πολλοί πιστεύουν ότι έχουν την σωστή συμβουλή, άποψη και αντιμετώπιση προς τους άλλους και συχνά πέφτουν έξω. Μην πέφτεις στην ίδια παγίδα και εσύ.
Σχόλια στο διαδίκτυο. Πέρα από το πόσο ανώριμο είναι να ξεκινάς ή να συμμετέχεις σε ιντερνετικούς καβγάδες με άτομα που δεν ξέρεις καλά αλλά με κάποιο διαβολεμένο τρόπο απέκτησαν πρόσβαση στο προφίλ σου ή διάβασαν το σχόλιο σου σε κάποια σελίδα και αποφάσισαν να ρίξουν πυρά σε δυαδική μορφή (01010101110), ποτέ δεν λύνονται. Ούτε θα σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα αν βγείς από πάνω. Συνήθως φαίνεσαι μικροπρεπής στα μάτια σου και στα μάτια των άλλων που σε γνωρίζουν επειδή αποφάσισες να πάρεις μέρος σε μια ατέρμονη διαδικτυακή πάλη.
Όταν έχεις ήδη αργήσει. Οι φορές που καθυστέρησε το τρένο/λεωφορείο, που έπεσες σε κίνηση στην Κηφισίας κλπ.. Και σχεδόν πάντα καταφέρνει η τύχη σου να σε αργεί τις μέρες που δεν πρέπει να έχεις καθυστερήσει να είσαι κάπου για κανένα λόγο. Το θέμα είναι ότι τελικά κάποια στιγμή θα φτάσεις εκεί που έπρεπε και είναι αυστηρά στην διαχείριση της ψυχραιμίας και της διπλωματικότητας σου να επανορθώσεις για τον χρόνο που δέσμευσες από κάποιον άλλον πιθανότατα.
Τι κάνουν οι άλλοι στα social media. Από τότε που μπήκαν δυναμικά όλα αυτά στη ζωή μας, είναι σχεδόν αδύνατο να μην συγκρίνεις τι κάνουν ή τι έχουν οι άλλοι που δεν έχεις εσύ. Δυστυχώς όμως σε αυτό το “παιχνίδι”, όλοι προβάλλουν κυρίως τα καλά και ευχάριστα που τους συμβαίνουν με αποτέλεσμα είτε να προκαλούν ενοχλητικά τους λιγότερο τυχερούς παίχτες είτε να τους μιζεριάζουν για όσα δεν μπορούν να αποκτήσουν. Είναι ένας αδυσώπητος κύκλος που άν δεν μπορείς να τον αγνοήσεις, σε τρώει μέσα σου και καλύτερα να κάνεις log out.
Το βιαστικό λάθος ντύσιμο. Σου έχει τύχει να σε κοροϊδέψει το ρολόι σου και να νομίζεις ότι έχεις άλλα 5-10′ στη διάθεση σου να διαλέξεις το κατάλληλο outfit; Μόλις το πάρεις χαμπάρι και θέλεις να γλυτώσεις χρόνο, αρπάζεις ότι βρεις πιο κοντά και έχει λιγότερα κουμπιά, κορδόνια, στενά μπατζάκια  και παίρνεις σβάρνα την σκάλα. Όχι, δεν υπάρχει χρόνος να σταματήσεις να δείς τον καθρέφτη στο ασανσέρ ή στην πυλωτή. Δεν προλαβαίνεις καλά καλά να πάρεις ανάσα προτού φτάσεις εκεί που πρέπει και συνειδητοποιείς ότι είσαι λες και σε έντυσε καλικάντζαρος. Η ζωή συνεχίζεται και σήμερα είχε και λίγο παραπάνω χιούμορ. Εκμεταλλέυσου το ατύχημα που είχες και ρίχτο στην έκτακτη μπουγάδα λόγω έκρηξης δημητριακών.
Το μήνυμα που δεν έλαβες ποτέ. Πόσα άρθρα, βιβλία, ταινίες έχουν γραφτεί πάνω σε αυτό το ζήτημα και ακόμα προβληματιζόμαστε με το γιατί δεν μας έστειλαν ποτέ το μήνυμα ή δεν μας πήραν τηλέφωνο αφού μας το είχαν τάξει. Και στην εκκλησία κάνουμε τάματα και πόσα βγαίνουν..; Στατιστικά μπορεί και να συμφωνούν αυτά τα 2. Όποιος ενδιαφέρεται θα ασχοληθεί και θα στείλει και μήνυμα και friend request και τηλέφωνα θα πάρει και θα έρθει να σε πάρει (από το σπίτι, εννοείται..). Οι υπόλοιποι πέφτουν στην κατηγορία των αμνησιακών ή αδιάφορων. Δεν θα σου λείψουν τέτοια άτομα από την ζωή σου, οπότε προχωράμε παρακάτω.
