Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Τοξικοί άνθρωποι: βγάλτε τους από τη ζωή σας


Παντού γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που ρουφάνε όλη τη θετική μας ενέργεια, προκειμένου να τροφοδοτήσουν την ακόρεστη πείνα τους για απαισιοδοξία, αρνητισμό και καταστροφή.
Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε μονίμως συναισθηματικά εξαντλημένοι.
Αυτά τα «ψυχολογικά βαμπίρ» χαρακτηρίζονται συχνά από διαταραχές και έχουν την τάση να είναι:
- Άτομα αδιάκριτα, χωρίς όρια
- Άτομα με τάσεις υπερβολής που παρουσιάζουν κάτι ασήμαντο ως τραγικό
- Άτομα επικριτικά που βρίσκουν ελαττώματα στους πάντες και τα πάντα
- Άτομα που γκρινιάζουν συνεχώς που δεν ικανοποιούνται με τίποτα
- Άτομα αδιάλλακτα που δε συμφωνούν ποτέ με τους άλλους
- Άτομα απαιτητικά και επίμονα
- Άτομα αρνητικά και απαισιόδοξα
- Άτομα που δεν αποδέχονται τις ευθύνες τους και κατηγορούν πάντα τους άλλους για τις πράξεις και τα προβλήματά τους
Δείτε τρεις χρήσιμες στρατηγικές που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε ένα τέτοιο άτομο που υπάρχει στη ζωή σας.
1. Αναγνωρίστε τα σημάδια νωρίς
Η αρνητική φύση αυτών των ανθρώπων δεν είναι πάντοτε προφανής εκ πρώτης όψεως.
Οι ιδιοτροπίες τους μοιάζουν αρχικά ασήμαντες, οι ιστορίες τους μοιάζουν ενδιαφέρουσες και ο δραματικός τόνος στη φωνή τους μοιάζει θεατρικός. Σιγά-σιγά όμως αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο και εσείς δεν πρέπει να αγνοήσετε τις ανησυχητικές ενδείξεις.
2. Περιορίστε τις επαφές
Από τη στιγμή που θα εντοπίσετε το «βαμπίρ», προσπαθήστε να περιορίσετε το χρόνο που περνάτε μαζί.
Εάν πρόκειται για ένα άτομο που βλέπετε συχνά, βάλτε τα όριά σας. Επειδή τα άτομα αυτά χώνουν τη μύτη τους παντού και παίρνουν την πρωτοβουλία να ανοίγουν συζήτηση, μην ξεχνάτε να τονίζετε ότι βιάζεστε τρομερά ή ότι έχετε πολλή δουλειά και πολλές υποχρεώσεις.
3. Μην πέσετε στην παγίδα τους
Όσο κι αν θέλετε να πιστέψετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε αυτά τα άτομα, το πιο πιθανό είναι ότι δεν μπορείτε.
Οι χρόνια αρνητικοί άνθρωποι είτε αντιστέκονται στην εξωτερική βοήθεια, είτε «δημιουργούν» μονίμως νέα προβλήματα στη ζωή τους. Η λύση στο πρόβλημά τους είναι θέμα ειδικού κι έτσι πρέπει να κάνετε το παν για να προστατεύσετε τον εαυτό σας.
 Μην σπαταλάτε λοιπόν την θετική σας ενέργεια σε άτομα που δεν θα την εκτιμήσουν και αφιερώστε το χρόνο σας σε θετικούς ανθρώπους που θα σας γεμίσουν χαρά και ζωντάνια.
Πηγή
Το παραμυθάκι της Θλίψης και της Οργής



Σ’ ένα μαγεμένο Βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν ή ίσως, που οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν…
Σ’ ένα βασίλειο μαγεμένο όπου τα αφηρημένα πράγματα γίνονται χειροπιαστά…

...ήταν μια φορά κι έναν καιρό, μια πανέμορφη λίμνη.
Μια λίμνη με νερά κρυστάλλινα και καθαρά, όπου κολυμπούσαν ψάρια όλων των χρωμάτων, κι όπου όλες οι αποχρώσεις του πράσινου λαμπύριζαν διαρκώς.

Σε εκείνη τη μαγική και διάφανη λίμνη έφτασαν μια μέρα η θλίψη και η οργή, για να κάνουν μπάνιο παρέα.
Έβγαλαν τα ρούχα τους και οι δυό και βούτηξαν γυμνές μες το νερό.
Η οργή που βιαζόταν -όπως συμβαίνει πάντα στην οργή χωρίς να ξέρει γιατί-, έκανε μπάνιο στα γρήγορα, κι ακόμα πιο γρήγορα βγήκε από τη λίμνη. Αλλά έτσι σχεδόν τυφλή όπως είναι, φόρεσε κατά λάθος το ρούχο της θλίψης, αντί για το δικό της.
Πήρε το δρόμο κι έφυγε, χωρίς να καταλάβει τίποτα.

Στη λίμνη μέσα η θλίψη ήρεμη και γαλήνια, τελείωσε το μπάνιο της και χωρίς καμία βιασύνη, χωρίς συναίσθηση του χρόνου που περνάει, τεμπέλικα και αργά, βγήκε από το νερό.
Και τότε είδε πως τα ρούχα της δεν ήτανε εκεί.

Όμως, αν υπάρχει κάτι που δεν αρέσει καθόλου στην θλίψη, είναι να μένει γυμνή.
Έτσι, φόρεσε το μοναδικό ρούχο που υπήρχε γύρω της, το ρούχο της οργής.

Στο κόσμο μας, χαρακτηρίζουμε την οργή άκαρδη, αναίτια, σκληρή και ανελέητη.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη.
Η οργή φορά για ρούχο μοναχά τη θλίψη και πάντα η θλίψη κρύβεται κάτω απ΄το ρούχο της οργής...


 

“Το καλάθι με τα σύκα” – Καζαντζάκης

anapnoes.gr : kazantzakhs 6 1024x576 Το καλάθι με τα σύκα   Καζαντζάκης
Μια γριούλα πέρασε…
Στάθηκε, ανασήκωσε απ’ το καλάθι που κρατούσε μερικά συκόφυλλα που το σκέπαζαν, διάλεξε και με φίλεψε δυο σύκα…
- Με γνωρίζεις κυρά μου; τη ρώτησα…
- Όχι παιδί μου, είναι ανάγκη να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω;
- Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν φτάνει;
Γέλασε… ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο…
Και τράβηξε το δρόμο της κούτσακούτσα κατά το κάστρο.
Έσταζαν τα δυο σύκα μέλι, ποτέ θαρρώ δεν γεύτηκα πιονόστιμα. Τα ‘τρωγα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς…
«άνθρωπος είσαι,άνθρωπος κι εγώ, φτάνει!»
~ Απόσπασμα από το Αναφορά στον Γκρέκο