Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

EL ATENEO! ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ HOMO UNIVERSALIS

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «El Ateneo» - Ενα εντυπωσιακό έργο τέχνης



    Το βιβλιοπωλείο «El Ateneo» είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης, αφού στεγάζεται σε ένα από τα σπουδαιότερα θέατρα του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή(1860 Santa Fe Avenue στο Barrio Norte) , σε ένα κτίριο υπόδειγμα αρχιτεκτονικής και διακόσμησης. 


   Το κτίριο σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Pero και Torres Armengol και αρχικά λειτούργησε ως θέατρο που λεγόταν Teatro Gran Splendid ( από το Μάιο του 1919).
Το θέατρο είχε χωρητικότητα 1.050 θέσεων , και εκεί οργανώνονταν πολλές και ποικίλες παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εμφανίσεων των tango καλλιτεχνών Carlos Gardel, Francisco Canaro , Roberto Firpo και Ignacio Corsini. 
    Με εντυπωσιακά frescos στις οροφές του, περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις, αγάλματα και κρυστάλλινους πολυελαίους το Gran Teatro ήταν ένα από τα ωραιότερα θέατρα της εποχής του, όπου φιλοξένησε σπουδαίες παραστάσεις, διάσημους καλλιτέχνες αλλά και σημαντικά πρόσωπα της πολιτικής σκηνής. Εχει τοιχογραφίες από τον Ιταλό καλλιτέχνη Nazareno Orlandi , και το γλυπτό «Καρυάτιδες» από από τον Troiano Troiani ( έργο του οποίου επίσης κοσμεί το γείσο κατά μήκος του Palacio de la Legislatura de la Ciudad de Buenos Aires ).
    Το 1924 ο Glücksman ξεκίνησε εκεί το ραδιοφωνικό του σταθμό (Radio Splendid),) από όπου η δισκογραφική εταιρεία του , Nacional  Odeón, έκανε ορισμένες από τις πρώτες ηχογραφήσεις των μεγάλων τραγουδιστών tango.
    Το 1929 μετατράπηκε σε κινηματογράφο, όπου προβλήθηκαν  τα πρώτα ηχητικά φιλμ που παρουσιάζονται στην Αργεντινή .
    Το 2000 ανακαινίστηκε εξ ολοκλήρου χωρίς, βέβαια, να χάσει τίποτα από την παλιά αίγλη του, και ματατράπηκε σε ένα από τα 10 ωραιότερα βιβλιοπωλεία στον κόσμο. Τα καθίσματα στην πλατεία αφαιρέθηκαν και τη θέση τους πήραν εντυπωσιακές βιβλιοθήκες, ενώ η αυλαία στο κέντρο έμεινε για να θυμίζει την προηγούμενη χρήση του. 
Τα θεωρεία έγιναν prive χώροι μελέτης και μεγάλα τραπέζια τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία δημιουργώντας «τόπους» συγκέντρωσης για διάβασμα αλλά και για χαμηλόφωνη κουβεντούλα, προσκαλώντας τους βιβλιολάτρεις σε μια περιήγηση στο παρελθόν.

    Άλλωστε πάνω από 1.000.000 άνθρωποι περπατούν στους χώρους του κάθε χρόνο, ενώ 700.000 και πλέον βιβλία πουλήθηκαν μόνο το 2007. Οι δε επισκέπτες του δηλώνουν καταγοητευμένοι και δεν βλέπουν την ώρα να επιστρέψουν ξανά πίσω! 

   






  





















ΠΗΓΕΣ 


Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Τα ομορφότερα ορόσημα του πλανήτη!


Από το Taj Mahal μέχρι τη Sagrada Familia αυτά είναι ορισμένα από τα σημαντικότερα κτίρια του κόσμου




Προηγούμενο1 από 11Επόμενο
Από το Taj Mahal μέχρι τη Sagrada Familia αυτά είναι ορισμένα από τα σημαντικότερα κτίρια του κόσμου. 
Κατεβάστε δωρεάν τον Internet Explorer 9

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΦΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΡΘΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!


Άφησε με να`ρθω μαζί σου.......

 Τι φεγγάρι απόψε!

 Είναι καλό το φεγγάρι. Δεν θα φαίνεται που ασπρίσαν τα μαλλιά μου Είναι καλό το φεγγάρι δεν θα φαίνεται που ασπρίσαν τα μαλλιά μου. Τι φεγγάρι απόψε!

 Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.

 Δεν θα καταλάβεις

 Άφησε με να`ρθω μαζί σου.

 Άφησε με να`ρθω μαζί σου!


ΜΗΝ ΑΝΑΖΗΤΑΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!


Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού….
«Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νοιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πως μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;»
Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:
«Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως..» και ύστερα από μια παύση συνέχισε : «Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω.»
«Ε …;μετά χαράς, δάσκαλε» είπε διστακτικά ο νεαρός, νοιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.
«Ωραία» συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας :»Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς.»
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι κι έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό.
Όταν το παιδί έλεγε «ένα χρυσό φλουρί» άλλοι γελούσαν, άλλοι του γύριζαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπει στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι. Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα κι ένα μπακιρένιο τάσι, όμως, ο νεαρός είχε οδηγίες να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά.
Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στο δρόμο του στην αγορά – και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα – , παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.
Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλυτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.
Μπήκε μέσα στην κάμαρη.
«Δάσκαλε» είπε, «λυπάμαι. Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.»
«Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε» απάντησε χαμογελώντας ο δάσκαλος. «Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησέ τον πόσα μπορεί να πιάσει.Ομως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.»
Ο νεαρός καβάλησε το άλογο κι έφυγε πάλι.
Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί:
«Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.»
«Πενήντα οχτώ χρυσά;» φώναξε το παιδί.
«Ναι» απάντησε ο κοσμηματοπώλης. «Βέβαια,, με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον …;»
Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.
«Κάθισε» του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. «Είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. ‘Ενα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο, πρέπει να σ΄εκτιμήσει ένας αληθινός ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;»
Και μ’ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του αριστερού του χεριού…
Υγιαίνετε..!
http://enallaktikidrasi.com/

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ!

Τι είναι η αγάπη;
 Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.
 Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
 Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ κι εσύ αφανίζονται. ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..." 
-Νίκος Καζαντζάκης
 πίνακας απο κ παπαστεφανακη.
αρχικη ιδεα απο εργο του σταθοπουλου

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Κ Α Β Α Φ Η Σ !!

Σύγχρονοι καλλιτέχνες ζωγραφίζουν ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη

Στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, από τις 25/9
Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2013 10:15
Πορτρέτο Κ.Π. Καβάφη, 2013, έργο του Γιάννη Ψυχοπαίδη,  λάδι σε μουσαμά, 100 x 100 εκ., από τη συλλογή του καλλιτέχνη.
Περισσότερα από εκατό έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, σχέδια και εγκαταστάσεις σαράντα ελλήνων καλλιτεχνών, μαζί με χειρόγραφα του Κ. Π. Καβάφη  και πολύτιμες εκδόσεις, αποκαλύπτουν την οικουμενική διάσταση του έργου του αλεξανδρινού ποιητή.

Στο πλαίσιο του εορτασμού της επετείου των 150 χρόνων από τη γέννηση του ποιητή (1863 - 1933), η πολυπρόσωπη θεματική έκθεση «Κ. Π. Καβάφης: Ζωγραφισμένα. 40 σύγχρονοι έλληνες δημιουργοί» παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, όπου και θα εγκαινιαστεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κύριο Κάρολο Παπούλια, την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου, στις 8 το βράδυ.


Ιθάκη, 2013, έργο του Constantin Xenakis (Κωνσταντίνος Ξενάκης), μικτή τεχνική, 40 x 90 x 17 εκ., από τη συλλογή του καλλιτέχνη.
Η έκθεση εντάσσεται στην εγκεκριμένη πράξη «Με μουσικές εξαίσιες με φωνές - 150 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Π. Καβάφη - ΕΣΠΑ 2007 - 2013», που αναπτύσσει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στην Αθήνα, και συνοδεύεται από ομότιτλο πολυσέλιδο κατάλογο, με κείμενα των Ελένη Αρβελέρ, Δημήτρη Δασκαλόπουλου, Δημήτρη Ν. Λαμπρέλλη, Θανάση Νιάρχου και Τάκη Μαυρωτά.
Ανάθημα, 1995, έργο του Κώστα Τσόκλη, Inox, λάδι και φλόγα, 100 x 100 εκ, από τη συλλογή του καλλιτέχνη.
Ένας πεισματικός εικονολάτρης

«Όσο κι αν φανεί αιρετικό, νομίζω ότι ο Καβάφης σκέφτεται με εικόνες, οι ιδέες έρχονται ύστερα και μπερδεύονται με συγκινήσεις, εμπειρίες και βιώματα. Θεωρώ ότι ο Καβάφης ήταν ένας πεισματικός, ένας επίμονος εικονολάτρης (όχι εικονόδουλος), εικονολάτρης, όμως, μιας κοσμικής (όχι χριστιανικής, αλλά εθνικής, όπως θα έλεγε) κοπής. Έτσι, κι αν δε θυμάσαι στίχους ποιήματος που διάβασες και ξαναδιάβασες, σίγουρα θα κρατά η μνήμη σου κάποια εικόνα που, είτε εισαγωγικά είτε καταλυτικά, το πλαισιώνει» τονίζει η Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Πρύτανης Ελένη Αρβελέρ.