Όταν σε εγκαταλείπει η τεχνολογία. Κάποια στιγμή θα εφευρεθεί συσκευή να επαναφέρεις στην ζωή τη μπαταρία του λάπτοπ ή του κινητού μέσω τεχνητής αναπνοής. Κάπου, κάποιος κινέζος το κατασκευάζει όπως τα λέμε εδώ πέρα ή κάποιος μισοκοιμισμένος μαθητής/μελλοντικός Steve Jobs τεχνολογικής κατεύθυνσης το ονειρεύεται. Μέχρι τότε θα ψάχνεις για πρίζα σε παραλίες και βουνά και wifi σε GPRS/ Ε (ρε γαμώτη).
Αν συμμετέχεις σε ότι πιο σύγχρονο προσφέρει η αγορά. Βλέπε τι γίνεται με τα αυτοκίνητα. Μόλις υπογράψεις το συμβόλαιο και τα αποκτήσεις, έχουν ήδη χάσει την μισή τους αξία. Έτσι είναι και τα υπόλοιπα πράγματα στο εμπόριο είτε είναι ρούχα, είτε gadgets. Μόλις γίνει κεντρική διάθεση, θεωρούνται ήδη χτεσινά. Το συγκεκριμένο tip μπορεί να βοηθήσει και την τσέπη σου ανυπόμονο , σπάταλο, λυσάρικο πλάσμα.
Οι κοτσάνες που πέταξες. Θα θυμάμαι για πάντα τις ατάκες που ξεστόμισα και μοίρασαν γέλια (κυρίως εις βάρος μου). Έχουμε την λανθασμένη εντύπωση ότι αυτά που είπαμε είναι χειρότερα από όσο πραγματικά ήταν. Όσα χρόνια και να περάσουν θα πιστεύουμε ότι όλοι αυτό νομίζουν, αλλά στην πραγματικότητα μόνο εμείς τα θυμόμαστε. Τέτοιες ώρες να εκτιμάς που δεν έγινες διάσημος.
Η σχέση σου. Η έλλειψη της. Δεν είναι μόνο οι singles μακάριοι.. Δεν είναι μόνο οι δεσμευμένοι ευτυχισμένοι. Δεν είναι απαραίτητο να επιτρέπεις σε ένα προσωρινό relationship status να απασχολεί το ποιός είσαι και τι κάνεις στην ζωή σου. Κάποια πράγματα έρχονται στην ώρα τους. Μην το πιέζεις άλλο.
Αυτοί που δεν σε χωνεύουν. Ο Paulo Coelho είπε “Αν σε συμπαθούν όλοι, κάτι κάνεις λάθος” . Δεν θα τα πηγαίνεις καλά με όλους και πάντα. Σταμάτα τώρα πριν σε αποστραγγίσει εντελώς αυτή η ανάγκη σου για αποδοχή από όλο τον κόσμο.
Οι προσπάθειες που δεν έπιασαν τόπο. Σχέσεις που διαλύθηκαν,  φιλίες που γκρεμίστηκαν, καριέρες που τελείωσαν, επενδύσεις που απέτυχαν κλπ. Αισθάνεσαι ότι ο χρόνος (για να μην πούμε ζωή) σταμάτησε εκείνη τη μέρα επειδή δεν έγινε αυτό που ήθελες. Παρά ταύτα η ζωή συνεχίστηκε και ήρθαν άλλα πράγματα στη θέση τους που δεν λογαριάζεις όπως πρέπει και  είσαι ακόμα εδώ και ξοδεύεις χρόνο να μελαγχολείς για το παρελθόν.
Δεν είσαι εκεί που φανταζόσουν ότι θα έχεις φτάσει μέχρι σήμερα. Στη ζωή δεν πρέπει να ανταγωνιζόμαστε τις προσδοκίες μας αλλά να τις κυνηγάμε. Ευχαριστήσου τις καλές στιγμές, γέλα με τις στραβές γιατί όλα περνάνε. Δεν καθορίζει την ύπαρξη σου ένα μεμονωμένο γεγονός, μια απόφαση ή μια κίνηση ματ που έκανες μια φορά στα X χρόνια που θα διανύσεις σαν άνθρωπος. Η προοπτική είναι κλειδί σε αυτό. Μην χάνεις το δάσος για το δέντρο που σηκώθηκε μπροστά σου. Τα περισσότερα ζητήματα που προκύπτουν και ειδικά τα μικροπράγματα δεν αξίζουν ποτέ να χαραμίζεις την ζαχαρένια σου διάθεση.
Screenshot_1_407
photo: etoall.freshnet.com

