Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΓΛΥΚΕΡΙΑ - ΣΤ' ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ Τ' ΑΔΕΙΑ

Αυστραλοί υπουργοί και βουλευτές υπέρ της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας

Αυστραλοί υπουργοί και βουλευτές υπέρ της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας

TA NEA On-line

TA NEA On-line

TA NEA On-line

TA NEA On-line

TA NEA On-line - Ρήγμα στον Αλεξανδρούπολη - Μπουργκάς

TA NEA On-line - Ρήγμα στον Αλεξανδρούπολη - Μπουργκάς

TA NEA On-line - Η ομορφιά αρχίζει από το πιάτο...

TA NEA On-line - Η ομορφιά αρχίζει από το πιάτο...

TA NEA On-line - Σ΄ αγαπώ γιατί είσ΄ ωραία...

TA NEA On-line - Σ΄ αγαπώ γιατί είσ΄ ωραία...

TA NEA On-line - Νέο ασφαλιστικό: οι 6 αιτίες που επιφέρουν μειώσεις στις συντάξεις

TA NEA On-line - Νέο ασφαλιστικό: οι 6 αιτίες που επιφέρουν μειώσεις στις συντάξεις

ΝΗΡΗΙΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΕΤΑΣ.



l
Νηρηίς



Στά...θηκα λίγο, ν’ αγναντέψω από τα πέλαγα…
Είδα μια πόλη, ξακουστή για χίλια χρόνια!
Στις πολεμίστρες κι απ’ τα τείχη τα αιώνια,
με χαιρετούσαν οι γενναίοι, και τους γέλαγα!

Είδα καράβια, με τελώνια και αυθέντες.
Όσους κουρσάρους που ποθούσαν τ’ αψηλά της.
Τριγυρινά, και στ’ άλλα πέρατα κουβέντες
άκουγα μόνο, στ’ όνομά της!…

Είδα κοντά της ηγεμόνες, πλάι στα κύματα.
Τη συνοδιά των διαλεχτών απ’ τα Βυζάντια.
Είδα σπιγούνους, να τη σπρώχνουν τ’ αποστήματα
στο μισεμό, και στη κατάντια…

Είδα της Δύσης άνεμο, τα στοιχειωμένα ζάρια…
Τον Ποσειδώνα, που ’βγαλε βούκινο στο κοχύλι.
Είδα και τα νησόσπαρτα στα τοξωτά της χείλη,
τους πειρατές, που φόρτωναν πραμάτεια της στ’ αμπάρια…

Κων/πολη 1985


- Ήθελα να ’χα μια ρακή, να μέθαγα τις τύψεις
ν’ ανέβω από τον Εύξεινο στη στράτα να με βρεις!
Μα πρώτα πες μου, τη χαρά και πώς θα τήνε κρύψεις
όταν την άμπωτη έρχομαι, ξανά για να με δεις;

- Πήγα μακράν και κρύφτηκα, στη χιώτικη τη ράχη
και καθώς ξέρεις, έφτασα, στης Σμύρνης τ’ ανοιχτά…
Αν με ρωτάς ποιον μούτισαν κοντά στο καταράχι,
δεν με λυγάει Κομιτατζής, στο θάνατο μπροστά.

- Ώστε στην πόλη ανέβηκες, του πλοίου τη σκάλα πάνω
και πολεμώντας γύρισες στου Πόντου τις σπηλιές;
- Έχω στα μάτια δυο στεριές, μα δεν τις φτάνω.
Μοιάζουν του Αιγαίου θάλασσες, κι ακρογιαλιές!

Κων/πολη 1990

Γιώργος Μανέτας

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Montserrat Caballe sings Vangelis

Monserrat Caballe- Hijo de la luna

Maria Callas Butterfly-Puccini

Ν ΠΛΩΜΑΡΙΤΗΣ-ΑΛΩΒΗΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ


Νικος Πλωμαριτης 19 Μαΐου στις 2:21 π.μ.
ΑΛΩΒΗΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ταξιδεύω στην ησυχία της σιωπής.
Νυχτοπούλι απόδημο ο νους,
εικόνες περιπέτειας
στα άδυτα της μαχόμενης ψυχής.
Μνήμες αισθήσεων και παραισθήσεων
μπλέκονται στη φυλακή του κρανίου
και ζητούν να δραπετεύσουν.
Για να υπάρξουν
στις αλήθειες και τα ψέματα της ζωής,
στις ομορφιές και τις δυστυχίες της φύσης.
Πιάνομαι
απ’το αλώβητο παιδικό σου χαμόγελο
και ξαναχάνομαι
στη δίνη του ονείρου.

thenewsbus: Σοκολάτα που καταπολεμά τις... ρυτίδες!

thenewsbus: Σοκολάτα που καταπολεμά τις... ρυτίδες!

