Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Χρώματα Ελλάδας - Πρωτοχρονιάτικη συναυλία Βιέννης

Κάθε χρόνο την 1η Ιανουαρίου πραγματοποιείται η διάσημη συναυλία από την
Φιλαρμονική της Βιέννης. Μεταδίδεται τηλεοπτικά σε περισσότερες από 50
χώρες ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο και το παρακολουθούν περίπου 1,2
δισεκατομμύρια τηλεθεατές!
Ας πάρουμε μια γεύση....!


Πρωτοχρονιάτικη συναυλία, το «δώρο» της Βιέννης

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
Σήμερα θα αναμεταδοθεί ζωντανά η καθιερωμένη πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης.
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Παγκόσμιος θεσμός, συνυφασμένος με την πρώτη ημέρα του έτους, και ένας εξαίρετος μοχλός προβολής του πολιτισμικού κοιτάσματος της Αυστρίας, η πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης είναι και αυτή μία τελετουργία. Φέτος, τη συναυλία θα διευθύνει ο κορυφαίος αρχιμουσικός Ζούμπιν Μέτα, ο οποίος αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο για πέμπτη φορά, εμβαθύνοντας την ούτως ή άλλως θεσμική και συναισθηματική σχέση του με τη Βιέννη.

Στην υπέρλαμπρη αίθουσα της Musikeverein (σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν και με χρηματοδότηση του Ελληνα βιομήχανου, ομογενούς και πάτρωνα των τεχνών Νικόλαου Δούμπα), η Φιλαρμονική της Βιέννης θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που, όπως κάθε χρόνο, βασίζεται στην πλούσια βιεννέζικη παράδοση του βαλς και της πόλκας. Ο κορμός είναι πάντα ο Γιόχαν Στράους ή μάλλον η «δυναστεία» των Στράους, πατρός και υιών, που από τα τέλη του 18ου αιώνα ώς τα τέλη του 19ου έχτισαν έναν ολόκληρο κόσμο γεμάτο μελωδίες και αίσθημα, με τεράστια αναγνώριση και στην εποχή τους αλλά και μετά τον θάνατό τους. Στην Αυστρία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ, καθώς επίσης και σε όλη σχεδόν την υφήλιο, η κουλτούρα του βιεννέζικου βαλς είναι εύληπτη, δημοφιλής και επιθυμητή. Στηρίζει έναν ολόκληρο μηχανισμό προβολής της Αυστρίας και προσφέρει αισθήματα ευφορίας.

Κάθε χρόνο, η πρωτοχρονιάτικη συναυλία εμπλουτίζει το πρόγραμμά της με έργα και άλλων συνθετών. Ετσι ποικίλλει κάθε χρόνο το πρόγραμμα. Φέτος, ο Ζούμπιν Μέτα θα διευθύνει τη Φιλαρμονική της Βιέννης και σε έργα του Αυστριακού Franz von Suppé (1819-1895) και του Δανού Hans Christian Lumbye (1810-1874), δημιουργώντας ένα ισχυρό αποτύπωμα της μουσικής που ξεσήκωνε το εκπαιδευμένο κοινό του 19ου αιώνα. Η συναυλία είναι επίσης αφιερωμένη στα 650 χρόνια του Πανεπιστημίου της Βιέννης και στα 200 χρόνια του Πολυτεχνείου της.

Πέρυσι, στη θέση του Ζούμπιν Μέτα, ήταν ο Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ, ο οποίος είχε συμπληρώσει το πρόγραμμα των Στράους με έργα του Joseph Lanner και του Josef Hellmesberger, καθώς και αποσπάσματα από έργα του Ρίχαρντ Στράους και του Λεό Ντελίμπ. Χρόνο με τον χρόνο, συγκροτείται μια μακρά σειρά έργων ρεπερτορίου, κυρίως του 19ου αιώνα, που εκπηγάζουν, ταιριάζουν ή εμπλουτίζουν την ευρύτερη αστική κουλτούρα της Βιέννης. Η πρώτη συναυλία δόθηκε το 1939 και η δεύτερη το 1945. Εκτοτε, ο θεσμός συνεχίζεται αδιαλείπτως.

Η πρωτοχρονιάτικη συναυλία μεταδίδεται κάθε χρόνο απευθείας σε 90 χώρες. Στην Ελλάδα, θα μεταδοθεί από τη ΝΕΡΙΤ στις 12.15 μ.μ.
Έντυπη


Irvin Yalom: «Ο έρωτας δεν διαρκεί, μπορούμε να τον μετατρέψουμε σε "αξιοπρεπή" αγάπη»


ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Στην ταινία «Ο κήπος του Γιάλομ: η φιλοσοφία μιας ζωής», που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11 Δεκεμβρίου, ο κορυφαίος ψυχοθεραπευτής αυτοαναλύεται και αυτοβιογραφείται. Κεντρικοί ήρωες, με τη σειρά, ο μετανάστης παντοπώλης πατέρας του, η «δύσκολη» μητέρα του, η επί 60 χρόνια γυναίκα του Μέριλιν Koenic (επίσης συγγραφέας και ακαδημαϊκός), τα τέσσερα παιδιά του, τα εγγόνια του και οι σχέσεις ανάμεσα σε όλους αυτούς. Σαν να προσπαθεί να «διδάξει» - αυτήν τη φορά μέσα από το παράδειγμα της δικής του ζωής. Γιος Ρωσοεβραίων στην Αμερική του ’30, ο Irvin Yalom μεγάλωσε σε μια γειτονιά μαύρων στην Ουάσιγκτον. Επειδή εκείνη η περιοχή της πόλης δεν ήταν ασφαλής για υπαίθριο παιχνίδι, πήγαινε συχνά με το ποδήλατό του στη δημόσια βιβλιοθήκη, όπου βυθιζόταν στην ανάγνωση. Ως εκπαιδευόμενος στο Johns Hopkins γρήγορα απέρριψε την ψυχανάλυση και τη βιολογική ψυχολογία ως ανεπαρκείς θεωρίες και ξεκίνησε τη φιλοσοφική αναζήτησή του και την έρευνά του στον τομέα της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford στην Καλιφόρνια από τη δεκαετία του ’60 και συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ βιβλίων.
Μετά από τόση υπαρξιακή αναζήτηση έχετε καταλάβει ποιο είναι το νόημα της ζωής; 
Η ζωή δεν... έρχεται με νόημα. Πρέπει να εφεύρουμε εμείς το νόημα και μετά να... ξεχάσουμε ότι το έχουμε εφεύρει.
Ποιο νόημα έχετε δώσει στη δική σας ζωή; 
Είμαι γιατρός, δάσκαλος και γονέας. Προσπαθώ να είμαι δημιουργικός ως συγγραφέας ώστε να βοηθάω και άλλους, περισσότερους ανθρώπους.
Η αγωνία για «αιώνια» αναγνώριση αποτελεί κίνητρο σε ό,τι κάνετε; 
Είναι ωραίο για μένα να γνωρίζω ότι η ζωή μου υπήρξε χρήσιμη. Αλλά πόσους από εμάς θα μας θυμούνται πραγματικά οι επόμενες γενιές, μετά τα παιδιά και τα εγγόνια μας;
Τι λέτε σε κάποιον που δεν μπορεί να «εφεύρει» κανένα νόημα για την ύπαρξή του; 
Οταν κάποιος μου λέει ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζει, προσπαθώ να εξερευνήσω τις σχέσεις του: Ποιους συναντά στην καθημερινότητά του; Τι τον εμποδίζει στην επικοινωνία; Για μένα, ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους ύπαρξης είναι η ουσιαστική διασύνδεση με άλλους ανθρώπους και η αγάπη.
Η αγάπη ή ο έρωτας; 
Η αγάπη για άλλους ανθρώπους, για τα παιδιά μας, για τους φίλους μας. Αναφέρομαι σε μια πιο σταθερή αγάπη και όχι στην κατάσταση της ερωτικής τρέλας.
Ο έρωτας είναι υπερεκτιμημένος στις μέρες μας; 
Σίγουρα η ιδέα τού να ερωτεύεσαι παρουσιάζεται ως ένα υπέροχο συναίσθημα στη λογοτεχνία και στις ταινίες. Μόνο που συνήθως δεν διαρκεί. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε τον έρωτα σε μια πιο «αξιοπρεπή» αγάπη: να αγαπάμε τον άλλο όπως είναι και όχι όπως τον ονειρευόμαστε.
Γιατί να μην ερωτευόμαστε ξανά και ξανά άλλους ανθρώπους, ώστε να παραμένουμε συνέχεια ερωτευμένοι;
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια δυστυχισμένη ζωή.
Εσείς ερωτευτήκατε τη γυναίκα σας;
Οταν ήμασταν έφηβοι, ζήσαμε μια ολοκληρωμένη ρομαντική εμπειρία. Ομως, ευτυχώς, η αγάπη μας συμπεριλάμβανε και άλλα στοιχεία και έτσι -μετά από τους πρώτους μήνες έντονης συγκίνησης- εξακολουθήσαμε να ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλο.
Τα κοινά ενδιαφέροντα είναι το μυστικό του γάμου σας;
Σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, έχουμε μια μεγάλη οικογένεια, πολλά εγγόνια, μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα βιβλία. Πρόκειται για μια καλή μακροχρόνια σχέση. Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζω καμία καλύτερη.