Τα 12 είδη του έρωτα και η κρίση που κουβαλάμε μέσα μας, από τον Ματθαίο Γιωσαφάτ


Τα 12 είδη του έρωτα και η κρίση που κουβαλάμε μέσα μας, από τον Ματθαίο Γιωσαφάτ

Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.
Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.

“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ

«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».

Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη;

«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».

Δηλαδή;

«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».

Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…

«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.

Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».

Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…

«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.

Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».

csss4332kkki

Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…

«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».

Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;

«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».

Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;

«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».

Εδώ θα διαφωνήσουμε.

«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».

Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;

«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».

Εχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.

«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;».

Εχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;

«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.

Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».

Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;

«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».

Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;

«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.

Ερχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».


Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.
«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.

Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.

Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».

Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;

«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.

Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».

Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;

«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Οταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη.

Οταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».

Πηγή: BHmagazino 23-6-2013

Thessaloniki Arts and Culture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr/


ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ!!!



Απόψε το φεγγάρι θα βαφτεί κόκκινο

Η ολική εξαφάνιση του δίσκου του φεγγαριού δεν θα είναι ορατή από Ελλάδα - Θα ακολουθήσουν άλλες τρεις εκλείψεις της Σελήνης, κι αυτά «ματωμένα» φεγγάρια


Απόψε το φεγγάρι θα βαφτεί κόκκινο
Απόψε το φεγγάρι θα βαφτεί κόκκινο
Με μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους, δύο θεαματικά γεγονότα θα λάβουν χώρα τη Μεγάλη Τρίτη στον ουρανό. Ειδικότερα, θα υπάρξει μία ολική σεληνιακή έκλειψη, που όμως δεν θα είναι ορατή από τη χώρα μας, ενώ το πρωί της Τρίτης, θα υπάρχει πανσέληνος που λέγεται και «Πασχαλινή», καθώς είναι η πρώτη πανσέληνος μετά την εαρινή ισημερία. Το φεγγάρι θα πάρει ένα εντυπωσιακό βαθυκόκκινο χρώμα κατά τη διάρκεια της έκλειψης, καθώς θα περνά μέσα από τη σκιά της Γης.

«Ματωμένο φεγγάρι» ονομάζεται το εν λόγω φαινόμενο καθώς η Σελήνη βρίσκεται πλήρως στη σκιά της Γης και η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός πάνω στον πλανήτη μας φτάνει στο φεγγάρι και το χρωματίζει με μία παράξενη κεραμιδί απόχρωση που κάνει το δορυφόρο μας να φαίνεται «ματωμένος».

Σχετικά με την «Πασχαλινή» πανσέληνο, η ημερομηνία της συγκεκριμένου πανσελήνου χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τον καθορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα, που γι’ αυτό είναι κινητή γιορτή. Φέτος, τόσο η Γρηγοριανή Πασχαλινή πανσέληνος, όσο και η Ιουλιανή Πασχαλινή πανσέληνος, πέφτουν μέσα στην ίδια εβδομάδα, οπότε υπάρχει κοινός εορτασμός του Πάσχα των Ορθοδόξων και των Καθολικών Χριστιανών στις 20 Απριλίου.

Η ολική εξαφάνιση του δίσκου του φεγγαριού θα είναι ορατή κυρίως από τη Βόρεια και Νότια Αμερική και τον Ειρηνικό. Το φαινόμενο θα κρατήσει από τις 9 έως τις 12 το πρωί, ώρα Ελλάδος, της Μεγάλης Τρίτης.

Τέλος, να σημειωθεί πως θα ακολουθήσουν άλλες τρεις εκλείψεις της Σελήνης, κι αυτά «ματωμένα» φεγγάρια, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου και 28 Σεπτεμβρίου του 2015, σχηματίζοντας έτσι μια από τις «τετράδες» εκλείψεων που κατά καιρούς συμβαίνουν και που αρκετές δεισιδαιμονίες συσχετίζουν με καταστροφές και δυστυχίες.

ΕΦΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

 
Στίχοι:


Μουσική:
Δημήτρης Αποστολάκης




Εφτά ποτάμια σμίξαν και τρεις καημοί,
κι είπανε να μερώσουνε μια στιγμή.
Οι θάλασσες κοπάσαν κι οι στεναγμοί,
εννιά σπαθιά γυμνώσανε στη γραμμή.

Η άνοιξη η μαυλίστρα για να διαβεί,
κοιτάξτε, χωριανοί μου, τι θα συμβεί.
Τα πάθη σαν σαρκώσουμε του Ραβί,
εκείνος ο μπροστάρης, κι εμείς στραβοί.

Ήλιες μου, στρατολάτη, ταξιδευτή,
που μού `δωσες τη χάρη του γητευτή,
ο άνθρωπος γυρεύει για να γευτεί,
απ' το ζεστό μου αίμα να γιατρευτεί.

Η μεγαλοβδομάδα, κόρη ξανθή,
μύρωσε το χωριό μας, και ροδανθεί,
που τρώει τον θεό του για να χαθεί,
κι ίσως με τον χαμό του ν' αναστηθεί.

Στης άνοιξης τον κόρφο, τον ζηλευτό,
μυριόχρωμο γιορντάνι, το σερπετό,
φάρμακο το φαρμάκι στον αετό,
για να πετάξει εκείνος ως είν' γραφτό.

Πέρνα περαματάρη τον ποταμό,
πάρε κι εμέ μαζί σου στον μισεμό,
κι εκεί στον καταρράχτη και στον γκρεμό,
θα μάθω του συμπάντου το λυτρωμό.
Ο ιερός αριθμός επτά της αιωνιότητας, ο σεπτός αριθμός του φωτός και της σοφίας, ο θείος εκπρόσωπος του Απόλλωνα και της Αθηνάς, ορμητικός σαν ποταμός, σμίγει με τις τρεις διαστάσεις της πυκνής αργοδονούμενης ύλης του αισθητού κόσμου του χρόνου, της γέννησης και της φθοράς. Είναι η στιγμή της εαρινής ισημερίας, που σηματοδοτεί την άφιξη της Άνοιξης, της γονιμοποίησης της Μάνας-Φύσης από την αύξηση του φωτισμού του ζωοδότη Ήλιου-Πατέρα.Ένας κύκλος εννέα προηγηθέντων μηνών, πλήρης συσσωρευμένων εμπειριών και βιωμάτων, που διατελούν εν υπνώσει , ανοίγει! Τα πάντα αφυπνίζονται, τα εν δυνάμει μεταλλάσονται σε εν ενεργεία κι ο κύκλος γίνεται γραμμή.
Εννέα αριθμοί απεκδύονται τον μανδύα της ποσότητας και με τη λεπτότητα της ποιότητας του πηγαίου νοήματος , εξευγενίζονται σε σπαθιά και υποδέχονται την Άνοιξη της Αναγέννησης και του Πένθους. Συσχετισμοί ποσοτήτων ανάγονται σε σχέσεις ποιοτήτων, άτομα μετουσιώνονται σε Πρόσωπα (πρόσωπο: όψη προς τον Άλλον), κοινωνούν και επικοινωνούν, συν-χωρούν και συν-κινούνται, και εναρμονίζονται, ακολουθώντας τον κορυφαίο του χορού, Αρχιερέα του Ήλιου και υμνητή της άτμητης ιερότητας της Φύσης.