Δραπέτευσε ο Τ.Μαντέλης στο εξωτερικό – “Κατόπιν εορτής” λένε ότι μπορούσε να συλληφθεί χθες…

Δραπέτευσε ο Τ.Μαντέλης στο εξωτερικό – “Κατόπιν εορτής” λένε ότι μπορούσε να συλληφθεί χθες…

Xristos Thivaios- Na pethaina gia kati dinato

Σπανουδάκης Αλέξανδρος ~Spanoudakis Alexander the Great

Stamatis Spanoudakis - Marmaromenos Vasilias - Marble King

κόκκινη μηλιά-Μαρμαρωμένος Βασιλιάς

Η άλωση της πόλης National geographic pt.1 HQ

Δακρυσμένα μάτια

RADIO ARVILA - Thanasis & Kwstas Gkaifyllias NEO EPIKAIRO TRAGOUDI (24/0...

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ-ΑΔΕΙΑΣ-ΠΑΣΧΑ ΑΠΟ ΓΙΟΥΛΗ ΦΟΥΣΚΑΝΔΡΑΚΗ

Περικοπή επιδομάτων ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ -ΠΑΣΧΑ -ΑΔΕΙΑΣ
Κοινοποίηση
Δευτέρα, 10 Μαΐου 2010 στις 1:48 μ.μ.
Ξεφυλλίζοντας τώρα βιβλίο αρχών ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ στέκομαι στο ποιοι δικαιούνται Επιδομάτων εορτών και αδείας .<<Επιδόματα εορτών και αδείας , άδεια και αποδοχές αδείας δικαιούνται όχι μόνο οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε κάποιον εργοδότη δυνάμει εγκύρου συμβάσεως εργασίας , αλλά και οι προσφέροντες τις υπηρεσίες τους βάσει ακύρου εργασιακής συμβάσεως δηλ. με απλή σχέση εργασίας .Επομένως και σε περίπτωση ακύρου συμβάσεως εργασίας ο εργαζόμενος δικαιούται τις ανωτέρω παροχές ευθέως εκ του νόμου και όχι βάσει των περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεων .Αυτό συμβαίνει και όταν πρόκειται για σύμβαση εργασίας ανηλίκου .............>> Α.Π. 544/1997 τμ. Β΄Ε.Εργατικού Δικαίου Δ.57.757 .
Ενα ερώτημα προς τους φίλους νομικούς .Η περικοπή των επιδομάτων αυτών κατοχυρώνεται συνταγματικά ; Αν θυμάμαι καλά μέχρι το 1980 εδίδοντο με υπουργικές αποφάσεις και πάγια από κει κι έπειτα .Συνταγματικά νόμιμο ;
Γράφτηκε πριν από περίπου 2 εβδομάδες · Σχολιάστε · Μου αρέσει!Δε μου αρέσει · Αναφορά Σημείωσης
Αυτό αρέσει σε 5 άτομα.
Τάκης Χρονόπουλος
Τάκης Χρονόπουλος
Ακριβώς,πρόκειται για συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα που μπορούν να αίρονται προσωρινά μόνο για λόγους 'ανωτέρας βίας' και 'τυχηρών γεγονότων'(φυσικές καταστροφές με επακόλουθη γενικευμένη πτώχευση κλπ΄).
Πολύ σωστό το ερώτημά σου Γιούλη,ας μας απαντήσουν...!
13 Μαΐου στις 7:27 μ.μ. · Αναφορά
ΓΙΟΥΛΗ ΦΟΥΣΚΑΝΔΡΑΚΗ
ΓΙΟΥΛΗ ΦΟΥΣΚΑΝΔΡΑΚΗ
Βλέπω μόλις τώρα το σχόλιο σου Τάκη .Ικανούς τους έχω να το αποδώσουν εις τα <<τυχηρά γεγονότα >>....Εμείς το γνωρίζουμε ότι είναι αντισυνταγματικό ...εκείνοι όχι ; Ρομαντική κι αφελής αισθάνομαι αν πιστεύω πως ζούμε σε κράτος που διαπνέεται από κανόνες ηθικής και δικαίου με την συνταγματική δε επικύρωση .

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ-ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΠΟ ΕΒΙΤΑ ΜΕΗ

Το χρώμα του φεγγαριου -Αλκυόνη Παπαδάκη-
Κοινοποίηση
Σήμερα στις 8:43 π.μ.
Τα χρώματα

– Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρωτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά.Δεν άκουσες;Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;

– Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγγαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.

– Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;

– Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.

– Τί χρώμα έχει η χαρά;

– Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.

– Και η μοναξιά;– Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.

– Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.

– Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.

– Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;

– …Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,απάντησε το δέντρο.

– Τι χρώμα έχει ο έρωτας;

– Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.

– Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τo αστέρι… Κοίταξε μακριά στο κενό… Και δάκρυσε …

Ζω…
– Δε φοβάσαι που θα πεθάνεις;– Σήμερα πάντως ζω! Σου σφίγγω τα χέρια, σε κοιτάζω στα μάτια. Μήν αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα απo τα δάκτυλά σου. Ζήσε. Κατάλαβες; Ζήσε! Μη βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένο Αύριο. Το Σήμερα είναι δικό σου, φίλε. Αγάπησέ το!