Οπότε προτιμήσατε τη «βαρεμάρα» μιας καλής σχέσης από το πάθος;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεταξύ μας το τυφλό πάθος όπου θέλουμε οπωσδήποτε να βγάλουμε τα ρούχα μας, αλλά υπάρχει πολύ πάθος! Χαίρομαι να είμαι με τη γυναίκα μου.
Το σεξ είναι σημαντικό σε ένα γάμο, σύμφωνα με την επιστημονική σας άποψη; Η κακή σεξουαλική ζωή προξενεί μεγάλη θλίψη στους ανθρώπους. Περνάμε πολλές ώρες στην ψυχοθεραπεία προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί το σεξ δεν λειτουργεί και θα μπορούσα να αναφέρω μια ολόκληρη λίστα από λόγους. Η σεξουαλικότητα είναι σημαντικό μέρος του δεσμού ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.
Πώς εξηγείτε ότι οι γάμοι όλων των παιδιών σας κατέληξαν σε διαζύγια;
Το θέμα είναι και λίγο πολιτιστικό. Οταν εγώ παντρεύτηκα, δεν είχα καν ακούσει τη λέξη «διαζύγιο». Ολοι οι καλοί μου φίλοι από το γυμνάσιο παραμένουν παντρεμένοι.
Η εβραϊκή σας καταγωγή έπαιξε ρόλο στη ζωή σας;
Δεν παίρνω τη θρησκεία πολύ στα σοβαρά. Η θρησκεία μπορεί να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά μπορεί και να βλάψει πολλούς ανθρώπους.
Προτιμάτε έναν ευσπλαχνικό ιερέα ή έναν ψυχρό ψυχοθεραπευτή;
Εάν ο ιερέας είναι ευσπλαχνικός και σοφός, σίγουρα θα τον προτιμούσα.
Καλύτερα να παιδεύεσαι με τα μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα ή να ζεις ευτυχισμένος μέσα στην άγνοιά σου;
Σίγουρα συμφωνώ με τον Σωκράτη στο ότι, για να ζήσει κανείς μια ολοκληρωμένη ζωή, πρέπει πρώτα να καταλάβει τον εαυτό του. Ομως δεν χρειάζεται να μελετάς υπαρξιακή φιλοσοφία για να είσαι χαρούμενος!
Τα χάπια βοηθούν;
Τα χάπια δεν είναι λύση εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως η κατάθλιψη που οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει αυτή η τάση προς τη φαρμακευτική θεραπεία. Λίγοι ψυχίατροι διδάσκονται πλέον πώς να είναι ψυχοθεραπευτές.
Γιατί;
Για τα λεφτά. Οι ασφαλιστικές εταιρείες απαιτούν από τους γιατρούς να κουράρουν τους ασθενείς τους όσο το δυνατόν γρηγορότερα και οικονομικότερα.
Εσείς εξακολουθείτε να αυτοαναλύεστε;
Βρίσκομαι συχνά με μια παρέα φίλων ψυχιάτρων. Εμείς οι ίδιοι είμαστε το καλύτερο εργαλείο που διαθέτουμε για να δουλεύουμε με τους ασθενείς μας.
Νιώθετε καλύτερα τώρα ή όταν ήσαστε νέος;
Μου λείπει που δεν μπορώ πια να παίζω τένις... αλλά νιώθω πολύ πιο άνετα και ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Οταν ο ήλιος δύει, αρχίζεις να βλέπεις άλλα πράγματα στον ουρανό. Σήμερα απολαμβάνω τα αστέρια.
Εχετε κατορθώσει να βοηθήσετε τον εαυτό σας να μη φοβάται το θάνατο;
Φυσικά λυπάμαι που θα αφήσω αυτή την καλή ζωή σύντομα, αλλά δεν διακατέχομαι από τρόμο. Εχω ζήσει μια γεμάτη ζωή και αισθάνομαι πολύ τυχερός.
Η οικονομική κρίση επηρεάζει υπαρξιακά τους ανθρώπους;
Δημιουργεί περισσότερη δυστυχία. Είναι σημαντικό να μην ξεπέφτουμε οικονομικά, να μας αρέσει η δουλειά μας, να έχουμε υγεία... Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι η κατάθλιψη και το άγχος δεν έχουν οικονομικό υπόβαθρο.
Εχετε επισκεφτεί την Ελλάδα;
Εχω έρθει τρεις φορές και έχω μερικούς καλούς Ελληνες φίλους. Είναι παράξενο: οι Ελληνες είναι το καλύτερό μου ακροατήριο. Τα βιβλία μου πουλάνε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό.
Πώς το εξηγείτε αυτό;
Ισως επειδή γράφω για φιλοσοφικά θέματα πάνω στα οποία έχετε μεγάλη παράδοση.
Τι απαντάτε σε όσους θεωρούν τα βιβλία σας υπερβολικά εκλαϊκευμένα;
Είμαι επιστήμονας και καθηγητής σε ένα μεγάλο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
Περιοδικό "Κ"

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

12 Φενγκ Σούι Συμβουλές για Τύχη και Χρήματα

12 Φενγκ Σούι Συμβουλές για Τύχη και Χρήματα

2 δισεκατομμύρια Κινέζοι δεν μπορούν να κάνουν τόσο λάθος στο ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας με μερικές απλές αλλαγές στον χώρο μας. Κάτι θα κάνουν καλά, αφού είναι η πρώτη υπερδύναμη στον κόσμο. Δείτε τους βασικούς τρόπους για να προσκαλέσετε την καλή τύχη και το χρήμα στο σπίτι σας. Τι έχετε να χάσετε;
  1. Ξεκινήστε βάζοντας τάξη Η ακαταστασία, το μπέρδεμα των αντικειμένων και γενικότερα ο χαμός μέσα στο σπίτι σας είναι ένδειξη στάσιμης ενέργειας. Το φενγκ σούι υποστηρίζει ότι τα χρήματα «σκουντουφλάνε» ακριβώς εκεί! Βάλτε τάξη, λοιπόν, και  η ενέργεια και η τύχη θα κυκλοφορούν στον χώρο προς όφελός σας. Μαζί με αυτές θα κυκλοφορείτε κι εσείς πιο ελεύθερα!
  2. Επιδιορθώστε ό,τι είναι χαλασμένο Οτιδήποτε δεν λειτουργεί ή είναι σπασμένο, υποδηλώνει τομείς του σπιτιού αλλά και του εαυτού σας που δεν πάνε καλά. Για να ρέει η ενέργεια του χρήματος άφθονη, ήρθε η στιγμή να επισκευάσετε το χαλασμένο χερούλι, το καζανάκι που τρέχει, το ρολόι που έχει σταματήσει τρία χρόνια τώρα και το ντουλάπι που δεν κλείνει καλά! Και ότι είναι αδύνατον να επισκευαστεί μην το κρατάτε. Πετάξτε το!
  3. Χρησιμοποιήστε το μοβ και το πράσινο Αν θέλετε να επιταχύνετε την επέλαση της καλής σας τύχης, βάλτε μοβ και πράσινο σε διάφορα σημεία του σπιτιού. 'Οχι απαραίτητα στους τοίχους, αλλά σε υφάσματα, μαξιλάρια και διακοσμητικά. Κατά το φενγκ σούι το χρήμα πάει και πέφτει όπου δει αυτά τα χρώματα. Πάλι καλά, γιατί είναι και μια χαρά συνδυασμός...
  4. Μεταχειρίζεστε σωστά τα ευρώ σας; Κρατήστε τα χαρτονομίσματά σας απλωμένα σε μεγάλα πορτοφόλια και όχι διπλωμένα ή τσακισμένα. Το φενγκ σούι υποστηρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο θα έρθουν και άλλα. Φυλάξτε τα βιβλιάρια και τα μπλοκ επιταγών σας σε κουτί χρώματος -καλά το μαντέψατε- πράσινο ή μοβ. Το κουτί πρέπει να είναι τοποθετημένο στην έξω αριστερή γωνία του γραφείου σας παρακαλώ. Και μην φυλάτε αποδείξεις εξόδων μαζί με τα χρήματα σας, όπως πχ. μέσα στο πορτοφόλι σας.
  5. Μην είστε τσιγκούνηδες Τα λεφτά είναι και αυτά μια μορφή ενέργειας που πρέπει να κυλάει μέσα και έξω από τη ζωή σας. Δηλαδή, μην το πολυσκέφτεστε και με χαρά δώστε όχι μόνο τα χρήματά σας αλλά και τα καλά σας συναισθήματα. Το σύμπαν θα σας ανταμείψει φέρνοντας τα πίσω σε εσάς πολλαπλασιασμένα!
  6. Το χρήμα και η τύχη φεύγουν από τα σιφόνια Γι’ αυτό κλείνετε το καπάκι της λεκάνης, βάλτε τις τάπες στα σιφόνια και έχετε πάντα κλειστή την πόρτα της τουαλέτας.
Και τώρα στα διακοσμητικά...  Κατά το φενγκ σούι, πολλά αντικείμενα είναι μαγνήτες για το χρήμα και την καλή τύχη. Δεν χρειάζεται να βάλετε όλα τα αυτά τα αντικείμενα μέσα στο σπίτι σας. Διαλέξτε ποια αρέσουν σε εσάς και τοποθετήστε τα κατά βούληση:

Το μοβ, το πράσινο και ένα μπουκέτο φρέσκα λουλούδια θα σας φέρουν καλή τύχη.
Το μοβ και το πράσινο χρώμα καθώς και ένα μπουκέτο φρέσκα λουλούδια θα σας φέρουν καλή τύχη.
  1. Ένα ενυδρείο με 9 χρυσόψαρα (και πιο συγκεκριμμένα οκτώ κόκκινα ή χρυσά και ένα μαύρο) τοποθετημένο στο σαλόνι σας θα ξεκλειδώσει άμεσα τη ροή χρήματος.
  2. Ένα στοιχείο με τρεχούμενο νερό θα σας φέρει πολλή τύχη και θετική ενέργεια. Αν είστε μεγιστάνας, φτιάξτε συντριβάνια, αν πάλι όχι, τότε ένα μικρό επιτραπέζιο διακοσμητικό με τρεχούμενο νερό θα είναι αρκετό. Το ξέρω, δεν σας αρέσει, αλλά μπρος στα πλούτη τι είναι λίγο τρεχούμενο νερό...
  3. Κρεμάστε μικρά καμπανάκια που θα έχετε δέσει με κόκκινη κορδέλα ή κλωστή στην εξώπορτα σας. Καλούν και αυτά το χρήμα (μαζί με τα Χριστούγεννα...)
  4. Έχετε τσαμπιά με μαύρα σταφύλια μόνιμα τοποθετημένα σε ένα μπολ στην κουζίνα σας. Φέρνουν καλή τύχη. Τα σταφύλια μπορείτε να τα απολαύσετε μαζί με το κρασάκι σας, αλλά μην ξεχάσετε να τα αντικαταστήσετε!
  5. Βάλτε φρέσκα λουλούδια στα βάζα σας και μην χρησιμοποιείτε ποτέ αποξηραμένα.
  6. Τα κλαδιά από μπαμπού ίσως να ξέρετε ότι φέρνουν καλή τύχη και χρήματα, αυτό όμως που δεν ξέρετε είναι ότι χρειάζεστε εννέα κλαδιά για να ενεργοποιηθούν οι ιδιότητες τους!
Τέλος, καλή τύχη και πολύ χρήμα φέρνουν και τα διακοσμητικά με δράκους, τίγρεις και ελέφαντες, αλλά είπαμε... να έρθει η τύχη σας αλλά όχι και να φύγει το γούστο σας!

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Homo Universalis: Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ...

Homo Universalis: Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ...: Wilhelm Alexander Meyerheim Children Building A Snowman ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ "Ο  Χιονάνθρωπος"   Πιπεριά  για  μύτη κάρβουνα  ...

Homo Universalis: ΓΚΥΣΤΑΒ ΚΟΥΡΜΠΕ - ΖΩΓΡΑΦΟΣ

Homo Universalis: ΓΚΥΣΤΑΒ ΚΟΥΡΜΠΕ - ΖΩΓΡΑΦΟΣ: Αυτοπροσωπογραφία με μαύρο σκύλο, 1842     Ο Γκυστάβ Κουρμπέ (γαλ. Jean Désiré Gustave Courbet,  10 Ιουνίου   1819  - 31 Δεκεμβρίο...

Γυναίκες που διαβάζουν. Ένας πίνακας του William Orpen και ένα ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα

Γυναίκες που διαβάζουν στην παραλία
 Διαβάζει στην παραλία. Ο ουρανός έχει λευκά σύννεφα και η θάλασσα στο βάθος κυματίζει. Φυσάει ελαφρά…το φόρεμά της ανεμίζει. Με το ένα χέρι κρατά το βιβλίο και με το άλλο το καπέλο της. Είναι ένας πίνακας του Ιρλανδού ζωγράφου William Orpen (1878-1931).
Sir William Orpen, Η Grace διαβάζει στην παραλία του Howth. Γύρω στα 1900. 
Και ένα ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα
ΧΙΙΙ
Ελαφρύ, ελαφρύ, πολύ ελαφρύ,
ένα αεράκι πολύ ελαφρύ περνάει,
και φεύγει, πάντα πολύ ελαφρύ.
Κι εγώ δεν ξέρω τι σκέφτομαι
μήτε να το μάθω θέλω.
Φερνάντο Πεσσόα, ο φύλακας των κοπαδιών
Βλ.  Fernando Pessoa, Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καέιρο, μετάφραση Μαρία Παπαδήμα, Gutenberg, Αθήνα, 2014, σ.57.

Η ΡΟΔΙΑ!

Η ΡΟΔΙΑ
Κάποτε, όταν ζούσα στην καρδιά μιας ροδιάς, άκουσα έναν σπόρο της να λέει: «Κάποια μέρα θα γίνω δέντρο, κι ο αγέρας θα τραγουδάει ανάμεσα στα κλώνια μου. Ο ήλιος θα χορεύει πάνω στα φύλλα μου και θα είμαι δυνατό δέντρο κι όμορφο, στις εποχές όλες μέσα».

Ύστερα μίλησε ένας άλλος σπόρος και είπε: «Όταν ήμουν νιος σαν κι εσένα, είχα κι εγώ τέτοιες απόψεις, μα τώρα που μπορώ να μετρώ και να ζυγίζω τα πράγματα, βλέπω ότι οι ελπίδες μου τρέφονταν του κάκου».

Κι ένας τρίτος σπόρος, μίλησε κι αυτός: «Δεν βλέπω τίποτα που να προμαντεύει, για μας, ένα τόσο μεγαλειώδες μέλλον».

Κι ένας τέταρτος είπε: «Όμως τι φενάκη θα 'ταν η ζωή μας, χωρίς προοπτικές μεγαλοσύνης».

Είπε ένας πέμπτος: «Γιατί να διαφωνούμε για το τι θα γίνουμε, αφού το τι είμαστε δεν γροικάμε καν».

Μα ένας έκτος απάντησε: «Εκείνο που είμαστε, αυτό θα εξακολουθήσουμε να είμαστε».

Κι ένας έβδομος: «Έχω τόσο ξεκάθαρη ιδέα για το καθετί πως θα γίνει. Μα να μην μπορώ να την ντύσω με λέξεις!».

Κι ένας όγδοος μίλησε -κι ένατος και δέκατος- και σειρά από άλλους, και δεν μπορούσα να βγάλω άκρη πια, από τις φωνές τους.

Κι έτσι, την ίδια εκείνη μέρα, μετακόμισα στην καρδιά μιας κυδωνιάς, εκεί όπου οι σπόροι είναι λιγοστοί και δεν μιλάνε σχεδόν καθόλου.
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

https://www.youtube.com/watch?v=1Bnp2-qfnv8

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς, για να σώσει το Μεσολόγγι τα Χριστούγεννα του 1822


Χριστούγεννα 1822. Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τους Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή, πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι δυνάμεις των πολιορκημένων δεν ξεπερνούσαν του 900 άντρες.
Η πολιορκία είχε κρατήσει ήδη δύο μήνες και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να κουράζονται. Οι ασθένειες θέριζαν το στρατόπεδο, οι μισθοί καθυστερούσαν, γινόντουσαν συνεχώς επιθέσεις από ομάδες κλεφτών και είχαν αρχίσει κι οι συνηθισμένες διαφωνίες μεταξύ Τούρκων και Αλβανών αξιωματικών.
Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης κι ο Κιουταχής αποφασίζουν να διεξάγουν μία νυχτερινή επίθεση. Για εκείνη την εποχή, οι βραδινές επιχειρήσεις δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Δεν υπήρχαν φωτοβολίδες και προβολείς και ήταν τρομερά δύσκολο να συντονιστούν τα τμήματα. Αλλά ήταν τέτοια η ανάγκη των Τούρκων να σημειώσουν κάποια πρόοδο με την πολιορκία, που ήταν διατεθειμένοι να τολμήσουν ακόμα και αυτό. Σχεδίασαν, μάλιστα, να επιτεθούν παραμονή Χριστουγέννων, όταν όλοι οι Έλληνες θα βρίσκονταν στην εκκλησία.
.
Η θυσία του Γιάννη Γούναρη
Ίσως το Μεσολόγγι να είχε πέσει από την πρώτη πολιορκία, αν οι υπερασπιστές δεν είχαν πληροφορηθεί τα σχέδια των Τούρκων στρατηγών. Ο σωτήρας των Μεσολογγιτών, ήταν ο Γιάννης Γούναρης.
Ήταν κυνηγός του Ομέρ Βρυώνη και ακολουθούσε υποχρεωτικά τον τουρκικό στρατό, γιατί κρατούσαν ομήρους όλη του την οικογένεια στην Άρτα. Ο Γούναρης γνώριζε για τη νυχτερινή επίθεση, αλλά αν τολμούσε να προειδοποιήσει τους Μεσολογγίτες, θα καταδίκαζε σε θάνατο τη γυναίκα και τα παιδιά του. Δε δίστασε ούτε στιγμή. Ξέφυγε απ’ το τουρκικό στρατόπεδο, λέγοντας πως πήγαινε για κυνήγι και ενημέρωσε τους πολιορκημένους.
Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο επικεφαλής των Μεσολογγιτών, προέβλεψε σωστά ότι οι Τούρκοι θα επιτίθονταν απ’ την ανατολική πλευρά του τείχους, που ήταν πιο αδύναμη. Ενίσχυσαν, λοιπόν, εκείνο το τμήμα και ετοιμάστηκαν για τη μάχη. Είχαν πει σε όσους δεν πολεμούσαν, να πάνε στις εκκλησίες και να κάνουν φασαρία, για να νομίσουν οι Τούρκοι ότι ο κόσμος γιορτάζει. Έτσι κι έγινε.
Οχτακόσιοι Τουρκαλβανοί επιτέθηκαν στην ανατολική πλευρά του Μεσολογγίου και βρήκαν σθεναρή αντίσταση. Οι απώλειες των Μεσολογγιτών ήταν ελάχιστες, οι απώλειες των Τούρκων ξεπερνούσαν τις 500. Δυστυχώς, ο πληροφοριοδότης που έσωσε το Μεσολόγγι, ο ηρωικός Γιάννης Γούναρης, δεν σώθηκε. Οι Τούρκοι εκτέλεσαν τους γονείς, τη γυναίκα, τα παιδιά του και αρκετούς συγγενείς του.
Αυτή τη μάχη μνημόνευσε κι ο Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό Ύμνο, γράφοντας:
«Πήγες εις το Μεσολόγγι
την ημέρα του Χριστού,
μέρα που άνθισαν οι λόγγοι
για το τέκνο του Θεού».
 .
.