Άνοιξη: Φως που τυφλώνει και χρώματα της μαγείας κι αρώματα της μέθης και της μέθεξης και σιωπή και θρήνος και η ζωή που εκρήγνυται, μα που σου ζητά να πεθάνεις, να πενθήσεις για ν΄αναστηθείς. Κραδασμοί του οξύμωρου ανοίγουν την αυλαία για νά’ρθει στο προσκήνιο το αίνιγμα της χαρμολύπης , στο ανοικτό θέατρο του ελληνικού τοπίου. Κι Εκείνος ο μπροστάρης, που πήρε το χρίσμα από τον Ήλιο , ουράνιο πρότυπο , να δείχνει τα βήματα.
Λαχταράει το Πρόσωπο για συμμετοχή στο μυστηριακό όργιο , ζητάει να γίνει κοινωνός της Λαμπρής Λειτουργίας της Φύσης , να γευτεί για να μάθει , να φάει για ν’αφομοιώσει και να ομοιωθεί με το Κορυφαίο Παράδειγμα, τον μεγάλο Ιερουργό, στην πορεία προς την Ιερή τέχνη του Πένθους. “Κοιτάτε χωριανοί μου τι θα συμβεί …”. Πένθος, η τέχνη του αποχωρισμού , η τέχνη της κατάδυσης στα βάθη του Είναι , εκεί που παίχτηκε το Δράμα , εκεί που χρησμοδοτεί η Θεότητα και σε προτρέπει :
Στάσου, μείνε, σώπα κι αφουγκράσου. Εντόπισε το συγκεχυμένο και μπερδεμένο και λύσ΄ το . Διώξε τα βαρίδια και ισορρόπησε. Θυμήσου, μην φοβηθείς, μην προσπεράσεις, μην αγνοήσεις ( το ακριβώς αντίθετο του δυτικού “ Keep walking ” ) , μην απωθήσεις αυτό που σε πλήγωσε και γίνει κρυφό και αόρατο δηλητήριο, φάντασμα και στοιχειώσει. Βίωσε το, κοίτα το κατάματα και κατανόησε. Βούτα στην άβυσσο και φέρ’το στην επιφάνεια της συνείδησης. Ο Ορφέας που κατέβηκε στον Άδη , αντίκρυσε την Ευριδίκη του και ξανανέβηκε λευτερωμένος , η Μεγαλοβδομάδα των Παθών, που ανθίζει και μετουσιώνεται σε ομοιοπαθητική ίαση : αυτό που σε πλήγωσε , αυτό θα σε γιατρέψει. “ Φάρμακο το φαρμάκι στον αετό … ”.
Απαιτείται μια στάση, ένα πισωγύρισμα, μια γενναία αναδρομή της μνήμης σ’αυτό που θάφτηκε άκλαυτο κι αθρήνητο, για να αναδυθεί στο φως και να καθαρθεί. Για να νικήσεις το θάνατο πρέπει να τον αντικρίσεις. Και απαιτείται μια θαρραλέα θυσία του “εγώ” στο βωμό της Σχέσης με τον Άλλο. Αν δεν πεθάνεις, αν δεν περάσεις στην αντίπερα όχθη , πως θ’ αναστηθείς ; “ Πέρνα περαματάρη τον ποταμό…”
Συγκλονίσου στην έκρηξη της Άνοιξης , συντονίσου με τις συχνότητες των χρωμάτων και των αρωμάτων που οργιάζουν και με τους Άλλους που ομοιοδονούνται. “ Μύρωσε το χωριό μας…”. Νιώσε την αδιάσπαστη ενότητα της Φύσης και γίνε μέρος της. Κατανόησε τις χρυσές ηλιακές σχέσεις και αναλογίες ενός φράκταλ, που ανοίγει από το απείρως μικρό στο απείρως μεγάλο , από το κυύτταρο στο Σύμπαν σε μια αέναη αλληλουχία κύκλων, που αναπνέουν στον ίδιο παλμό μιας αδιάκοπης ροής.
Θαύμασε και λυτρώσου !
Κάποιοι λένε , ότι “Αλληλουχία” και το δοξαστικό “Αλληλούια” είναι η ίδια λέξη !!

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

It all comes back to you!

Ό,τι πράττεις επιστρέφει πάλι σε σένα. H ζωή είναι ένα μπούμερανγκ, ότι
στέλνεις προς τα έξω, θα κάνει τον κύκλο του και θα επιστρέψει σε σένα
πολλαπλάσια… αργά ή γρήγορα… Στείλε καλό για να λάβεις καλό!

!ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Ευγένιος Χαρδαβέλλας

Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται
εν τω μέσω της νυκτός
και μακάριος ο δούλος
ον ευρήσει γρηγορούντα,
ανάξιος δε πάλιν,
ον ευρήσει ραθυμούντα
βλέπε ούν, ψυχή μου,
μη τω ύπνω κατενεχθής
ίνα μη τω θανάτω παραδοθής,
και της βασιλείας έξω κλεισθής
αλλά ανάνηψον κράζουσα
άγιος, άγιος, άγιος ει ο Θεός ημών,
διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς