Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Οι 4 πιο διάσημοι πίνακες του κόσμου και η άγνωστη ιστορία τους


Οι 4 πιο διάσημοι πίνακες του κόσμου και η άγνωστη ιστορία τους

Και η ιστορία που κρύβεται από πίσω τους...

Στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα ποιοι είναι - πέρα από το Νο1 για το οποίο όλοι συμφωνούν.

Αναδημοσίεση από άρθρο του Άρη Δημοκίδη (η πηγή στο τέλος)

Έπρεπε όμως να βρω: είχα ξεκινήσει να γράφω το 12ο παιδικό μυθιστόρημά μου, μια περιπέτεια με τους Αόρατους Ρεπόρτερ (τους δημοσιογράφους που ταξιδεύουν σ' όλο τον πλανήτη και λύνουν μυστήρια), και το βασικό θέμα, όπως είχα αποφασίσει θα ήταν η κλοπή των πιο διάσημων έργων τέχνης του κόσμου.

Τελικά ένα σάιτ που έμοιαζε αρκετά αξιόπιστο (μετρούσε και τις ψηφιακές αναπαραστάσεις, και τις εμφανίσεις στο ίντερνετ) μου έδωσε τους τέσσερις βασικούς πρωταγωνιστές του βιβλίου μου, πέρα απ' τους Ρεπόρτερ φυσικά.

Τα παρακάτω έργα τέχνης:

1. Mona Lisa του Leonardo Da Vinci
mona lisa
Ο Λεονάρντο ξεκίνησε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το έτος 1503 ή το 1504 στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Αφότου ασχολήθηκε επί τέσσερα χρόνια με το έργο, το άφησε ημιτελές. Είναι γνωστό πως αυτή ήταν μια συνήθης συμπεριφορά του Λεονάρντο ο οποίος, αργότερα, μετάνιωσε που "δεν ολοκλήρωσε ποτέ ούτε ένα έργο".

Θεωρείται πως συνέχισε να ασχολείται με τη Μόνα Λίζα για τρία χρόνια αφότου εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και πως την 'τελείωσε' λίγο πριν πεθάνει το 1519.  Ο πίνακας πήρε το όνομά του από τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, μέλος της οικογένειας Γκεραρντίνι από τη Φλωρεντία και την Τοσκάνη και σύζυγος του εύπορου έμπορου μεταξιού Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο. Ήταν παραγγελία για το καινούριο τους σπίτι και για να γιορτάσουν τη γέννηση του δεύτερου γιου τους, Αντρέα.

Διάφορες εναλλακτικές απόψεις έχουν εκφραστεί σχετικά με το θέμα.

O Σίγκμουντ Φρόυντ πίστευε πως το περιώνυμο μειδίαμα της Μόνα Λίζα ήταν αποτέλεσμα ανάκλησης ανάμνησης της μητέρας του Λεονάρντο. Άλλες προτάσεις για την ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας είναι: η Isabella από τη Νάπολη, η Cecilia Gallerani, η Costanza d'Avalos, Η Δούκισσα της Francavilla‎, η Isabela Gualanda αλλά και ο ίδιος ο Λεονάρντο.
copy mona lisa
Το αντίγραφο του πίνακα Μόνα Λίζα που δημιουργήθηκε την ίδια χρονική περίοδο με το αυθεντικό έργο, όπως αποκαλύφθηκε μετά την συντήρηση.

Η φήμη του πίνακα αυξήθηκε όταν η Μόνα Λίζα κλάπηκε το 1911. Στις 22 Αυγούστου του 1911 ο ζωγράφος Λουί Μπερού, περπατώντας στο Λούβρο, πήγε στο Salon Carré όπου εκτιθόταν η Μόνα Λίζα επί πέντε χρόνια. Ωστόσο στο σημείο όπου έπρεπε να βρίσκεται ο πίνακας, υπήρχαν τέσσερις σιδερένιοι πάσσαλοι. Ο Μπερού ενημέρωσε τον υπεύθυνο της ασφάλειας εκείνου του τομέα, ο οποίος νόμιζε πως ο πίνακας φωτογραφιζόταν για εμπορικούς λόγους. Το Λούβρο έκλεισε για μια εβδομάδα για να διευκολυνθεί η έρευνα για την κλοπή.
louvro
Το σημείο του τοίχου του Λούβρου, στο οποίο βρισκόταν η Μόνα Λίζα, όπως φωτογραφήθηκε αφού κλάπηκε ο πίνακας.

Ο Γάλλος ποιητής Γκιγιώμ Απολλιναίρ, θεωρήθηκε ύποπτος, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ο Απολλιναίρ προσπάθησε να εμπλέξει στην υπόθεση τον φίλο του, Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος επίσης ανακρίθηκε, αλλά αργότερα και οι δύο απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.

Δύο χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε ο πραγματικός δράστης. Η Μόνα Λίζα είχε κλαπεί από τον Βιντσέντσο Περούτζια, υπάλληλο του Λούβρου, που κρύφτηκε σε μία ντουλάπα και βγήκε από το μουσείο αφού αυτό είχε κλείσει, κρύβοντας τον πίνακα κάτω από το παλτό του. Ο Περούτζια ήταν Ιταλός που πίστευε πως ο πίνακας του Λεονάρντο έπρεπε να επιστραφεί στην Ιταλία και να εκτίθεται σε ιταλικό μουσείο. Ένα από τα κίνητρα του Περούτζια πιθανόν να ήταν και το γεγονός ότι ένας φίλος του πουλούσε αντίγραφα του πίνακα, η αξία των οποίων θα αυξανόταν ραγδαία μετά την κλοπή του αυθεντικού. Αφού κράτησε τον πίνακα στο διαμέρισμά του για δύο χρόνια, τελικά συνελήφθη όταν προσπάθησε να τον πουλήσει στους διοικητές της πινακοθήκης Ουφίτσι στη Φλωρεντία.

Ο πίνακας εκτέθηκε σε διάφορα μέρη σε όλη την Ιταλία και επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου το 1913. Ο Περούτζια επικροτήθηκε στην Ιταλία για τον πατριωτισμό του και εξέτισε ποινή φυλάκισης έξι μηνών για το έγκλημα που διέπραξε...

2. Η Κραυγή, του Edvard Munch
kravgi
Μικρό, σχετικό απόσπασμα απ' το βιβλίο μου ΑΟΡΑΤΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Η Κραυγή της Τζοκόντα:

ΟΣΛΟ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ
Μουσείο Μουνκ

"Υπάρχει ένα μεγάλο μπέρδεμα με την Κραυγή του Μουνκ", είπε η ξεναγός. "Θέλετε να σας το περιγράψω;"

Ο αρχηγός των Αόρατων Ρεπόρτερ, ο Φίλιππος, ήταν όλος αυτιά.

"Το ξέρατε ότι όταν λέμε Κραυγή δεν εννοούμε κάποιον συγκεκριμένο πίνακα... αλλά μια σειρά από τους εξπρεσιονιστικούς πίνακες του Μουνκ;"

"Μια σειρά από πίνακες; Όχι έναν δηλαδή; Όχι αυτόν;" αναπήδησε ο Φίλιππος.

"Όχι. Αυτή εδώ είναι απλώς μία από τις Κραυγές. Ο Μουνκ δημιούργησε διάφορες εκδοχές της Κραυγής με διάφορα μέσα. Το Μουσείο Μουνκ έχει μια από τις δύο ζωγραφικές εκδοχές, αυτήν του 1910, και ένα παστέλ. Η Εθνική Πινακοθήκη της Νορβηγίας έχει την άλλη ζωγραφική εκδοχή την αυθεντική, ας πούμε, την παλιότερη, απ' το 1893. Μια τέταρτη εκδοχή, σε παστέλ, είναι στην ιδιοκτησία του Νορβηγού δισεκατομμυριούχου Πέττερ Όλσεν. Και τέλος, ο Μουνκ δημιούργησε και μια λιθογραφία της εικόνας."

"Δηλαδή έκανε ένα σουξέ και μετά το ζωγράφιζε ξανά και ξανά για να βγάλει λεφτά;" ρώτησε το αγόρι.

"Δεν θα το διατύπωνα τόσο άκομψα..." απάντησε διπλωματικά η ξεναγός αλλά δεν συνέχισε. Προσπάθησε να αλλάξει το θέμα: "Ο αρχικός Γερμανικός τίτλος που δόθηκε στον πίνακα από τον Μουνκ ήταν «Ο Λυγμός της Φύσης».

Σε μια σελίδα στο ημερολόγιό του με την επικεφαλίδα Νίκαια 22.01.1892, ο Μουνκ περιγράφει την έμπνευσή του για τον αρχικό πίνακα: 'Περπατούσα σ' ένα μονοπάτι με δυο φίλους - ο ήλιος έπεφτε - ξαφνικά ο ουρανός έγινε κόκκινος σαν αίμα - σταμάτησα, νιώθοντας εξαντλημένος, και στηρίχτηκα στο φράχτη - αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μαύρο-μπλε φιόρδ και την πόλη - οι φίλοι μου προχώρησαν, κι εγώ έμεινα εκεί τρέμοντας από την αγωνία - κι ένιωσα ένα ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση'."

Ο Φίλιππος έβλεπε το στόμα της ξεναγού να ανοιγοκλείνει, όμως δεν άκουγε τίποτα. Σήκωσε το ρολόι του, το έγειρε στη σωστή γωνία, ζούμαρε και πίεσε μαλακά το κόκκινο κουμπάκι. Προώθησε με ημέιλ τη φωτογραφία στα γραφεία των Αόρατων Ρεπόρτερ στην Αθήνα, και ξέροντας πως η απάντηση για τη γνησιότητα του πίνακα θα αργούσε, αφέθηκε επιτέλους στο εδώ και το τώρα και άρχισε να απολαμβάνει την επίσκεψη στην Πινακοθήκη...

3. Έναστρη Νύχτα, του Vincent Van Gogh
508011 Screenshot 16 48
Στο έργο του αυτό (1889) ο Βαν Γκογκ έχει απεικονίσει χαοτικές δίνες που ακολουθούν την κλιμάκωση Κολμογκόροφ, όπως προκύπτει από μαθηματική ανάλυση της εικόνας. Ο Βαν Γκογκ αναπαράγει σε αρκετούς πίνακές του, επακριβώς, νόμους της φύσης.

Η «Έναστρη Νύχτα» (The Starry Night) ζωγραφίστηκε ενώ ήταν στο άσυλο του Saint-Remy.

Τα πάντα μοιάζουν χαμένα στην απεραντοσύνη, στην κίνηση του σύμπαντος που τυλίγεται και ρέει. Αυτό που συνδέει γη και ουρανό είναι το φλογόσχημο κυπαρίσσι, ένα δέντρο που συνδέεται παραδοσιακά με τα νεκροταφεία και το πένθος.

Αλλά ο θάνατος δεν ήταν δυσοίωνος για τον Van Gogh. Είχε πει: «Το να κοιτάζω τα αστέρια με κάνει πάντα να ονειρεύομαι... Γιατί, αναρωτιέμαι, να μην είναι τα λαμπερά σημεία του ουρανού τόσο προσιτά όσο τα μαύρα σημεία στο χάρτη της Γαλλίας; Ακριβώς όπως παίρνουμε το τραίνο για να φτάσουμε στην Tarascon ή την Rouen, έτσι να παίρνουμε το θάνατο για να φθάσουμε σ' ένα αστέρι...»

4. Το Φιλί, του Gustav Klimt
fili
Ο πίνακας δημιουργήθηκε την περίοδο 1907-1908, ανήκει στην λεγόμενη χρυσή περίοδο του Κλιμτ και είναι ένα από τα διασημότερα έργα της Αρ Νουβό. Ο πίνακας ανήκει σήμερα στην πινακοθήκη Μπελβεντέρε της Βιέννης, η οποία αγόρασε το έργο αμέσως μετά την πρώτη του εμφάνιση.

Ο πίνακας έχει σχήμα τετράγωνο, με μέγεθος 180 x 180 εκατοστά. Είναι μια ελαιογραφία σε καμβά ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί και φύλλα χρυσού. Στο κέντρο του πίνακα, αναπαριστάται ένα ζευγάρι που είναι έτοιμο να φιληθεί. Κατά κάποιους, τα μοντέλα στον πίνακα είναι ο ίδιος ο Κλιμτ και η αγαπημένη του, Emilie Flöge.

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Κλιμτ παρουσιάζει ένα ζευγάρι να φιλιέται. Ένα σχεδόν παρόμοιο ζευγάρι μπορεί κάποιος να παρατηρήσει και στην μεγάλη τοιχογραφία της έπαυλης Στόκλετ, όπου ένα ζευγάρι φιλιέται κάτω από το Δέντρο της Ζωής (η λεπτομέρεια αυτή είναι γνωστή με το όνομα «Εκπλήρωση»), αλλά και στη Ζωφόρο του Μπετόβεν όπου σε κάποιο μέρος της απεικονίζεται ένα γυμνό, αυτή τη φορά, ζευγάρι να φιλιέται (γνωστό σαν «Αγκαλιά για όλο τον κόσμο»).
fili2
Εσάς ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας πίνακες απ' όσους έχουν ζωγραφιστεί ποτέ;




Γράφει ο Άρης Δημοκίδης εδώ

Πως να αναγνωρίζουμε διάσημους ζωγράφους από τα έργα τους, μια πρακτική μέθοδος

Βρίσκεστε μπροστά σε έναν πίνακα ζωγραφικής..

Είναι τόσο υπέροχα τα χρώματα, οι σιλουέτες που διαγράφονται, τα πρόσωπα τόσο πετυχημένα που σας έρχεται κατευθείαν στο μυαλό το όνομα του καλλιτέχνη.. Ρούμπενς!.. ή μήπως είναι Ντεγκά;

Τη λύση μας τα δίνει ένας χρήστης του Reddit, ο DontTacoBoutIt, που δημοσίευσε μια σειρά από διάσημα έργα ζωγραφικής και ταυτόχρονα έδωσε σύντομες αλλά ξεκαρδιστικά ακριβείς εξηγήσεις για το πώς να αναγνωρίζουμε τους δημιουργούς τους.

Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, τα έργα του Ντα Βίντσι μπορείτε να τα αναγνωρίσετε από τη μπλε ομίχλη και τα τοπία που θυμίζουν «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» ενώ τα έργα του Rubens από τις μεγάλες περιφέρειες των πρωταγωνιστών» ..

1. Αν όλα τα πρόσωπα στους πίνακες έχουν τεράστια περιφέρεια, τότε είναι Ρούμπενς.
1.130
1.2

2. Αν όλοι οι άντρες έχουν μάτια αγελάδας και γυναικεία σγουρά μαλλιά, είναι Καραβάτζιο.
2.216

3. Αν όλα τα πρόσωπα έχουν κάποιο είδος δυσλειτουργίας στο σώμα τους, τότε είναι Πικάσο.
3.1.22
3.2.314

4. Αν ο πίνακας μοιάζει με εικόνα από αυτές που βλέπετε μετά από ένα τρελό μεθύσι, είναι Νταλί.
4.1.3-2
4.2.414

5. Αν όλοι οι πίνακες έχουν σκούρο φόντο και οι πρωταγωνιστές βασανισμένες εκφράσεις στα πρόσωπά τους, είναι Τιτσιάνο.
5.1.513

6. Εάν οι πίνακες έχουν πολλούς μικροσκοπικούς ανθρώπους αλλά κατά τα άλλα η υπόλοιπη εικόνα είναι εντελώς φυσιολογική, είναι Bruegel.
6.1.3

7. Αν όλα τα πρόσωπα – συμπεριλαμβανομένων των γυναικών – μοιάζουν με τον Πούτιν, τότε είναι van Eyck.
7.1.-2
7.2.13

8. Εάν οι πίνακες έχουν πολλούς μικροσκοπικούς ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα έχουν επίσης και ένα σωρό τρελά σκηνικά, είναι Bosch.
8.1.12

9. Αν όλα τα πρόσωπα στους πίνακες μοιάζουν με ζητιάνους που φωτίζονται αμυδρά με μια λάμπα του δρόμου, είναι Rembrandt.
9.1.2

10. Αν ένας πίνακας θα μπορούσε πολύ άνετα να έχει κάπου στην εικόνα και μερικά παχουλά πρόβατα ή όντως έχει, είναι Boucher.
10.1.1

11. Αν όλοι είναι όμορφοι, γυμνοί, και ο ένας πάνω στον άλλον, είναι Michelangelo.
10.1.1
12. Αν δείτε μπαλαρίνες, είναι Ντεγκά.
12.1.0

13. Αν ένας πίνακας έχει έντονη αντίθεση στο φωτισμό, είναι γαλαζωπός και όλα τα πρόσωπα έχουν γενειάδα, είναι El Greco.
13.1.8

14. Αν ένας πίνακας έχει το πρόσωπο μιας γυναίκας που μοιάζει με πετεινό, είναι Frida.
14.1.7

15. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα και χωρίς πρόσωπα, είναι Μονέ.
15.1.7

16. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα που απεικονίζει ένα χαρούμενο πάρτι, είναι Renoir.
16.7

17. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα και δυστυχισμένους ανθρώπους, τότε είναι Manet.
17.7

18. Τοπία από τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» , μια περίεργη μπλε ομίχλη, πρόσωπα με κυματιστά μαλλιά και με την αριστοκρατική μύτη της Madonna, είναι Da Vinci.
18.7

19. Πίνακας που μοιάζει με φύλλο του Excel με χρωματιστά τετράγωνα, είναι Mondrian.
19.4

Μετά απ' όλα λοιπόν τα παραπάνω, η ιστορία της τέχνης δεν θα είναι ποτέ τόσο δύσκολη πια!
πηγή εδώ

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ! ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

Χόρχε Μπουκάι: 11 γεγονότα που χρειάζεται να αποδεχτείς για να προχωρήσεις…

anapnoes.gr : ceb7 cebccebfcebdceb1cebeceb9ceb1 ceb5ceafcebdceb1ceb9 ceb1cf80cebf cf87cf89cebcceb1 Χόρχε Μπουκάι: 11 γεγονότα που χρειάζεται να αποδεχτείς για να προχωρήσεις…
Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο Δρόμος των Δακρύων” Εκδόσεις opera
  • όσο και να μας αγαπάει η μητέρα μας, κάποτε θα μας αφήσει, όπως κι εμείς εκείνη,
  • δεν θα έχουμε ποτέ την αποκλειστικότητα στην αγάπη των γονιών μας,
  • αυτό που μας πλήγωσε δεν θεραπεύεται πάντοτε μ’ ένα φιλί,
  • θα πρέπει να δεχόμαστε την αγάπη που είναι ανάκατη με μίσος, και το καλό που έχει μέσα του κάτι κακό,
  • ο πατέρας (ή η μητέρα) σου δεν πρόκειται να σε παντρευτούν ούτε κι αν τα κατάφερες να είσαι όπως σε ήθελαν (κι όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα δεν εγκρίνουν καθόλου το πρόσωπο που διάλεξες για να τους αντικαταστήσεις στην καρδιά σου),
  • κάποιες επιλογές μας περιορίζονται από τη σωματική μας διάπλαση,
  • σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν προβλήματα και συγκρούσεις,
  • οι επιθυμίες των ανθρώπων που αγαπάμε δεν συμπίπτουν πάντοτε με τις δικές μας, μερικές φορές μάλιστα είναι ασυμβίβαστες μεταξύ τους,
  • δεν έχει καμιά σημασία πόσο έξυπνοι, ή πόσο προσεκτικοί είμαστε, κάποτε έρχεται η σειρά μας να χάσουμε…
  • η ύπαρξη μας σ’ αυτόν τον κόσμο είναι αδυσώπητα εφήμερη.
Αυτό πάντως που είναι πιο δύσκολο να δεχτεί κανείς ( εγώ τουλάχιστον), και όχι γιατί δεν είναι αλήθεια, είναι ότι…
Είμαστε Εντελώς Ανίκανοι Να Προσφέρουμε Στα Αγαπημένα Μας Πρόσωπα Την Προστασία Που Θα Θέλαμε Ενάντια Σε Κάθε Κίνδυνο, Σε Κάθε Πόνο, Ενάντια Στις Ματαιώσεις, Τον Χαμένο Χρόνο, Τα Γηρατειά Και Τον Θάνατο.
Οι απώλειες αυτές αποτελούν μέρος της ζωής μας. Είναι σταθερές καθολικές και αναπόδραστες, και τις χαρακτηρίζουμε «απαραίτητες», γιατί μέσα απ’ αυτές μεγαλώνουμε.
Πράγματι, είμαστε αυτοί που είμαστε χάρη σε όλα όσα χάσαμε και το πώς αντιμετωπίσαμε τις απώλειες εκείνες.
Πηγή

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!

20 Μαΐου 1941: Η μάχη της Κρήτης

Με την ονομασία «Η μάχη της Κρήτης», έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση, που επιχείρησε η Ναζιστική Γερμανία κατά της Κρήτης στις 20 Μαΐου 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες μετά, την 1η Ιουνίου, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου. Ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές πρωτιές σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από το Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»). Ήταν αμυντική και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει τηςΕπιχείρησης Μπαρμπαρόσα (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.
Τις παραμονές της επίθεσης, οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, ενώ οι Γερμανοί στον αέρα. Έτσι, το γερμανικό επιτελείο αποφάσισε να διεξαγάγει την επιχείρηση από αέρος με τη χρησιμοποίηση δυνάμεων αλεξιπτωτιστών σε ευρεία κλίμακα, για πρώτη φορά στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία. Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων τέθηκε ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, 51 ετών, βετεράνος πιλότος του Α” Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε στη διάθεσή του 1190 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 29.000 άνδρες (αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους), ενώ οι Ιταλοί θα συνεισέφεραν 3.000 στρατιώτες.
Την Κρήτη υπερασπίζονταν όσοι έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί), που είχαν διεκπεραιωθεί από την κατεχόμενη Ελλάδα. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, 52 ετών, βετεράνος και αυτός του Α” Παγκοσμίου Πολέμου. Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου ανήρχοντο σε περίπου 40.000, αλλά είχαν ανεπαρκή και απαρχαιωμένο οπλισμό, ιδίως οι Έλληνες.
Στην περιοχή των Χανίων είχε εγκατασταθεί ο Βασιλιάς Γεώργιος Β” και η εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Οι Σύμμαχοι γνώριζαν με μεγάλες λεπτομέρειες το γερμανικό σχέδιο επίθεσης, αφού είχαν κατορθώσει για πρώτη φορά να σπάσουν του γερμανικό κώδικα επικοινωνιών («Επιχείρηση Αίνιγμα»). Όμως, το πλεονέκτημα αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν, εξαιτίας των διαφωνιών του Φράιμπεργκ με τους ανωτέρους του στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν εισέλθει ακόμη στον Πόλεμο.
Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 8 το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, με τη ρίψη αλεξιπτωτιστών σε δύο μέτωπα: στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Τα πρώτα κύματα των αλεξιπτωτιστών ήταν εύκολη λεία για τους Νεοζηλανδούς και τους Έλληνες που υπεράσπιζαν το Μάλεμε. Στις μάχες έλαβε μέρος και μεγάλος αριθμός αμάχων με ό,τι όπλο είχε στη διάθεσή του, από μαχαίρια ως όπλα από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης.
Η συμμετοχή χιλιάδων αμάχων στις επιχειρήσεις ήταν ένας παράγων που δεν είχαν υπολογίσει οι γερμανοί σχεδιαστές της επιχείρησης. Πίστευαν ότι οι Κρητικοί, γνωστοί για τα αντιμοναρχικά τους αισθήματα, θα υποδέχονταν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές. Μία ακόμη λανθασμένη εκτίμηση της γερμανικής αντικατασκοπείας υπό τον ναύαρχο Βίλχελμ φον Κανάρις ήταν ο αριθμός των μαχητών στην Κρήτη, τους οποίους υπολόγιζαν σε μόνο 5.000 άνδρες.
Στις 4 το απόγευμα της 20ης Μαΐου ένα νέο κύμα αλεξιπτωτιστών έπεσε στο Ρέθυμνο και μία ώρα αργότερα στο Ηράκλειο. Τώρα, οι μάχες διεξάγονταν σε τέσσερα μέτωπα: Χανιά, Μάλεμε, Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Η πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς και αβέβαια έκβαση. Ο διοικητής των γερμανικών δυνάμεων, πτέραρχος Κουρτ Στούτεντ, απογοητευμένος από την εξέλιξη των επιχειρήσεων, σκέφθηκε ακόμη και την αυτοκτονία, αναλογιζόμενος την υπόσχεση που είχε δώσει στον Φύρερ για μια εύκολη νίκη. Το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μεγάλες περιπέτειες, ο βασιλιάς Γεώργιος Β” και η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση μεταφέρθηκαν με βρετανικό πολεμικό στην Αίγυπτο.
Από τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου οι μάχες συνεχίσθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα και στα τέσσερα μέτωπα. Οι Γερμανοί επικεντρώθηκαν στην κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε, όπως ήταν ο πρωταρχικός τους στόχος και τα κατάφεραν προς το τέλος της ημέρας. Επωφελήθηκαν από την ασυνεννοησία στις τάξεις των Συμμάχων, αλλά υπέστησαν και πάλι μεγάλες απώλειες. Ανάμεσα στους γερμανούς αλεξιπτωτιστές που κατέλαβαν το Μέλεμε ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα του αθλητισμού και της πυγμαχίας, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών Μαξ Σμέλινγκ, 36 ετών, που έφερε το βαθμό του δεκανέα.
Η κατάληψη του αεροδρομίου ήταν στρατηγικής σημασίας για την εξέλιξη των επιχειρήσεων. Οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις από την Ελλάδα και με τον σύγχρονο οπλισμό που διέθεταν ήταν θέμα χρόνου η κυριαρχία τους στη Μεγαλόνησο. Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις προς τα νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο. Έτσι, το Λονδίνο αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Όσες μονάδες δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα. Την 1η Ιουνίου, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης.
Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000.
Η Μάχη στην Κρήτη ονομάστηκε και «Νεκροταφείο των γερμανών αλεξιπτωτιστών», εξαιτίας των μεγάλων απωλειών τους, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι Σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν από τις μεγάλες δυνατότητες των αλεξιπτωτιστών στη μάχη και δημιούργησαν τις δικές τους αεραποβατικές δυνάμεις.
ΠΗΓΗ: sansimera

Tα αρχαία Ελληνικά θεραπεύουν τη δυσλεξία!

Tα αρχαία Ελληνικά θεραπεύουν τη δυσλεξία!
Tην ωφέλεια που προκύπτει για τη διαμόρφωση και τη σωστή χρήση του εγκεφάλου αναγνωρίζουν ξένοι καθηγητές, οι οποίοι προτείνουν τη συστηματική διδασκαλία της γλώσσας σαν θεραπεία σε δυσλεκτικά παιδιά, ενώ εδώ τείνουν να εξαφανιστούν ολοκληρωτικά από την εκπαίδευσή μας.
Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό…. κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.
Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων.

Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.

Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:

    1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.

    2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.

    3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.

Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους.

Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο.

Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!

Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!! (Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010 ).

Πηγή

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Η ΓΕΝΙΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ....

Οι Πόντιοι σήμερα θρηνούν τα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας

genoktonia_214620552.jpg
Οι Πόντιοι θρηνούν τα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας. «Μια συγγνώμη ζητάμε για να αναπαυθούν οι ψυχές των νεκρών μας, από τις τουρκικές θηριωδίες»

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Η 19η Μαίου, για τα εκατομμύρια των Ποντίων ανά την Γή, είναι ημέρα μνήμης για την γενοκτονία των προγόνων τους. Τιμούν τους νεκρούς τους και θυμούνται, πως τη μέρα αυτή το 1919, ένας άλλος Χίτλερ, προχώρησε  με τους Νεότουρκους, στη μαζική εξόντωση των Ελληνοποντίων, που άρχισε το 1914.

Και σήμερα τα εκατομμύρια των Ποντίων ανά την υφήλιο, ζητούν μία συγγνώμη, για ν’ αναπαυθούν οι ψυχές τους.Μέσα σε μία οκταετία (1914-22) με ωμό τρόπο, ξεκληρίστηκαν οι Έλληνες της Ανατολής.

Το σύνθημα έδωσε ο ίδιος ο Κεμάλ στην Αμισνό (Σαμψούντα): «εξοντώστε τους γκιαούρηδες. Σκοτώστε κάθε μη μουσουλμάνο! Να έχετε κατά νου τον πλούτο  που έχουν στις πόλεις σας! Αν τους βγάλετε από τη μέση, θα γίνει δικός σας».

Στο παρόν σημείωμα, θα αναφερθούμε  σε επίσημα στοιχεία από τα αρχεία του Αυστριακού υπουργείου εξωτερικών, με βάση τα τηλεγραφήματα που έστελνε ο πρέσβης Παλαβιτσίνι και πρωτοδημοσίευσε το 1962 ο Πόντιος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βιέννης Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, αλλά και σε στοιχεία από τα αρχεία του Φόρεϊν Οφις.
Το Σεπτέμβριο του 1915 οι Νεότουρκοι πιστεύουν οτι έφτασε η μεγάλη στιγμή! Ακολουθούν αδίστακτα κι εκτελούν τις ντιρεκτίβες  του γερμανού συμβούλου του Κεμάλ, στρατάρχη Λίμαν φον Σάντερς: «Στρατολόγηση του  χριστιανικού πληθυσμού, ένταξη στα περιβόητα Αμελέ Ταμπουρού ( Τάγματα Εργασίας) των ανδρών και εκτόπιση των λοιπών από τις παραλιακές πόλεις προς την ενδοχώρα…»

Νοέμβριος του 1916, δήλωση του Ραφέτ Μπέη στον αυστριακό πρόξενο Κβιατκόβσκι: «πρέπει να τελειώνουμε με τους Έλληνες. Έστειλα  στα περίχωρα της Αμισού τάγματα, δια να τους εξοντώσουν». Το μακελειό άρχισε, ο θάνατος περιοδεύει στις πανάρχαιες πολιτείες του Πόντου. Οι Έλληνες εξοντώνονται, οι περιουσίες τους λεηλατούνται, οι γυναίκες  και τα κορίτσια αρπάζονται και βιάζονται, οι πρόκριτοι οδηγούνται στην κρεμάλα και πολλοί σε βασανιστικές πορείες στην εξορία, όπου, όσοι πεθαίνουν καθ’ οδόν, τα άταφα  πτώματα τους γίνονται βορά σαρκοβόρων ζώων και γυπαετών …

Οι εκθέσεις πρεσβευτών και προξένων λες και αντιγράφτηκαν από φανταστικά  μυθιστορήματα συγγραφέων… Περιοχή Σαμψούντας : «11-12-1916. Λεηλατήθηκαν 5 ελληνικά χωριά και κατόπιν εκάησαν. Οι κάτοικοι εξετοπίσθησαν. 17-12-16:  Λεηλάτησαν κι έκαψαν 11 χωριά, μαζί με σχολεία και εκκλησίες, οι χωρικοί κακοποιήθηκαν κι εκτοπίστηκαν. 31-12-16: 18 ελληνικά χωριά κι εκκλησιές λεηλατήθηκαν, πυρπολήθηκαν και περίπου 60 γυναίκες βιάστηκαν. Οι διωγμοί πήραν διαστάσεις των Αρμενικών! 31-1-17: Ο αιμοσταγής πασάς Ταλαάτ μπέης λέει σε αυστριακό πρόξενο: «΄Ηρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε με τους έλληνες, όπως κάναμε το 1915 με τους Αρμενίους».

Σε τηλεγράφημα για τη νότιο περιφέρεια της Σαμψούντας, διαβάζουμε: Οι Έλληνες έφυγαν, οι αγροί ερήμωσαν, το εμπόριο σταμάτησε, ο ελληνισμός εξοντώθηκε! Μέχρι σήμερα λεηλατήθηκαν και κάηκαν  από τον τουρκικό στρατό, 890 σπίτια, 17 εκκλησιές και 16 σχολεία. Τα ίδια στρατεύματα έκαψαν και λεηλάτησαν δυτικά και ανατολικά, 341 σπίτια κι εκκλησίες, δολοφονήθηκαν 75 χωρικοί, ανάμεσα τους τρείς ιερείς, ενώ βιάστηκαν  69 γυναίκες! ( Αν αγαπητοί αναγνώστες, καιγόταν ένα μόνο χωριό στην Ευρώπη, φαντάζεστε  την  αναστάτωση που θα προκαλούσαν και πως θα το αξιοποιούσαν οι ευρωπαίοι;)

Τις θηριωδίες στην περιοχή Κερασούντος διέπραξε ο μέγας εγκληματίας Τοπάλ (κουτσός) Οσμάν με τους Τσέτες (ατάκτους) όπως στην περιοχή Σουρμένων και στο Πουλαντζάκι, το θέρος του 1920. Περί αυτών ομιλούν τα αρχεία του Φόρειν Οφις. Παραλήπτης ο λόρδος Κόρζον, και αναφέρουν διώξεις και δολοφονίες των χριστιανών και βιασμούς παρθένων, «επαίσχυντοι πράξεις, ύβρις δια την ανθρωπότητα»

Πάτλαμα, το Αρκάδι του Πόντου!

Θα σταθούμε στα  εγκλήματα του Τοπάλ Οσμάν στο χωριό Πάτλαμα Κερασούντος κατά αφήγηση της τότε 16χρονης Σοφίας Κυνηγοπούλου ( Κομνηνά Ξάνθης):

«Μας μάζεψαν οι Τσέτες  και μας έβαλαν μέσα στην εκκλησία. Την έκλεισαν και γύρω, γύρω έβαλαν καλαμποκόφυλλα και τα έδωσαν φωτιά. Μόλις γέμισαν μέσα οι καπνοί, η μάνα μου  έσπασε κι άνοιξε το παράθυρο στο Ιερό και άρχισαν να βγαίνουν γυναίκες με μωρά και φεύγαμε κρυφά μέσα στα καφούλια (φυλλωσιές)… Σωθήκαμε αρκετοί, αλλά πολλοί έμειναν μέσα στους καπνούς πνίγηκαν ή κάηκαν ζωντανοί… Μετά φεύγοντας οι Τσέτες τραγουδούσαν το «γιασά Κεμάλ γιασά…

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News

Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.gr