Φυλάξτε τά συνήθειά μας, γιορτάστε ὅπως οἱ πατεράδες σας, καί μή ξεγελιώσαστε μέ τά ξένα κι ἄνοστα φράγκικα πυροτεχνήματα

Φώτης Κόντογλου
Οἱ Ρωμαίικες γιορτὲς καὶ τὰ ἁγνὰ ἔθιμά μας 
Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχές ἐκεινῶν πού δέν εἶναι σέ θέση νά χαροῦνε, σέ καιρό πού οἱ ἄλλοι χαίρουνται. Παρεκτός ἀπό τούς ἀνθρώπους πού εἶναι πικραμένοι ἀπό τίς συμφορές τῆς ζωῆς, τούς χαροκαμένους, τούς ἄρρωστους, οἱ περισσότεροι πικραμένοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς στενεύει ἡ ἀνάγκη νά γίνουνε τοῦτες τίς χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς μπορεῖ νά μή δίνουνε σημασία στή δική τους εὐτυχία, μά γίνουνται ζητιάνοι γιά νά δώσουνε λίγη χαρά στά παιδιά τους καί στ’ ἄλλα πρόσωπα πού κρέμουνται ἀπ’ αὐτούς. Οἱ τέτοιοι κρυφοκλαῖνε ἀπό τό παράπονό τους, κι’ αὐτοί εἶναι οἱ πιό μεγάλοι μάρτυρες, πού καταπίνουνε τήν πίκρα τους μέρα νύχτα, σάν τό πικροβότανο.
Ἴσα ἴσα αὐτές τίς ἁγιασμένες μέρες πού θἄπρεπε νά σμίξουνε πιό κοντά οἱ ἄνθρωποι συναμεταξύ τους, «νά περιπτυχθῶσιν ἀλλήλους», ἴσια ἴσια αὐτές τίς μέρες ἀποξενώνουνται περισσότερο ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον, χωρίζουνται σέ δύο στρατόπεδα ὁλότελα ξένα τὄνα στἄλλο, σχεδόν ἐχθρικά. Ἀπό τή μιά μεριά εἶναι οἱ εὐτυχισμένοι, οἱ καλοπερασμένοι, οἱ καλότυχοι, κι’ ἀπό τήν ἄλλη μεριά εἶναι οἱ δυστυχισμένοι κ’ οἱ παραπεταμένοι. Ἀνάμεσά τους «χάσμα μέγα ἐστήρικται» κατά τίς γιορτές. Κανένα γεφύρι δέν ἑνώνει τίς δύο ἀκροποταμιές, ἐνῶ…
τίς ἄλλες μέρες ἔρχουνται σέ περισσότερη συνάφεια. Οἱ πλούσιοι κι’ ὅσοι ἔχουνε τόν τρόπο τους κάνουνε, ἀλλοίμονο! τό πᾶν γιά νά ἐπιδείξουνε τά πλούτη καί τ’ ἀγαθά τους στούς λιμασμένους. Κι’ αὐτό γίνεται στὄνομα τοῦ Χριστοῦ, πού γεννήθηκε πάμφτωχος μέσα στό παχνί! Γιά τήν γέννηση τοῦ φτωχοῦ Χριστοῦ δέν γιορτάζουνε οἱ φτωχοί σάν καί Κεῖνον, μά γιορτάζουνε οἱ πλούσιοι, πού παίρνουνε γιά ἀφορμή τήν πτωχεία του γιά νά δείξουνε τά πλούτη τους. Μά ἄραγε, ἀνάμεσα σέ δυστυχισμένους μπορεῖ νά νοιώσει κανένας εὐτυχισμένον τόν ἑαυτό του; Μοναχά ἕνας ἀναίσθητος μπορεῖ νά νοιώσει τέτοια εὐτυχία. Ὅσο γιά κεῖνον πού θέλει νά ἐπιδείξη στόν πεινασμένο καί στόν στερημένον τήν ἐλεεινή του αὐτή εὐτυχία, αὐτός εἶναι ἀληθινό κτῆνος. Καί μ’ ὅλα ταῦτα, ὑπάρχουνε πολλοί τέτοιοι ἀνάμεσά μας, στά χρόνια μας, ἐνῶ ἤτανε σπάνιοι στά παλαιότερα. Εἶναι κι’ αὐτό ἕνα ἀπό τά ὡραῖα πού μᾶς ἔφερε ὁ μέγας πολιτισμός ἀπό τά μεγάλα κέντρα! Στήν Ἀνατολή εἴχανε τά ζεμπίλια, πού ἤτανε πλεχτά ἀπό ψάθα, κι’ ὅ,τι ἔβαζε μέσα κανένας δέν φαινότανε. Γι’ αὐτό, παίζοντας οἱ τουρκομερίτες, λέγανε πώς ἡ λέξη «ζεμπίλι» βγῆκε ἀπό τά λόγια «σέν μπίλ», πού θά πεῖ «ἐσύ νά ξέρης», δηλαδή ἐσύ νά ξέρης μοναχά τί ἔχει μέσα τό ζεμπίλι, ὥστε νά μή λιμάζουνε καί σέ φθονοῦνε οἱ φτωχοί, κεῖνοι πού δέν μποροῦνε ν’ ἀγοράσουνε τά καλά πού ἀγόρασες ἐσύ. Σίγουρα, κι’ αὐτό δέν εἶναι καθόλου καλό καί χριστιανικό, μά τουλάχιστο ἔλειπε ἡ ἁμαρτωλή ἐπίδειξη πού εἶναι τό πιό σατανικό ἀπ’ ὅλα τά ἄλλα κακά πού φαρμακώνουνε τούς φτωχούς ἀδελφούς μας αὐτές τίς μέρες.