Συγχωρώ!
– Δίνε το χέρι σου στον άλλο χωρίς να κρίνεις. Κάνε του λίγο χώρο μέσα σου να ξαποστάσει. Να πιεί μια γουλιά νερό. Σ' αυτό τον κόσμο, παλικάρι, όλοι έχουμε μερίδιο σε όλα. Μερίδιο στη χαρά, στα λάθη στην απόγνωση. Κι εσύ, θα 'ρθουν φορές που θα τα κάνεις θάλασσα στη ζωή σου. Ε! Δε θα σημάνει ποτέ γι' αυτό το τέλος του κόσμου! Εγώ είμαι γέρος, κι ακόμα κάποιες φορές τα κάνω θάλασσα. Δε βγαίνει με συνταγές η ζωή. Aντε στην υγειά σου!

Ελπίζω!
– Μην πικραίνεσαι, είπε. Και βούρκωσε. Είναι όμορφη η ζωή. Πιστεψέ με. Αξίζει να τη ζεί κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές. Σε νιώθω. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά; Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Δε σταματάει πουθενά η ζωή. Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους. Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι απο την αρχή. Τωρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς. Δεν σου κάνω το δάσκαλο. Ένας γερο-ξεκούτης είμαι. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται. Το ξέρω καλά. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει. Προχώρα όρθιος όμως. Έτσι;
– Aυριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τιποτ' άλλο να σου πω, Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζείς μέσα στη γυάλα, απο φόβο μην πληγωθείς; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λές: Με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζείς. Όταν κυλιέσαι μαζί της. Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα. Κράτα της αναμνήσεις σου και προχώρα… Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γής. Aντε να πιούμε και το τελευταίο. Έχω να σηκωθώ νωρίς αύριο. Πρέπει να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές. Αλλιώς, πώς θα θυμάμαι το χαμόγελο αυτηνής της κακούργας της Μελπομένης;Ποιός έιναι ο δυνατός;

– Ποιός είναι ο δυνατός; Ρώτησε ξαφνικά το δέντρο.

– Αυτός που περπατά μέσα στη νύχτα μόνος του. Κι όμως, φοβάται τόσο το σκοτάδι. Αυτός που περιμένει στην πλαγιά τους λύκους. Κι ας τρέμει σαν το λαγό ακούγοντας τα ουρλιαχτά τους. Αυτός που γλιστράει, που γονατίζει, που γεμίζει λάσπες. Που χώνεται στο θολό ποτάμι ως το λαιμό. Και μια στιγμή,μέσα στο χαλασμό, απλώνει τα παγωμένα χέρια του, κόβει κίτρινες μαργαρίτες και στολίζει τα μαλιά του. Αυτός είναι ο δυνατός.

Ένα κουκούλι έπεσε κείνη την ώρα στο χώμα κι έσπασε. Μια πολύχρωμη πεταλούδα πήδηξε από μέσα. Ξεδίπλωσε τα φτερά της και πέταξε γύρω από τις μυρτιές. Ύστερα κοντοστάθηκε, κοίταξε μια στιγμή στα μάτια το Θεό, και ψιθύρισε:

– Γειά σου! Τι όμορφος που είναι ο κόσμος σου!
«Προσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι. Μπορεί να γονατίζεις, να σερνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δε χαλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. Τ' αγαλματα μόνο δε λυγάνε».

Ονειρεύονται… και ελπίζουν…

– Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για την ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι του.

– Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.

– Δείξε μου ένα ακριβό στολίδι.

– Τα καράβια και τους Ινδιάνους με τα βέλη και τα πολύχρωμα φτερά, που είναι ζωγραφισμένα στους άσπρους τοίχους μιας καμαρούλας.

– Όμορφη βραδιά απόψε. Aκου, πως τραγουδάει το τριζόνι!

Σε λίγο θα βγεί ο Αυγερινός. Σε λίγο θα ξημερώσει. Κοίτα που ξεχάστηκε μια ξελογιασμένη καρδερίνα. Και ξαγρυπνά. Κοιτάζει το φεγγάρι. Και ονειρεύεται…

– Σε λίγο θα ξημερώσει… Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν. Κοιτάζουν το φεγγάρι. Κι ονειρεύονται… Ονειρεύονται και ελπίζουν…......

Sandro Botticelli - Madonna con bambino

It's Sandro Botticelli Time!

Νέες τεχνικές για την αντιμετώπιση της πρεσβυωπίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Νέες τεχνικές για την αντιμετώπιση της πρεσβυωπίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Η Apple ξεπέρασε την Microsoft - Οικονομία

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Η Apple ξεπέρασε την Microsoft - Οικονομία

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ένα μικρό παραθύρι βρήκα ανοιχτό

Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΝΗΣΟΥ - ΑΓΚΙΣΤΡΙ

Το Αγκίστρι.....(μυθοπλαστική οπτικοποίηση)

AGISTRI

Η Ελλάδα είναι ΖΑΜΠΛΟΥΤΗ 2/2

Η Ελλάδα είναι ΖΑΜΠΛΟΥΤΗ 1/2

Τα κέρδη των Γερμανών απο την Ελλάδα

Ξεπουλάνε την Ελλάδα με το γάντι...

