Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.........


Η ζωή και τα πρέπει, από τον Τσαρλς Μπουκόφσκι

Γιατί, πρέπει να πεθάνεις μερικές φορές πριν μπορέσεις να ζήσεις...

Η ζωή είναι περίεργη καθώς την ζεις μονάχα μία φορά και την πληρώνεις δέκα.
Έχεις μονάχα μία ευκαιρία για να βρεις την ιδανική συνταγή, μα αν την πετύχεις μία φορά σου είναι αρκετή.
Για να μπορείς λοιπόν να πεις πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες και έχεις πια χορτάσει..

Πρέπει τουλάχιστον μία φορά να καεί η γλώσσα και η καρδιά σου.
Πρέπει να γρατζουνιστούν τα γόνατα μα και τα σχέδιά σου.
Πρέπει να αποτύχεις για να επιτύχεις, γιατί όσοι δεν απέτυχαν είναι όσοι ποτέ δε ρίσκαραν.
Πρέπει να γευτείς λεμόνι και αλάτι για να σε γλυκάνει μία σοκολάτα γάλακτος.
Πρέπει να γνωρίσεις τους λάθος ανθρώπους για να εκτιμήσεις την αξία της συντροφιάς όταν βρεις επιτέλους τους σωστούς.

Πρέπει να χάσεις το πτυχίο γαλλικών, την θέση στη σχολή που ονειρευόσουν από παιδί ή έστω τα κλειδιά με το αγαπημένο σου μπρελόκ.

Πρέπει να πληγωθείς μα πρέπει και να πληγώσεις.
Να αποχωριστείς τον πρώτο σου έρωτα και να βρεις το αέναο πάθος της ζωής σου.
Αφού το βρεις, όποιο κι αν είναι, πρέπει ολοκληρωτικά να του δοθείς.

Πρέπει να ξυπνήσεις ένα πρωί και να αναρωτηθείς αν αντέχεις να υπομείνεις την ημέρα που ξεκινάει.
Πρέπει να διαφωνήσεις με τους γονείς σου και να επιμείνεις στην θέση σου ακόμη κι αν δεν μιλήσετε για μερικές ημέρες.
Να σου κλέψουν πρέπει το πορτοφόλι, την θέση parking ή έστω τη σειρά στο ταμείο.
Να κρυολογήσεις άσχημα επειδή δεν έβαλες ζακέτα.
Να  παρακοιμηθείς επειδή ζήτησες πέντε λεπτά ακόμη από το ξυπνητήρι σου.

Πρέπει να πιεις για να ξεχαστείς και αντ’ αυτού να θυμηθείς γιατί αξίζει να ζεις.
Να έρθει πρέπει η στιγμή που δεν θα ξέρεις τη σωστή απάντηση.
Ή ακόμη και η στιγμή που δεν θα έχεις καν απάντηση.
Πρέπει να επιλέξεις το λάθος πακέτο τηλεφωνίας και την λάθος κίνηση στο σκάκι.
Πρέπει να δοκιμάσεις ένα παντελόνι που δεν σου κουμπώνει και να σου κάνουν δώρο μια μπλούζα δυο νούμερα μεγάλη.

Πρέπει να απογοητευτείς από φίλους, να γελάσεις με κρύα ανέκδοτα και να υπομείνεις βαρετές ταινίες μέχρι εκείνη που ασυναίσθητα θα σε αλλάξει για πάντα.
Πρέπει να χάσεις στα χαρτιά την ίδια μέρα που θα χάσεις και στην αγάπη.
Να μην έχεις ούτε πίτα, ούτε σκύλο.
Οι αντοχές σου πρέπει να σε εγκαταλείψουν πριν φτάσεις στην γραμμή του τερματισμού.
Πρέπει να δεις το τελευταίο λεωφορείο για την θάλασσα να απομακρύνεται το πιο ζεστό μεσημέρι του καλοκαιριού.