Ὅπως βλέπεις, μέ τήν κακομοιριά πού ἔχει σέ ὅλα ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος, μπόρεσε καί γύρισε τίς μέρες τῆς πνευματικῆς χαρᾶς σέ μέρες σαρκικῆς καλοπέρασης γιά τόν ἑαυτό του, καί σέ μέρες πένθους καί δακρύων γιά πολλούς ἀπό τούς συντρόφους του στή ζωή.
Οἱ γιορτές οἱ δικές μας σταθήκανε πάντα θρησκευτικές, καί γι’ αὐτό εἴχανε κάποιον ἄλλο χαρακτῆρα ἀπό τίς γιορτές πού γιορτάζουνε ἄλλα ἔθνη, προπάντων σήμερα, πού εἶναι κάποιες αὐτοσχεδιασμένες σκηνοθεσίες χωρίς καμμιά σημασία γιά τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου. Σ’ αὐτές τίς ψευτογιορτές ξαμολιοῦνται ὅλα τά βάρβαρα καί ἐγωιστικά πάθη τοῦ ἀνθρώπου, πού κυττάζει μοναχά τήν εὐχαρίστηση τῆς σάρκας. Ἐνῶ οἱ δικές μας οἱ γιορτές, ἐπειδή, ὅπως εἶπα, ἔχουνε τή ρίζα τους στή θρησκεία, ἤτανε σεμνές, πνευματικές, ὥστε νά μή σκανδαλίζουνε τούς φτωχούς, ὅσο εἶναι μπορετό σέ σαρκικούς ἀνθρώπους. Οἱ πλούσιοι κι’ οἱ νοικοκυραῖοι ἀποφεύγανε νά πληγώσουνε τούς φτωχότερους, καί νοιώθανε τήν ἀνάγκη νά τούς ζεστάνουνε καί κείνους, στέλνοντας κρυφά στά σπίτια τους διάφορα δῶρα, μέ τρόπο, ὥστε νά μή τούς ταπεινώσουνε, κ’ ἔτσι ἡ διαφορά νά φαίνεται ὅσο μποροῦσε λιγώτερη.
Ἔτσι μορφωθήκανε τά ἔμορφα καί ἁγνά ἔθιμά μας, μέ ψαλμωδίες πού τίς λένε ἀκόμα τά παιδιά στούς δρόμους καί στά σπίτια, μέ καμπάνες, μέ ἔμορφα αἰσθήματα, μέ σεμνές διασκεδάσεις, μέ εὐχάριστη συναναστροφή, πού δένουνε μεταξύ τους τούς ἀνθρώπους περισσότερο, παρά πού τούς χωρίζουνε. Μά ὁ ὑλισμός κι’ ὁ λύκος τῆς ἀναισθησίας μολεύει σιγά-σιγά αὐτές τίς καλές γιορτές μας, πού πολύ ἔμορφα τίς παρομοιάζανε οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας μέ σταθμούς γιά νά ξεκουραζόμαστε στόν μονότονο δρόμο τῆς ζωῆς μας, λέγοντας: «Βίος ἀνεόρταστος, μακρά ὁδός ἀπανδόκευτος», πού θά πῆ «Ζωή δίχως γιορτή, εἶναι σάν τόν μακρύ τόν δρόμο πού δέν ἔχει πανδοχεῖο νά ξεκουραστῆς».
Κάποιοι μοντερνοποιημένοι κάνουνε τόν βαρύ καί τόν θετικό κύριο πού δέν ἔχει αἰσθηματολογίες, καί λένε πώς αὐτά εἶναι αναχρονισμοί κι’ ἀδιαφόρετα πράγματα. Αὐτοί γιά μένα εἶναι ξερίχια ψυχικά, παγωμένες ἐρημιές, δίχως ἀγάπη, δίχως χαρά, μά καί δίχως πόνο. Γιατί χαρά καί πόνος εἶναι δεμένα. Οἱ τέτοιες ψυχές εἶναι πάντα νεκρά βουνά τοῦ φεγγαριοῦ. Ὡστόσο, κάτι τέτοιοι «ὀρθολογισταί» καί «θετικισταί», ξετρελλαίνουνται