Τσανακλίδου Τάνια~ακαριαία ... ράγισμα στα μάτια

Ashtanga Yoga - Cretenettv- WebTV - Το πρώτο διαδικτυακό κανάλι της Κρήτης

Ashtanga Yoga - Cretenettv- WebTV - Το πρώτο διαδικτυακό κανάλι της Κρήτης

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ-Νικος Παπαζογλου.wmv

Χαρά Νικοπούλου: Τι είναι η Πατρίδα μας

Χαρά Νικοπούλου Συγκίνησε πάλι

ON THE BEACH - Chris Rea

Ένα μικρό παιδί σ' ακολουθάει

Οταν Σωπαίνει Η Θάλασσα

Σπασμένο Καράβι

Scorpions- When You Came Into My Life

Odeio Bolero, Sakis Arabatzis. ''Τ΄ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ''

Όμορφη και παράξενη πατρίδα-Έλενα-Ινέζ Βενιέρη.wmv

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΑΛΕΞΙΟΥ

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ-ΠΑΣΙΕΝΤΖΕΣ

Πασιέντζες Κική Δημουλά
Κοινοποίηση
Σήμερα στις 1:10 μ.μ.

Η ζωή
γεννήθηκε στο παρελθόν της
εκεί μένει τον περισσότερο καιρό
κι έρχεται δώ
μόνο για να εκπληρώσει το παρόν

- την είπαμε ζωή από λεπτότητα.
Θα την ονομάζαμε συντομία
αλλά ένα τόσο γρήγορο όνομα
είναι προσβλητικό
για τη δημιουργία

διεγερτικός ο ερχομός της
συνταξιδεύει μ’ ένα σωρό αισιόδοξες
καλλιτέχνιδες απόψεις

πώς τ’ ονειρώδες μέλλον
απέχει απ’ το παρόν ελάχιστα

όσο μια φράση εαρινή
από ένα επιφώνημα ονείρου

όσο τα χείλη σου από χωρισμού
τα χείλη.

΄Όμως μακρύ του ερχομού το ταξίδι
πότε φτάνουμε στου χωρισμού τα χείλη;
ρωτάει κάθε τόσο η ζωή
ανήσυχη
θα την περιμένει άραγε στο σταθμό
το άγνωστο;

αλλιώς
μόνη της δεν ξέρει πού να πάει.

Κι εκεί, καθ’ οδόν
προς τη μακράν ετούτη ανησυχία
πρωτομαθαίνει να ονειρεύεται
η ζωή.

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Στα αλβανικά ύδατα τουρκική ναυτική μονάδα - Κόσμος

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Στα αλβανικά ύδατα τουρκική ναυτική μονάδα - Κόσμος

To video για τον Παρθενώνα τoυ Kώστα Γαβρά πoυ λογοκρίθηκε

ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - NEW ACROPOLIS MUSEUM

ΓΙΑΝΝΗ ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΗ-Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ,Ο ΜΥΣΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΙΔΙΔΑ!

Ο φιλόσοφος, ο μύστης και η καταιγίδα
Κοινοποίηση
Σήμερα στις 6:33 μ.μ.
Η αστραπή δεν σου φωτίζει το μονοπάτι, δεν σε υπηρετεί όπως το λυχνάρι στο χέρι σου΄ σου δίνει απλώς ένα αναβόσβησμα, ένα βλέμμα στον δρόμο μπροστά σου. Αυτό όμως το μοναδικό βλέμμα είναι πολύτιμο΄ τώρα τα πόδια σου είναι σταθερά, τώρα η θέλησή σου είναι ισχυρή, τώρα ενισχύεται η αποφασιστικότητά σου να φτάσεις στον προορισμό σου. Εχεις δει τον δρόμο και ξέρεις ότι βρίσκεται εκεί και ότι δεν περιπλανιέσαι άσκοπα. Μια αστραπή και ρίχνεις μια ματιά στο δρόμο που πρέπει να διανύσεις καθώς και στο ναό που είναι ο προορισμός τού ταξιδιού σου.

Εχω ακούσει για δυο ανθρώπους που είχαν χαθεί μέσα στο δάσος μια πολύ σκοτεινή νύχτα. Ηταν πολύ επικίνδυνο το δάσος, γεμάτο από άγρια ζώα, πολύ πυκνό, με σκοτάδι παντού τριγύρω. Ο ένας άνθρωπος ήταν φιλόσοφος και ο άλλος ήταν μύστης.

Ξαφνικά, ήρθε μια καταιγίδα, βροντές από τα σύννεφα και μεγάλες αστραπές. Ο φιλόσοφος κοίταξε τον ουρανό, ο μύστης κοίταξε το μονοπάτι. Εκείνη τη στιγμή με τις αστραπές, το μονοπάτι βρέθηκε μπροστά του, φωτισμένο. Ο φιλόσοφος κοίταξε τις αστραπές κι άρχισε να αναρωτιέται, ΄΄Τι συμβαίνει;΄΄ και του διέφυγε το μονοπάτι.

Είσαι χαμένος μέσα σε ένα δάσος πιο πυκνό από αυτό της ιστορίας. Η νύχτα είναι πιο σκοτεινή. Καμιά φρά έρχεται μια αστραπή΄ κοίτα το μονοπάτι. Αστράφτει κάποιος Τσουάνγκ Τσου, αστράφτει κάποιος Βούδδας, αστράφτω εγώ. Μη κοιτάς εμένα, κοίτα το μονοπάτι. Αν κοιτάξεις εμένα, έχεις ήδη χάσει την ουσία, γιατί η αστραπή δεν θα εξακολουθήσει. Διαρκεί μόνο μια στιγμή΄ και είναι σπάνια η στιγμή που η αιωνιότητα διεισδύει στον χρόνο΄ είναι ακριβώς σαν την αστραπή.

Αν κοιτάς την αστραπή, αν κοιτάς κάποιον βούδδα, και ο βούδδας είναι όμορφος, το πρόσωπό του γοητεύει, τα μάτια μαγνητίζουν, αν κοιτάς τον βούδδα, έχεις χάσει το μονοπάτι. Κοίτα το μονοπάτι, ξέχασε τον βούδδα.

Κοίτα το μονοπάτι και κάνε κάτι΄ ακολούθησε το μονοπάτι, δράσε. Οι σκέψεις δεν θα σε οδηγήσουν, μόνον οι πράξεις, γιατί οι σκέψεις γίνονται συνεχώς μέσα στο κεφάλι. Δεν μπορούν ποτέ να είναι ολικές΄ μόνον όταν δρας υπάρχει ολικότητα. Δείξε ενδιαφέρον για τη ζωή! Η ουσία είναι να ζεις. Μην συλλέγεις συνεχώς πληροφορίες σχετικά με το τι είναι ο διαλογισμός΄ διαλογίσου! Μην συλλέγεις συνεχώς πληροφορίες για το τι είναι ο χορός΄ υπάρχουν εγκυκλοπαίδειες για τον χορό, αλλά το όλο πράγμα είναι τελείως δίχως νόημα αν δεν χορέψεις ο ίδιος. Πέταξε όλες αυτές τις εγκυκλοπαίδειες! Απάλλαξε τον εαυτό σου από το φορτίο των γνώσεων κι άρχισε να ζεις.

Κι όταν αρχίσεις να ζεις, τότε τα κοινά πράγματα μεταμορφώνονται και γίνονται σπάνια ομορφιά. Μικρά πράγματα απλώς, η ζωή αποτελείται από μικρά πράγματα, αλλά όταν φέρνεις την ποιότητα της έντονης, όλο πάθος αγάπης, μεταμορφώνονται, γίνονται φωτεινά.

NTALARAS-GLYKOXARAZOUN TA BOYNA(ΝΤΑΛΑΡΑΣ-ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ)

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ

25.05 ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Τα Μάρμαρα Του Παρθενώνα Μας - Parthenon Marbles

Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών (Museum of Athens)

Μουσείο Πειραιώς (Museum of Piraeus)

Onirama - Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες

metrima01.flv

Θάλασσες - Ηλίας Κλωναρίδης

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ: Tι πραγματικά συμβαίνει με το ευρώ - Μια πληροφορία που έχει κρατηθεί στο σκοτάδι

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ: Tι πραγματικά συμβαίνει με το ευρώ - Μια πληροφορία που έχει κρατηθεί στο σκοτάδι

Ψαριανος- Ομιλία στην Βουλή για το Ασφαλιστικό

Vangelis - El Greco

El Greco original motion picture soundtrack - part 1

el greco - respect to the deads - cretan music

Toledo, Spain: El Greco

El Greco

El Greco paintings

CARAVAGGIO - /// VATICAN CITY RESURECTION JESUS CHRIST ///// - RUSSIAN...

Painters from Greece by Iannis Nikou

Greek painters

An art journey - Greek painters: Nikolaos Gysis (or Gyzis)

Αρχαιολογικό Μουσείον Μεσσηνίας (Museum of Messinia)

Το ΝΑΤΟ μοίρασε την τράπουλα.

Το ΝΑΤΟ μοίρασε την τράπουλα.

Σ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

σες. Μ’ αυτά, το χτες και το αύριο έπαψαν να υπάρχουν.
Κοινοποίηση
Σήμερα στις 12:09 μ.μ.
«Σ’ αγαπώ», της ψιθύρισε. «Σ’ αγαπώ για τα υπέροχα μάτια που μου χάρισες. Μ’ αυτά, το χτες και το αύριο έπαψαν να υπάρχουν. Το τώρα, έγινε μια ονειρική παντοτινή πανδαισία στη ζεστή αγκαλιά του Θεού».
«Το σώμα του Θεού είναι το σύμπαν», του είπε. «Το σύμπαν ολοκληρώνει η δυαδική σχέση της ενέργειας του πνεύματος».
«Εμείς, από τί είμαστε φτιαγμένοι;» την ρώτησε.
«Ο συνδυασμός του πνεύματος και της ενέργειας κατασκευάζει το σώμα αλλά και όλο το περιβάλλον μας».
«Γιατί; Γιατί πονάμε;»
«Τον πόνο τον φέρνει η απόγνωση της έλλειψης της αγάπης που οι ίδιοι επιλέξαμε στις σχέσεις μας. Μόνοι μας εγκλωβιστήκαμε σ’ αυτήν την αναταραχή, στο μπροστά και στο πίσω, που ονομάσαμε καλό και κακό. Δες την συμπεριφορά των νιφάδων του χιονιού. Αιώνιες, διαχρονικές, άναρχες, κρυστάλλινες πεταλούδες ανακυκλώνονται αφημένες στο παιχνίδι της ζωής, σαν ένα πινγκ πονκ μεταξύ του υπαρκτού και του ανύπαρκτου. Αυτόν τον θαυμάσιο κόσμο ποιος μπορεί να αγοράσει και ποιος μπορεί να τον πουλήσει. Κι όμως ανταλλάξαμε τις αξίες στον διασυρμό του κέρδους. Αντί για αγάπη στην ομορφιά του γαλάζιου, γκρι, μοβ, ροδοκόκκινου ουρανού και στην μαρμαρυγή των αστεριών, ανελέητος οικονομικός πόλεμος…».
Ο Γιώργος χάιδεψε τα ξανθά της μαλλιά. Μετά τα χέρια του με αργές κινήσεις περιπλανήθηκαν στα μάγουλα, στη μύτη, στα χείλη της. Σε ολόκληρο το κορμί της. Έμοιαζε να χαϊδεύει έναν έναν όλους τους ναούς της γνώσης στον πανέμορφο πλανήτη.
«Μη μιλάς», της είπε με βραχνή, ερεθισμένη φωνή. «Οι άγγελοι δεν χρειάζεται να μιλάνε. Πετούν και ζεσταίνουν τον κόσμο με τα φτερά και την ανάσα τους».
Πιάστηκαν χέρι χέρι και τρέξανε πάνω κάτω στον αχανή ουρανό. Ούτε κρύο. Ούτε ζέστη. Μόνον η αγάπη κυλούσε μέσα στις φλέβες τους όπως τα νερά στις θάλασσες, στις λίμνες και στα ποτάμια, ο άνεμος στις βουνοκορφές αλλά και στα φαράγγια, το φως στις ελπίδες ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η φωνή τους δεν είχε ήχο. Μιλούσαν μεταξύ τους με μηνύματα από εικόνες. Ο φθόγγος είχε μετατραπεί σε συλλαβή, η συλλαβή σε λέξη και η λέξη σε εικόνα.
Χιλιάδες ασημογυάλιστα μπαλάκια περικύκλωναν την μαύρη γη. Ο ήλιος κρυμμένος φώτιζε το φεγγάρι. Σαν φλεγόμενοι φρουροί, ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης και πιο μακριά οι αστεροειδείς και μετά ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός κι ο Ποσειδώνας με τα φεγγάρια και τους δακτυλίους τους. Πιο μακριά, εκατομμύρια άστρα, σχηματοποιούνταν σε γαλαξίες και νεφελώματα.
Ένα αχανές σύμπαν, όπου το πνεύμα έφτιαχνε τους κανόνες του παιχνιδιού με μόνο υλικό την ενέργεια, που κάποτε είχε εκραγεί, βρισκόταν τώρα στο δρόμο του γυρισμού.
«Θυμήσου το βάρος που είχαμε στην γη και μας έλκυε να ξαναγυρίσουμε στα έγκατα της, στο κέντρο της», του είπε. «Και την πυξίδα που μοιάζει να δείχνει το κέντρο της ενέργειας του σύμπαντος», συνέχισε. «Από το μικρότερο ανεξιχνίαστο και αόρατο μόριο μέχρι και την ολότητα του σύμπαντος, όλα κάποτε απωθούνταν και όλα σήμερα έλκονται να επανέλθουν πίσω στο κέντρο».
«Δηλαδή;»
«Σκέψου μια ενεργειακή παλλόμενη σφαίρα να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει. Είναι ολοφάνερο ότι ούτε η άπωση άλλα ούτε η έλξη τελικώς ολοκληρώνεται διατηρώντας αέναη αυτή την λειτουργία που καταργεί ουσιαστικά την αρχή και το τέλος».
«Δεν υπάρχει αρχή και τέλος;»
«Όχι», απάντησε κατηγορηματικά η Άννα. «Υπάρχει μόνον το ενδιάμεσο τους που λέγεται ζωή. Δεν υπάρχει αρχή χωρίς τέλος αφού κάτι θα έπρεπε να είχε προηγηθεί της αρχής και σίγουρα κάτι θα επακολουθούσε στο τέλος. Ποια αρχή και ποιο τέλος έχει ο κύκλος; Δεν υπάρχουν χωροχρονικές διαστάσεις. Πόσο χώρο και χρόνο χρειάζονται οι ιδέες; Τον χώρο και τον χρόνο τον κατασκευάζουν οι σκέψεις σε ένα μοναδικό παιχνίδι με τις αισθήσεις μας».