Πρέπει να βρεις έναν άνθρωπο για τον οποίο θα τα παρατούσες όλα και να αναγκαστείς να παρατήσεις την ιδέα του μαζί.
Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως η ζωή σου πήρε έναν δρόμο που δεν διάλεξες εσύ.
Να ευχηθείς να ήσουν για μια στιγμή άλλου, σε εκείνο το “εκεί” που τόσο σου έχει λείψει.
Να έρθει η μέρα που δεν θα μπορέσεις να παραδεχθείς τα συναισθήματά σου, ούτε καν στον εαυτό σου.
Να δεις τον κόσμο σου να καταρρέει τριγύρω μα και μέσα σου.

Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως κάποια όνειρά σου δε θα πραγματοποιηθούν ποτέ και ακόμη πως ποτέ δε θα καταφέρεις να τα έχεις όλα.
Πρέπει να αναγνωρίσεις, λόγω εμπειρίας και όχι θεωρίας, πως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα, αφού επιθυμήσεις κάτι που δεν μπορείς να αγοράσεις.
Πρέπει να χάσεις το κορίτσι πριν βρεις το θάρρος να της εξηγήσεις.

Και πρέπει να πεθάνεις μερικές φορές πριν μπορέσεις πραγματικά να ζήσεις.

“You have to die a few times before you can really live” C. Bukowski

Πηγή: savoirville.gr, κείμενο: Αγγελική Μαυρομάτη

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Frida Kahlo

14 προσωπικές φωτογραφίες της Frida Kahlo

To μουσείο MOLAA στην Καλιφόρνια τιμά τη μεγάλη ζωγράφο

n
Το Μουσείο MOLAA (Museum of Latin American Art) στη Νότια Καλιφόρνια, κάνει έκθεση με τίτλο “Frida Kahlo, Her Photos” παρουσιάζοντας πάνω από 200 φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της Frida Kahlo στο Casa Azul στην Πόλη του Μεξικό. Η έκθεση ρίχνει φως στην προσωπική ζωή της Frida με οικογενειακές φωτογραφίες, παραδοσιακά πορτραίτα αλλά και στιγμιότυπα από το Casa Azul.
n
O Nickolas Muray και η Frida Kahlo από τον Nickolas Muray, 1939. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida σε ηλικία 5 ετών, ανώνυμος φωτογραφος, 1912. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo από τον Guillermo Kahlo, 1926. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo από τον Guillermo Kahlo, 1932. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida και ο Diego με φίλους, ανώνυμος φωτογράφος, c1945. © Frida Kahlo Museum

n
Ο Diego Rivera στο στούντιό του στο San Ángel, ανώνυμος φωτογράφος, c1940. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo στο Μπλε Σπίτι (Casa Azul), ανώνυμος φωτογράφος, 1930. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida ζωγραφίζει ένα πορτραίτο του πατέρα της, από την Gisèle Freundin, 1951. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo μετά από μια εγχείρηση, από τον Antonio Kahlo, 1946. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida ξαπλωμένη, από τον Nickolas Muray, 1946. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida ζωγραφίζει στο κρεβάτι, ανώνυμος φωτογράφος,1940. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida στο New York Hospital από τον Nickolas Muray, 1946. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo με τον γιατρό Juan Farill από την Gisèle Freund, 1951. © Frida Kahlo Museum