γιά κάποιες ἀνόητες ξενόφερτες φέστες καί γιά κάτι μοντέρνα γλέντια πού ρεζιλεύουνε τόν ἄνθρωπο, φτάνει πού γίνουνται κατά τό κοσμοπολιτικό μοντέλο πού βρίσκεται στά «μεγάλα κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ». Αὐτοί δέν θέλουνε τίποτα ἀπό τά δικά μας, πού τά λένε ὅλα «βλάχικα, φτωχικά, ἀνάξια γιά ἀνθρώπους πού ξέρουνε τόν κόσμο». Τίποτα ἑλληνικό δέν βρίσκει ἔλεος στά μάτια αὐτῶν τῶν κουφιοκέφαλων, ἀκατάδεχτων κι’ ὅπως πρέπει κυρίων, πού χοροπηδᾶνε, ὡστόσο, σάν τρελλοί, μέ τά τσέρκια στό λαιμό, φτάνει πού ἤρθανε ἀπ’ ἔξω, ἀπό κεῖ «πού ξέρει ὁ κόσμος νά ἀπολαμβάνη τή ζωή»! Τί νά ποῦμε κ’ ἐμεῖς οἱ ἄλλοι, τά βλαχάκια, τά φτωχαδάκια, πού μᾶς νανούριζε ἡ μάνα μας μέ τά παραπονετικά τραγούδια της στήν κούνια μας, καί τώρα δακρύζουμε σάν ἀκοῦμε τά τροπάρια καί τά κάλαντα, πού μᾶς ἑνώνουνε μέ τούς ἀγαπημένους μας πού περάσανε ἀπό τόν τόπο μας πρίν ἀπό μᾶς;
Ἀδέλφια μου, φυλάξτε τά ἑλληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε ὅπως γιορτάζανε οἱ πατεράδες σας, καί μή ξεγελιώσαστε μέ τά ξένα κι ἄνοστα πυροτεχνήματα. Οἱ δικές μας οἱ γιορτές ἀδελφώνουν τούς ἀνθρώπους, τούς ἑνώνει ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μήν κάνετε ἐπιδείξεις. «Εὐφράνθητε ἑορτάζοντες». Ἀκοῦστε τί λένε τά παιδάκια πού λένε τά κάλαντα: «Καί βάλετε τά ροῦχα σας, εὔμορφα ἐνδυθῆτε, στήν ἐκκλησίαν τρέξετε, μέ προθυμίαν μπῆτε, ν’ ἀκούσετε μέ προσοχήν ὅλην τήν ὑμνωδίαν, καί μέ πολλήν εὐλάβειαν τήν θείαν λειτουργίαν. Καί πάλιν σάν γυρίσετε εἰς τό ἀρχοντικόν σας, εὐθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε τό φαγητόν σας. Καί τόν σταυρόν σας κάνετε, γευθῆτε, εὐφρανθῆτε. Δόστε καί κανενός φτωχοῦ ὅστις νά ὑστερῆται». Ἀθάνατη ἑλληνική φυλή! Φτωχή μά ἀρχοντομαθημένη, βασανισμένη, μά χαρούμενη καί καλόκαρδη περισσότερο ἀπό τούς εὐτυχισμένους τῆς γῆς, πού τούς μαράζωσε ἡ καλοπέραση.
Ναί, ἀδελφοί μου Ἕλληνες, χαίρετε μαζί μέ κείνους πού χαίρουνται καί κλεῖτε μαζί μέ κείνους πού κλαῖνε. Αὐτή εἶναι ἡ παραγγελία τοῦ Χριστοῦ, καί σ’ αὐτή μονάχα θά βρῆτε ἀνακούφιση. Δίνετε στούς ἄλλους ἀπ’ ὅ,τι ἔχετε. Τό παραπάνω ἀπ’ ὅ,τι ἔχει κανένας ἀνάγκη, τό κλέβει ἀπό τόν ἄλλον. «Μακάριον τό διδόναι μᾶλλον, ἤ λαμβάνειν».
Πολλοί ἀπό σᾶς θἄχουνε ἴσως περισσότερο ἀπό μένα τό δικαίωμα νά μοῦ ποῦνε αὐτά πού λέγω ἐγὼ σέ σᾶς. Δέν εἶμαι «ὁ ποιήσας καί διδάξας», ἀλλοίμονό μου! Μά γιά νά μή σκανδαλισθῆ κανένας πώς τά λόγια μου εἶναι ὁλότελα κούφια, στενεύομαι νά πῶ πώς προσπαθῶ νά μήν εἶμαι ὁλότελα «ὁ δάσκαλος πού δίδασκε καί νόμο δέν ἐκράτει».
28 Δεκεμβρίου 1958
(Φώτης Κόντογλου, Χριστοῦ Γέννησις: Τό φοβερόν Μυστήριον, Ἐκδ.Ἁρμός, 2001)
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
πηγή