«Δεν υπάρχει ύλη;» την ρώτησε.
«Η ύλη είναι το αποτέλεσμα της δυαδικής, διπολικής, σταυρικής, σχέσης μεταξύ της βούλησης και των νόμων της ενέργειας του πνεύματος του Θεού. Η ύλη είναι μια από τις μορφές ή ένα από τα φαινόμενα της ενέργειας, έτσι όπως τα αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις. Σκέψου ένα νόμισμα με δυο όψεις, από την μια η ενέργεια και από την άλλη η βούληση. Η διαφορά της βούλησης του Θεού από την βούληση των όντων είναι ότι η βούληση του Θεού είναι παντοδύναμη ενώ η βούληση των όντων επηρεάζεται από τις θετικές και αρνητικές δυνάμεις που τα ίδια τα όντα κατασκευάζουν στον εγκέφαλο τους δια μέσων των αισθήσεων. Ο άνθρωπος που είναι μέρος του Θεού ανάλογα με την πνευματική του κατάσταση, δημιουργεί και αντιλαμβάνεται κατά το δοκούν την ύλη. Αν κάποιος παρατηρήσει το ανθρώπινο σώμα θα δει ότι αποτελείται από δυο συγκολλημένα οπτικά όμοια τμήματα. Η μορφή του Θεού είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση. Το ίδιο γίνεται με τα ζώα και τα φυτά και τα πάντα».
Η Άννα σταμάτησε να μιλάει. Ήξερε πως αυτά που έλεγε, τα είχε μάθει κατά την διάρκεια της ανεπανάληπτης μεταφυσικής εμπειρίας της. Όσο κι αν προσπαθούσε απλά να τα μεταφέρει στον αγαπημένο της δεν τα κατάφερνε, γιατί ακόμα και οι έννοιες των λέξεων και των εικόνων, εκεί πάνω, άλλαζαν την σημασία τους.
«Κοίταξε αυτό το άστρο», του είπε και προσπάθησε να του δείξει με το δάκτυλο της ένα πράσινο λαμπρό σημαδάκι που ξεχώριζε απομακρυσμένο απ’ τα άλλα. «Αυτό το άστρο ήταν κάποτε εκεί και έτσι όπως το βλέπουμε τώρα. Αφού είναι μακριά μας εκατομμύρια έτη φωτός, αν για κάποιο λόγο έχει εξαφανιστεί, πριν πολλά χρόνια, εμείς θα συνεχίζουμε να το βλέπουμε μέχρι να φτάσει εδώ και η τελευταία ακτινοβολία του. Σκέψου λοιπόν ότι το θαυμάσιο αυτό στερέωμα που βλέπουμε στον ουράνιο θόλο και λαμπυρίζει παίζοντας με την ανοησία μας, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ανάμνηση του απώτερου παρελθόντος. Αν συγκρίνουμε και τις τεράστιες αποστάσεις που έχουν μεταξύ τους τα άστρα θα συμπεράνουμε ότι ακόμα και η ανάμνηση αυτή της εικόνας που βλέπουμε τώρα, ποτέ δεν υπήρξε πραγματική, αφού φτάνει σε μας η ακτινοβολία του κάθε άστρου μιας άλλης χρονικής στιγμής. Τίποτα, μα τίποτα δεν είναι πραγματικό, παρά μόνον μια έκφανση της ενέργειας μας διαπαιδαγωγεί στην ομορφιά της απεραντοσύνης και στην αγάπη».
«Σ’ αγαπώ», της ψιθύρισε.
«Κι εγώ», του απάντησε κολλώντας τα χείλη της πάνω στο λαιμό του.
«Σ’ αγάπησα από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα, από την πρώτη στιγμή που έπεσαν τα μάτια μου στα δικά σου. Δεν έμεινα στο προσκεφάλι σου, στο ‘Κρατικό’, όταν αποκοιμήθηκες, γιατί πανικοβλήθηκα. Νόμισα πως μου έκλεψες όλο το είναι, το σώμα, την σκέψη, την ψυχή. Προσπάθησα να αντισταθώ. Είμαι παντρεμένος κι έχω μια μικρούλα που δεν θέλω να την πληγώσω. Η λογική, μου λέει, πως εγκληματώ εις βάρος και των δυο σας».
Η Άννα σφράγισε το στόμα του με το δικό της στόμα. Δάγκωσε τα χείλη του, τόσο που τα μάτωσε και τον έκανε να μουγκρίσει από τον πόνο.
«Σ’ αγαπώ», του ψιθύρισε κολυμπώντας στην ευτυχία. «Σου χαρίζω την ομορφιά μου, την αγνότητα μου, τα ομορφότερα χρόνια μου. Σου χαρίζω το σώμα, την ζωή, την σκέψη μου. Κάνε τα ό,τι θες. Τι άλλο θες;».
Ο Γιώργος δεν ήταν σε θέση να σταματήσει το παράφορο ξέσπασμα της, ούτε είχε την δύναμη να την συγκρατήσει.
«Τί άλλο θες για να πάψεις να σκέφτεσαι;» τον ρώτησε.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
Γράφτηκε πριν από 9 ώρες · Σχολιάστε · Μου αρέσει!Δε μου αρέσει · Αναφορά Σημείωσης
Αρέσει στους/στις Manolis Katsoulis, Olveta Ath, Μάρα Κομπίδου και 39 άλλοι.