n
Η Frida Kahlo από την Lola Álvarez Bravo, c1944. © Frida Kahlo Museum

Βιβλιοθεραπεία

Βιβλιοθεραπεία: Όταν οι γιατροί συνταγογραφούν βιβλία


Βιβλιοθεραπεία: Όταν οι γιατροί συνταγογραφούν βιβλίαΗ δύναμη του βιβλίου δεν είναι κάτι καινούριο. Η ανάγνωση μπορεί να μας ταξιδέψει, να μας συγκινήσει, να μας προβληματίσει, να μας μορφώσει και να μας κάνει σοφότερους. Μπορεί όμως μας θεραπεύσει; Με το άγχος και την κατάθλιψη να αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτό είναι σίγουρα ένα μεγάλο στοίχημα. Θα μπορούσε να είναι ένα μέσο παροχής θεραπευτικών υπηρεσιών σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, τα προβλήματα των οποίων βρίσκονται ακόμα σε μέτρια ένταση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας πάνω από 350 εκατομμύρια άνθρωποι όλων των ηλικιών υποφέρουν από κατάθλιψη. Λιγότεροι από τους μισούς λαμβάνουν κάποιου είδους θεραπεία. Ακόμη λιγότεροι έχουν πρόσβαση σε ψυχοθεραπεία.
Το 2003, ένας ψυχίατρος από την Ουαλία, Ο Δρ Neil Frude, παρατήρησε πως πολλοί ασθενείς, απογοητευμένοι από τις μακρές λίστες αναμονής για ψυχοθεραπεία, ξεκίνησαν να διαβάζουν μόνοι τους για την κατάθλιψη. Και πολλά από τα βιβλία αυτοβοήθειας που κυκλοφορούν στο εμπόριο, φαίνεται πως σε πολλές περιπτώσεις βοηθούν.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας θέτει από φέτος σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα βασισμένο στην ιδέα του Δρ Frude. Επιτρέπει πλέον στους γιατρούς να συνταγογραφούν βιβλία. Το καινοτόμο στοιχείο είναι πως οι γιατροί δεν προτείνουν απλώς αλλά συνταγογραφούν τα βιβλία αυτοβοήθειας σε ασθενείς με ήπια ή μέτρια προβλήματα άγχους και κατάθλιψης. Η συνταγή εκτελείται στην τοπική βιβλιοθήκη, από όπου ο ασθενής φεύγει, όχι με μια σακούλα φάρμακα, αλλά με ένα βιβλίο!
Βιβλιοθεραπεία: Όταν οι γιατροί συνταγογραφούν βιβλίαΗ πρωτοποριακή αυτή ιδέα ανοίγει μια νέα οπτική στην ψυχοθεραπεία. Επιτρέπει στους ασθενείς να πάρουν οι ίδιοι τον έλεγχο της ζωής και των προβλημάτων τους και να αυτενεργήσουν για την βελτίωση της ψυχικής τους υγείας, με οδηγό βιβλία αυτοβοήθειας με αναγνωρισμένο επιστημονικό κύρος και αξία. Βέβαια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως αυτή η μέθοδος προφανώς δεν ενδείκνυται - ή τουλάχιστον δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομη - σε ασθενείς με έντονα ψυχιατρικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση ο ειδικός ψυχικής υγείας είναι αρμόδιος να κρίνει την ένταση των προβλημάτων του ασθενή και να προβεί στην κατάλληλη θεραπεία. 
Στην πρακτική άσκηση της ψυχοθεραπείας ωστόσο, παρατηρώ πως λειτουργεί και το αντίθετο. Οι ίδιοι οι πελάτες μου, μου προτείνουν συχνά βιβλία που τους έχουν βοηθήσει, προκειμένου να τα συστήσω με τη σειρά μου σε άλλους ανθρώπους. Και το κάνω, αφού τα διαβάσω και η ίδια. Η προσωπική μου εκτίμηση λοιπόν είναι πως ναι, η ανάγνωση βοηθάει στην εξομάλυνση των ψυχικών και προσωπικών προβλημάτων που μας ταλανίζουν. Είναι απαραίτητο, όμως, να μπορούμε ως ειδικοί ψυχικής υγείας, να συστήσουμε το κατάλληλο βιβλίο για κάθε άτομο. Το βιβλίο εκείνο που μπορεί να του ανοίξει ένα παράθυρο, εκεί που ο ίδιος έχει κλείσει όλες τις πόρτες.
Βασισμένο στο άρθρο: When doctors prescribe books to heal the mind
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Παυλίδου. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»