Ατέρμονος διάλογος ποίησης και εικαστικής δημιουργίας

«Για τους Έλληνες, το κάθε τι είναι μορφή» σημειώνει ο διευθυντής εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη και επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς. «Οι 40 σύγχρονοι έλληνες δημιουργοί ιστορούν, καθένας με το προσωπικό του ιδίωμα, τη διαχρονική ποίηση του Αλεξανδρινού, κατακτώντας μέσα από το έργο τους τη στερεότητα και τη διάρκεια. Η πολυπρόσωπη και πολυφωνική συνύπαρξη όλων αυτών των καλλιτεχνών επιβεβαιώνει ότι η ποίηση και η εικαστική δημιουργία εκφράζουν μια αίσθηση ολότητας, μια κοινή αναζήτηση. Οι ιδέες, σε αρκετές περιπτώσεις, όπως σε αυτή τη θεματική έκθεση, μπορεί να είναι ταυτόσημες, η προσέγγισή τους, όμως, από τον κάθε καλλιτέχνη είναι ξεχωριστή, καθώς σε αυτή αποτυπώνεται η προσωπική του ανάγνωση.
Φιγούρα, 2013, έργο του Στέφανου Δασκαλάκη, λάδι σε καμβά, 210 x 130 εκ., από τη συλλογή του Θανάση Μιχαηλίδη.
Ο καβαφικός αισθησιασμός προσφέρει στους εικαστικούς καλλιτέχνες πάντα ένα καταφύγιο, ένα αινιγματικό δυναμικό πεδίο για νέες εκφραστικές διατυπώσεις και αισθητικές αντιπαραθέσεις, ανακαλώντας, άλλοτε άμεσα και άλλοτε υπαινικτικά, έναν ατέρμονο διάλογο ποίησης και εικαστικής δημιουργίας. Μέσα από το μεθυστικό πάθος και τις κρυφές επιθυμίες, ο Καβάφης κατάφερε να μεταμορφώσει τη σάρκα σε λόγο, ενάντια στους κανόνες και στα ήθη της κοινωνίας της εποχής του. Έτσι, έπλασε τον δικό του κόσμο, κομίζοντας τα μέγιστα στην τέχνη». Αποδίδοντας τον οραματικό τους κόσμο
Επιλέγοντας ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη για την απόδοση του οραματικού τους κόσμου, στην έκθεση παρουσιάζονται έργα των: Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα, Γιάννη Τσαρούχη, Παναγιώτη Τέτση, Βασίλη Θεοχαράκη, Χρίστου Καρά, Κώστα Τσόκλη, Κωνσταντίνου Ξενάκη, Δημήτρη Μυταρά, Αλέκου Φασιανού, Σωτήρη Σόρογκα, Μιχάλη Μακρουλάκη, Αχιλλέα Δρούγκα, Αλέξανδρου Ίσαρη, Αλέκου Λεβίδη, Απόστολου Φανακίδη, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Ζαχαρία Αρβανίτη, Βάνας Ξένου, Γιάννη Αδαμάκου, Στέφανου Δασκαλάκη, Άγγελου Παπαδημητρίου, Μιχάλη Μανουσάκη, Μιχάλη Αρφαρά, Κώστα Βαρώτσου, Ειρήνης Γκόνου, Βασίλη Παπασάικα, Χρήστου Μποκόρου, Εδουάρδου Σακαγιάν, Μάριου Σπηλιόπουλου, Μανώλη Χάρου, Μιχάλη Μαδένη, Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, Γιώργου Γυπαράκη, Γιώργου Ρόρρη, Αλέξανδρου Ψυχούλη, Νίκου Χαραλαμπίδη, Ηλία Παπαηλιάκη, Αντώνη Χουδαλάκη, Τέλη Σοφιανόπουλου και Αντώνη Στοαντζίκη.

Εικονογράφηση για το ποίημα του Καβάφη: «Ωραία λουλούδια και άσπρα ως ταίριαζαν πολύ», 1964, έργο του Γιάννη Τσαρούχη, Gouache σε χαρτί, 26 x 38,7 εκ., από το Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη, αρ.ευρ. 47.
Το υλικό της έκθεσης προέρχεται από τις συλλογές των: Μουσείου Μπενάκη - Πινακοθήκης Γκίκα, Ίδρυματος Γιάννη Τσαρούχη, Διονύση Φωτόπουλου, Φάνης Πάλλη - Πετραλιά, Ζαχαρία Πορταλάκη, Δημήτρη Σαββίδη, Πέτρου Βέργου, Θανάση Μιχαηλίδη και από τις εκδόσεις Ίκαρος και Ερμής.
Εικονογράφηση εμπνευσμένη απο του ποίημα το Κ.Π. Καβάφη «Κεριά», έργο του Αλέκου Φασιανού, (Εκδ. Μίμνερμος, 2013).
Πληροφορίες
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη: Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1 – Αθήνα, τηλ.: 210 3611206. Διάρκεια έκθεσης: 25 Σεπτεμβρίου - 8 Δεκεμβρίου. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 - 18:00, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 - 20:00.

naftemporiki.gr