♥♫ Before the dawn - EVANTHIA REBOUTSIKA♥♫Relaxing music♥♫

BLOG ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

BLOG ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

Hadjidakis-Maria Farantouri: Oh mother and oh sister mine - Μητέρα κι αδ...

ant1

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Η ΩΡΑΙΑ ΣΙΩΠΗ!!



-Εμένα μου αρέσει η αμυγδαλιά.Γιατί βγάζει πρώτα τα άνθη και μετά τα φύλλα.
Είναι η πρώτη σημαία διαμαρτυρίας μέσα στο χειμώνα, έχει λεπτό άρωμα και τη λάμψη χαμόγελου, είπε η μέλισσα..
-Εμένα το σεβασμιο κυπαρίσσι!!! η ωραία σιωπή του.Μέσα του αποσύρεται η νυχτα να
ξεκουραστεί, στα πόδια του κοιμούντα οι ψυχές και με το λεπτό του δάκτυλο, μας δελιχνει να κοιτάμε ψηλά, απάντησε η κουκουβάγια......(Λουδοβίκος)

Δεν ειμαι εδω για κανενα

Λουδοβίκος-Τα δάκρυα είναι δυο λογιώ

Η φυγή

Chris Rea : On The Beach

Χανιώτικα Νέα

Χανιώτικα Νέα

Tis Arnis To Nero - Arni's Water (original)

Νίκος Ξυλούρης-Χρώματα κι'αρώματα

ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ....

Καμιά φορά χρειάζεται να παραιτείσαι από κάποιον αγώνα.......μιά προσπάθεια
πο νοιώθεις να σε δηλητηριάζει....και τελικά δεν οδηγεί πουθενά....Παραιτήσου.
Τότε δεν είναι αδυναμία, είναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...Και η ζωή θα στο ανταποδώσει παρακάτω!!

Nooz.gr : Κυρώσεις για τους παραβάτες του Συμφώνου Σταθερότητας

Nooz.gr : Κυρώσεις για τους παραβάτες του Συμφώνου Σταθερότητας

Nooz.gr : Τρισέ: Δεν κινδυνεύει το ευρώ

Nooz.gr : Τρισέ: Δεν κινδυνεύει το ευρώ

Nooz.gr : Επίσκεψη Οικουμενικού Πατριάρχη στη Μόσχα

Nooz.gr : Επίσκεψη Οικουμενικού Πατριάρχη στη Μόσχα

Nooz.gr : Επτακόσια βιβλία αφήνονται "ελεύθερα" στη Θεσσαλονίκη

Nooz.gr : Επτακόσια βιβλία αφήνονται "ελεύθερα" στη Θεσσαλονίκη

Σφίγγε με πάνω σου - Μάριος Φραγκούλης - Mario Frangoulis

Το μεγάλο λάθος του ευρώ

Το μεγάλο λάθος του ευρώ

Μαρία Δημητριάδη - Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί

ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ -Γ ΔΡΟΣΙΝΗΣ-


Σαν το μικρό πουλί που συνηθίζει μες το κλουβί να ζει παντοτινά,
χεράκι ευσπλαχνικό να το ταίζει και με τραγούδια πάντα να περά,

μες της αγάπης το κλουβί κλεισμένη, συνήθισ άνω κάτω να πηδώ
και όταν κάποτ΄είμαι λυπημένη η σε χαρά πολλή να τραγουδώ..

Κεχρί μου φτάνει μόνο η ματία σου, νερό δροσάτο -είναι τα φιλιά σου....
Μα τι; Κακιώνεις;, Θα με διώξεις; Μή!

Αχ το φτωχό πουλί που συνηθίση μες το κλουβί,
ελεύθερο να ζήση δεν ήμπορεί, καλέ μου , ούτε στιγμή!!!

Monserrat Caballe- Hijo de la luna